Η ιστορία της Κοσμηράς μέσα από φωτογραφίες...

• Μία εξαιρετική έκπληξη μας ετοίμασε ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Δημοτικού Διαμερίσματος Κοσμηράς του Δήμου Ιωαννιτών στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δημήτρης Χατζής». Πρόκειται για την έκθεση φωτογραφίας που της δόθηκε ο τίτλος «Κόσμο ορώ».
Η Κοσμηρά, ένα προάστιο που κοσμεί την πόλη μας, τα Γιάννενα, καθώς απλώνεται πάνω από την κορυφή του Αη Λια και φτάνει λίγο πριν από τη Μονή Περιστεράς που βρίσκεται στο χώρο του Πανεπιστημίου μας, μαζί με τη μεγάλη της ιστορία, έχει να υπερηφανεύεται για την τοποθεσία της που δεσπόζει πανοραμικά και πανέμορφα κι αγναντεύουν οι άνθρωποί της μέχρι τη Χούνη, ένα θέαμα εξαίσιο, αιώνιο, ονειρικό.
Από κει επάνω βλέπει κανείς τις μάντρες, τ’αμπέλια που κάποτε έδιναν περίφημο κρασί. Πίσω το πυκνό δάσος αγκαλιάζει προστατευτικά την περιοχή. Και οι κάτοικοι, επηρεασμένοι από το «αγνάντεμα» έβλεπαν πάντα σε μακρινούς ορίζοντες κι ονειρεύονταν ένα κόσμο ομορφότερο, καλύτερο. Και ερχόταν η ώρα που έπρεπε κι αυτοί με τη σειρά τους να «πετάξουν» ψηλά.
Σε αυτό το πανέμορφο όνειρο συνήδε πάντα το τοπίο. Γιατί όλο τούτο το ανάγλυφο διέθετε το κάλλος μιας εξοχής αλογάριαστα όμορφης που έδινε το δικαίωμα στο θεατή να βάζει και τον εαυτό του μέσα στο ελπιδοφόρο μέλλον.
Αλλά οι μάντρες και τα δάση, με τις βελανιδιές και τα πουρναρόδεντρα, παρά την εξ αποστάσεως ομορφιά, δεν ήταν χωράφια για να καρπίσουν και να προσφέρουν στον κόσμο τα απαραίτητα αγαθά. Έτσι οι άνθρωποι κατευθύνθηκαν και επιδόθηκαν στα «Γράμματα».
Και στις αρχές του 20ου αιώνα το 60% του ανδρικού πληθυσμού κατέκτησαν με την αξία τους διοικητικές θέσεις, έγιναν περίφημοι δάσκαλοι και αργότερα κατέκτησαν και άλλες επιστήμες ενώ πολλοί ασχολήθηκαν με το εμπόριο. Και οι πιο τολμηροί ταξίδεψαν μακριά από την Ελλάδα και έφτασαν μέχρι την Αμερική και την Αργεντινή.
Αυτή την ιστορία παρακολουθήσαμε σε εικόνες προχθές στην Έκθεση Φωτογραφίας. Και είναι σημαντικό να συμπεράνουμε και τη σημασία του ονόματος «Κοσμηρά», καθώς και τον τίτλο της έκθεσης «Κόσμο ορώ», τον κόσμο βλέπω. Σε τρία μέρη (ενότητες) χωρίζεται η έκθεση. Δεξιά υπάρχει το παρελθόν. Οι κάτοικοι του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Άνθρωποι  άγνωστοι, αλλά οι πρόγονοι των σημερινών. Ολόκληρες οικογένειες σε ημέρες χαράς, σε γάμους, πανηγύρια, Χριστούγεννα και Πασκαλιές.
Να και τα πηλίκια των τότε γυμνασιόπαιδων που ήταν η μαγιά για την Πρόοδο. Και τότε που δεν κυκλοφορούσαν ακόμη αυτοκίνητα, εδώ ο πρώτος, ίσως, αστικός γάμος. Δίπλα το παϊτόνι, μπροστά η νύφη στα λευκά και δίπλα της ο γαμπρός, ο θείος Κώστας Τζιάλλας, έμπορος (με το  εμπορικό του στη γωνία Αβέρωφ - Ανεξαρτησίας).
Πίσω από το πλήθος, το λεωφορείο έφερνε τους Γιαννιώτες καλεσμένους για τη στέψη. Στην αριστερή πλευρά της έκθεσης, ο χώρος παρουσιάζει κτίσματα και κτήρια, πόρτες και σπίτια με ξεχωριστό ενδιαφέρον, που άντεξαν στο χρόνο.
Στο βάθος της αίθουσας προβάλλεται η Νέα Γενεά. Φωτογραφίες από δράσεις, χορευτικές επιδόσεις, αθλητικές ή θεατρικές πρωτοβουλίες. Τα νιάτα μας σε πλήρη σύγχρονη δράση. Και παράλληλα στην κεντρική οθόνη δρώμενα που μαρτυρούν ότι η Κοσμηρά εξακολουθεί να είναι μια κυψέλη με βόμβους και θορύβους ζωής και γλυκιάς αίσθησης του παρόντος, που ο χρόνος δεν αφήνεται να πάει χαμένος.
Η πρόεδρος του Συλλόγου κα Θάλεια Οικονόμου μίλησε με σαφή και κατατοπιστικά λόγια που μας προκάλεσαν πολύ  ενδιαφέρον. Χαιρετισμό απηύθυναν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. Βαγγέλης Καραμπίνας, Δημ. Παππάς  και Γεωργία Γιώτη, καθώς επίσης ο Πρόεδρος του Δ.Δ. κ. Γιώργος Οικονόμου. Και όλοι ευχήθηκαν να συνεχιστεί η δράση, η οποία εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε μέρος της ιστορίας της περιοχής. 
Η πρώτη δραστηριότητα πέτυχε πλήρως. Μια πρόταση είναι, αν συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, να προβληθούν κι άλλα ιστορικά στοιχεία, όπως είναι το έπος του 1913 με την καπετάνισσα Λάμπρω και  το έπος του ’40 με όλα τα παλικάρια που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Επίσης προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών που προσέφεραν στον ευλογημένο αυτό τόπο, ώστε η Κοσμηρά να θεωρείται και να είναι σήμερα «εύανδρος».
Συγχαίρω θερμά όλους τους συντελεστές της δραστηριότητας αυτής που πραγματικά αξιώνει και δικαιώνει  τη φήμη της Κοσμηράς όπως της αξίζει και της άξιζε πάντα.