Κων/νος Μητσοτάκης, ένας αληθινός αγωνιστής της ζωής...

Σήμερα η Ελλάδα ολόκληρη αποχαιρετά με βαθύτατη λύπη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον πρώην Πρωθυπουργό και επίτιμο Πρόεδρο της Ν.Δ. ο οποίος διεδραμάτισε σοβαρό ρόλο στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας για μισόν αιώνα.
Είχα την τιμή, την ευτυχία και τη χαρά κατά την 15χρονη βουλευτία μου να γνωρίσω από κοντά τις εξαίρετες πνευματικές και ηθικές αρετές του. Τον διέκρινε η γενναιοψυχία, η ειλικρίνεια, η πραότητα, η καλοσύνη, η φωτεινή αντίληψη, η διαύγεια και η ευστροφία του πνεύματός του. Με σταθερότητα στις αρχές του, με καθαρότητα στην σκέψη του, με σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του.
Διέθετε ευπρέπεια περισσή και υψηλοφροσύνη βαθυτάτη, συνδυασμένες με ευγένεια ψυχής και συμπεριφοράς. Καταξιώθηκε ως Δικηγόρος και ως οικογενειάρχης.
Ευτύχησε, και ήταν η επιτυχία του αυτή το μεγαλύτερο καμάρι της ζωής του, να δημιουργήσει μια λαμπρή οικογένεια με την πιστή σύντροφό του, την αρχόντισσα Μαρίκα που στάθηκε άξια στο πλευρό του και του συμπαραστάθηκε σε όλες τις προσπάθειες της ζωής του. Τα λαμπρά του παιδιά, εγγόνια και δισέγγονά του, που μόνο χαρές και υπερηφάνεια του έδωσαν.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έζησε δυναμικά στη ζωή του, αγωνίσθηκε και πέθανε σαν γνήσιο τέκνο της λεβεντογέννας Κρητικής φυλής, σαν αληθινός Δωριεύς, γνήσιο τέκνο της πανέμορφης γενέτειρας του, των Χανίων, με την πλούσια ιστορική και πνευματική τους κληρονομιά.
Σε όλες τις προσπάθειές του τα κατάφερε καλά, πολύ καλά, ένα μόνον δεν κατάφερε. Να νικήσει το θάνατο, γιατί αυτό δεν είναι ανθρώπινο έργο. Είναι έργο μόνο του Θεού. Άλλα όσα έργα άφησε πίσω του και κυρίως οι διάδοχοί του -παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα- αποτελούν μια μεγάλη νίκη του θανάτου γιατί είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσουν, με τον ίδιο ζήλο τον αγώνα που ο ίδιος χάραξε.
Η οδύνη με την απώλεια του, είναι για όλους του Έλληνες μεγάλη, και ιδιαίτερα για τους Νεοδημοκράτες και μόνη παρηγοριά μένει ότι, υπήρξε ένας μεγάλος, ένας ωραίος, ένας αληθινός αγωνιστής της ζωής που δεν θα ξεχασθεί ποτέ.
Το χώμα της πατρικής του γης των Χανίων που τόσο αγάπησε και που σε λίγο θα τον σκεπάσει, ας είναι ελαφρύ.
Αιωνία Σου η μνήμη αγαπητέ Πρόεδρε.