Στο δρόμο μιας ακόμη «Βάρκιζας»
- Την περασμένη εβδομάδα έγινε μια τελετή εγκαινίων της Παιδόπολης «ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ», και εγκατάστασης 93 προσφύγων από το κύμα που έρχεται από τις συγκρούσεις της Συρίας. Το γεγονός αυτό ήταν για το μέτοικο μια πρόκληση, για μια αλλαγή των «περιπλανήσεων» και μια άλλη πορεία των διαλογισμών του…
- Αυτονόητα και αναπόφευκτα, στη σκέψη του μέτοικου, ανασύρεται το χρονικό της Παιδόπολης «ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ», σαν μιας δομής της Βασιλικής Πρόνοιας Βασίλισσας Φρειδερίκης, για την περίθαλψη και προστασία των ορφανών, φτωχών και απροστάτευτων παιδιών, θυμάτων του ανταρτοπόλεμου ή συμμοριτοπόλεμου, όπως καθολικά ονομαζόταν τότε, στην τραγική περίοδο που πέρασε η Πατρίδα μας. Και η λειτουργία αυτής, για πολλά χρόνια, δίνει ένα μέτρο της συμφοράς που πέρασε ο λαός από εκείνη την ανταρσία. Αυτή είναι μια πρώτη αφήγηση για αυτή την Παιδόπολη της Βασιλικής Πρόνοιας. Στο χρονικό της θα εγγραφεί το 1991, και η χρησιμοποίησή της για την υποδοχή, στέγαση, σίτιση και περίθαλψη των προσφύγων Βορειοηπειρωτών και Αλβανών, θυμάτων μιας άλλης αριστερής ιδεοληψίας του Εμβέρ, που κατέφυγαν στην Ελλάδα.
- Και η σημερινή συνέχεια του Χρονικού της Παιδόπολης συνεχίζεται, με την εγκατάσταση προσφύγων από την Συρία, που πραγματοποιήθηκε με τα εγκαίνια στην ανακαινισμένη Παιδόπολη της Βασιλικής Πρόνοιας της Βασίλισσας Φρειδερίκης, από κλιμάκιο υπουργών της κυβέρνησης, της «Πρώτης φοράς Αριστερά», και πολλών «συντρόφων» βουλευτών και άλλων επισήμων της πόλης μας…
- Και αυτό αποτελεί ένα ενδιαφέρον και σημαντικό ιστορικό προηγούμενο, να εγκαινιάζεται δηλαδή, από μια συντρόφισσα αριστερή υπουργό, μια κοινωνική δομή, ενθύμιο και ανάμνηση και μνημείο, της Βασιλικής Πρόνοιας Βασίλισσα Φρειδερίκη.
- Καταγράφονται για τη σύγχρονη ιστορία της προσφυγιάς, τα λόγια των συντρόφων αριστερών υπουργών στα εγκαίνια, γιατί αποτελούν μια μορφή συνθηκολόγησης, με την πραγματικότητα, και μια δικαίωση του επιπέδου της Πρόνοιας που ασκήθηκε από την δεξιά πολιτική τα δύσκολα εκείνα χρόνια για θα κλείσουν οι πληγές και οι συνέπειες μιας ανώφελης ανταρσίας. Είναι μια άλλη πορεία της Αριστεράς προς μια νέα Βάρκιζα.
- Μεταξύ των άλλων ο υπουργός της Μετανάστευσης Γιάννης Μουζάλας, είπε για τις ενέργειες που έγιναν για να φθάσουν στην χρησιμοποίηση της Παιδόπολης, την οποία παραχώρησε η υπουργός Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, και την ευχαρίστησε συντροφικά. -Και η υπουργός Θεανώ Φωτίου, ιδέα της οποίας υπήρξε η χρήση της πρώην Παιδόπολης για τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, τόνισε, με έμφαση, από την πλευρά της τα εξής: «όλα αυτά τα κτίρια ξαναζωντανεύουν, για να αγκαλιάσουν ξανά ,όπως και στο παρελθόν, ανθρώπους ρημαγμένους από τον πόλεμο».
- Και πρόσθεσε πως: «το συγκεκριμένο συγκρότημα αποτελεί από αρχιτεκτονική άποψη αποτέλεσμα του εκμοντερνισμού που συνδέει την πέτρα με το γυμνό μπετόν και σημαντική κληρονομιά του τόπου μας».
