Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος…

Ο άνθρωπος αποτελεί το τελειότερο από τα δημιουργήματα της φύσης. Εντούτοις είναι ατελής. Είναι φθαρτός, αδύναμος και πεπερασμένος. Δυναστεύεται ακόμη από τη φύση παρά τις εκπληκτικές προόδους που πραγματοποίησε.
Πέτυχε βέβαια να πολλαπλασιάσει τις γνώσεις του, να καλλιεργήσει τον εαυτό του, να αξιοποιήσει μαζικά τον πλούτο της γης και να εκμεταλλευτεί εξαντλητικά τον χρόνο. Η ολοκλήρωσή του όμως είναι και στην εποχή μας όραμα ακόμη.
Η ολοκλήρωση ταυτίζεται με το ιδανικό και τα ιδανικά είναι απλησίαστα, απρόσιτα. Ανεξάρτητα πάντως από τις δυνατότητες ολοκλήρωσης ο άνθρωπος ουδέποτε έπαψε να αγωνίζεται. Έτσι στην Αρχαία Ελλάδα ιδανικό ήταν ο «καλός καγαθός πολίτης», στο Βυζάντιο ο «ασκητής», στην αναγέννηση ο «καθολικός άνθρωπος».
Στην εποχή μας τα όρια της ανθρώπινης οπτικής έχουν διευρυνθεί. Ο άνθρωπος είναι σοφότερος, δυνατότερος, το φως της ιστορικής εμπειρίας είναι πλουσιότερο παρά ποτέ άλλοτε, τα όρια της ανθρώπινης ελευθερίας πλατύτερα.
Είναι αυτονόητο ότι στην εποχή της διάσπασης του ατόμου της διαστημικής εξόδου της εκπληκτικής τεχνολογικής προόδου, της κοινωνίας της αφθονίας, αλλά και των συγκλονιστικών αντιφάσεων και αντιθέσεων, το πρόβλημα της ολοκλήρωσης αποκτά εντελώς νέες διαστάσεις καθίσταται συνθετότερο και πολυπλοκότερο.
Ο άνθρωπος γεννιέται, αναπτύσσεται, ζει, δρα, ωριμάζει, εκφράζεται, δημιουργεί και πεθαίνει μέσα στα γενικά πλαίσια του χώρου, του χρόνου και του κοινωνικού συστήματος που ο ίδιος δημιούργησε.
Επομένως, η σωστή τοποθέτησή του, η ορθολογική του ένταξη στις γενικότερες διαδικασίες της ζωής και της εξέλιξης είναι η βάση και η προϋπόθεση της ολοκλήρωσής του.
Για την ολοκλήρωσή του ο άνθρωπος πρέπει να καταστεί: Καλλιεργημένη, ευαίσθητη και στοχαστικώς πνευματική προσωπικότητα, ακέραια, συνειδητή και υπεύθυνη ηθική οντότητα. Ισορροπημένη ψυχοβιολογική μονάδα άτομο με ανώτερο ψυχισμό.
Ο άνθρωπος δεν ολοκληρώνεται εάν δεν ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο. Αμέτοχος ή αντικοινωνικός άνθρωπος ουδέποτε θεωρήθηκε ολοκληρωμένος.
Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος είναι υπερασπιστής της ελευθερίας του δικαίου, της ειρήνης και της ανθρωπιάς.
(ΜΕΤΣΟΒΟ)