Ο κούκος του Καρανίκα και ο... μπούφος του Τσίπρα!

Ο Πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τη Δευτέρα έδειχνε περιχαρής. Οι υπουργοί του περίμεναν με αγωνία να ακούσουν από τα χείλη του αρχηγού τους μια κουβέντα για να μπορέσουν και αυτοί να χαμογελάσουν ύστερα από τόσες μπόρες. Και πράγματι στάθηκαν πολύ τυχεροί. Ο κ. Τσίπρας σ’ αυτή τη συνεδρίαση είχε πολλά να πει για την κρίση, για τους δανειστές, για τον λαό και προπαντός για την ανίκανη αντιπολίτευση. Μα το πιο σημαντικό που έδωσε φτερά στους Υπουργούς του ήταν τούτο: - Επιτέλους ήρθε η ώρα να συνθέσουμε την άνοιξη της οικονομίας μας! Αυτό μεθερμηνευόμενο σε απλά ελληνικά σήμαινε ότι η λιτότητα, οι φόροι και τα Μνημόνια τέλειωσαν. Τώρα ήρθε η ώρα να χορέψουν οι αγορές με τα νταούλια της Κυβέρνησης. Τώρα η Αντιπολίτευση θα βάλει την ουρά της κάτω από τα σκέλη, αφού ο λαός θα χορτάσει από ευημερία, πλούτο και καλοπέραση.
Δυστυχώς για τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του, πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, χτύπησε η καμπάνα της ΕΛΣΤΑΤ. Με τον πλέον επίσημο τρόπο διαπιστώνεται ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. Άρα όσα έλεγε, λίγη ώρα νωρίτερα ο πρωθυπουργός της χώρας ήταν ψέμματα και εκτός πραγματικότητας. Βέβαια τα λόγια του θα ήταν ωραία, αν ήταν και αληθινά. Είναι το κατ’ εξοχήν γνώρισμα των κυβερνώντων, διαρκώς να υπόσχονται κάτι καλύτερο χωρίς αντίκρυσμα και αποτέλεσμα. Εδώ ταιριάζει αυτό που λέει στη Λέσβο ο λαός: τηγανίτες παντού και λάδι πουθενά.
Για την συγκεκριμένη συμπεριφορά του Πρωθυπουργού πρέπει να έχει βάση αυτό που έγραψε κάποιος ειδήμονας στην Αθήνα: Ο Καρανίκας, ο γνωστός σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του Πρωθυπουργού, τις Απόκριες βρέθηκε σ’ ένα χωριό του Πωγωνίου. Στο καφενείο του χωριού, μόλις βράδιασε, μπήκε ένας γεροντάκος. Έδειχνε κρυωμένος και ταλαιπωρημένος από τον βαρύ χειμώνα. Μόλις είδε την παρέα του Καρανίκα, μονολογώντας μουρμούρισε: επιτέλους άκουσα απόψε πέρα στο λαγκάδι κούκο, έρχεται η Άνοιξη.
Ο πρωθυπουργικός σύμβουλος ζήτησε να του εξηγήσουν τι εννοούσε ο γέροντας με τον κούκο. Τόδεσε καλά στο νου του. Μέσα στην εβδομάδα στον πρωινό καφέ με τον Πρωθυπουργό, πήρε πρώτος το λόγο και δίνει τη συμβουλή του στον Τσίπρα και σ’ όλους τους συνεργάτες του. Από αύριο να λέτε σ’ όλο τον κόσμο με κάθε μέσο ότι η κρίση τέλειωσε και έρχεται η Άνοιξη της οικονομίας. Έχω μελετήσει όλα τα δεδομένα, φυσικά και υπερφυσικά, και όλα με οδηγούν σ’ αυτό το συμπέρασμα.
Έτσι εξηγείται που ο Πρωθυπουργός βιάστηκε να ενημερώσει τους Υπουργούς και τους πολίτες για το τέλος της κρίσης. Ο Σπίρτζης ήταν έτοιμος να φύγει από το Υπουργικό Συμβούλιο και να βροντοφωνάξει, όπως στα Γιάννινα, ότι ήρθε η ώρα για χρυσά κουτάλια!
Είναι πραγματικά oδυνηρό αυτό που μας βρήκε. Δε μας φτάνει η δυστυχία, η φτώχεια και ο πόνος, έχουμε και τον πρωθυπουργό να διαλαλεί συνεχώς ότι όλα τα άσχημα τέλειωσαν. Και όμως η Ελλάδα μοιάζει με χώρα φαντασμάτων. Παντού εικόνες δυστυχίας και απελπισία!
Γι’ αυτό και ο πολίτης κάθε φορά που βλέπει τον Πρωθυπουργό να χαίρεται, να υπόσχεται παραδείσους, δεν ξέρει πώς να τον αντιμετωπίσει. Πολλοί συμπολίτες νιώθουν αηδία, άλλοι αδιαφορούν και άλλοι σιωπούν. Εκτιμώ πως υπάρχει και άλλη στάση: Ο κλαυσίγελως. Να γελάμε και να κλαίμε, για να μην χάσουμε και την ισορροπία μας και τη λογική μας.
Αυτά βλέπουν οι ξένοι και μας θεωρούν αναξιόπιστους και απροσάρμοστους στις ανάγκες των καιρών μας. Το δυστύχημα για όλους μας είναι και οι ελλείψεις της Ευρώπης που δεν της επιτρέπουν να κινηθεί στο πνεύμα των ιδρυτών της. Ο Πρόντι, πρ. Πρόεδρος της Ε.Ε., δήλωσε προ ημερών: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει την εικόνα ενός γίγαντα με πήλινα πόδια».
Αν, λοιπόν, η Ευρώπη στηρίζεται σε πήλινα πόδια, τότε δικαιολογημένα για την Ελλάδα ο κούκος του Καρανίκα μεταμορφώνεται σε μπούφο των πρωθυπουργικών υποσχέσεων. Και ο λαός, ακούοντας τον κούκο, να υποψιάζεται πως μπορεί να είναι και μπούφος. Μέσα σ’ αυτή τη θλιβερή κατάσταση, αν η Ελλάδα δεν αλλάξει πλεύση, τότε ας πάρουμε το δρόμο από την Ευρώπη για τα Βαλκάνια.