- Τα όσα είπε η συντρόφισσα Θεανώ, για τα κτίρια της Παιδόπολης που αγκάλιασαν στο παρελθόν ανθρώπους ρημαγμένους από τον πόλεμο, καταδικάζουν πλαγίως αλλά ουσιαστικά, τον ανταρτοπόλεμο της τότε Αριστεράς, και δικαιώνουν τη Βασιλική Πρόνοια που έφερε σε πέρας ένα τιτάνιο Προνοιακό έργο περίθαλψης παιδιών ορφανών και απροστάτευτων.
- Ο λόγος της, δεν ήταν μόνον ένα εγκώμιο για τη στέγαση των νέων προσφύγων, ήταν ουσιαστικά ένα μνημόσυνο για τη Βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία δεν ξεχώριζε τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά, αφού είναι γνωστό ότι αγκάλιασε και πολλά παιδιά ανταρτών που ορφάνεψαν στον πόλεμο εκείνο.
- Ένα μνημόσυνο συγνώμης από μια αριστερή προς τη Φρειδερίκη, την δομή της οποίας ξαναχρησιμοποίησε η υπουργός για να εφαρμόσει ένα δικό της πρόγραμμα για πρόσφυγες. Αν είχε γενναιότητα έπρεπε να το αναφέρει…
- Τα όσα δε είπε, για την αρχιτεκτονική της Παιδόπολης, αποτελούν επίσης ένα εγκώμιο για την Βασιλική Πρόνοια, για τις επιλογές ιδεών και σχεδίασης, με στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το επόμενο γενναίο βήμα συνέπειας θα ήταν, να προτείνει τον χαρακτηρισμό του συγκροτήματος ως διατηρητέου νεωτέρου μνημείου, να αναρτήσει πάλι την πινακίδας «ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ», και να εντοιχίσει η ίδια σαν Καθηγήτρια του Πολυτεχνείου, το όνομα του αρχιτέκτονα σχεδιαστή και δημιουργού του συγκροτήματος αυτής της Παιδόπολης.
- Και κάτι πολύ προχωρημένο, αν εννοούν αυτά που καμιά φορά λένε για συμφιλίωση και λήθη. Να ολοκληρώσει και να δώσει την πραγματική έννοια στην λέξη αγκάλιασμα, που ανέφερε στον λόγο της. Να φέρει στην Παιδόπολη «ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ» το άγαλμα που ήταν στην Κόνιτσα, της Φρειδερίκης που αγκαλιάζει ένα ορφανό παιδί του πολέμου. Είναι μια δύσκολη υπέρβαση της Αριστερής ιδεοληψίας.
- Αυτοί οι στοχασμοί από το γεγονός των εγκαινίων της δομής της φιλοξενίας προσφύγων στο Συγκρότημα της Παιδόπολης της Βασιλικής Πρόνοιας της Βασίλισσας Φρειδερίκης, είναι μια αφήγηση μιας πραγματικής ιστορίας της πόλης και της Ηπείρου. Δεν χρειάζεται κάποιους βασιλικούς για να προβληθούν. Είναι γεγονότα και δρώμενα που πρέπει να καταγραφούν. Γιατί η ιστορία δεν μπορεί να έχει κενές λευκές σελίδες. Δεν ήρθε η υπουργός από το πουθενά για να γράψει τη δική της ιστορία, πάνω στην πέτρα της Παιδόπολης, που βρήκε έτοιμη και δημιουργήθηκε για να κλείσει τις πληγές ενός πολέμου τον οποίο δημιούργησε μια άλλη για «πρώτη φορά Αριστερά». Ούτε και να θεωρηθεί ότι μπορεί να σταθεί δίπλα, στη αυλή αυτής της Παιδόπολης, χωρίς να σεβαστεί τον πόνο και τη δυστυχία που στέγασε θεράπευσε και παρηγόρησε αυτό το Ίδρυμα σε τραγικές περιόδους της ιστορίας του τόπου μας, για να είναι χρήσιμο και σήμερα.
- Το Πανεπιστήμιό μας είναι καιρός να καταγράψει και αυτή τη ιστορική σελίδα του τόπου μας, είτε είναι οι ανταρτόπληκτοι είτε οι Παιδοπόλεις, και το έργο μιας άλλης εθελοντικής προσφοράς.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου θα συνεχιστούν με την «Αγία Ελένη»…
ο μέτοικος
