Ένα βράδυ πούβρεχε…

Ήταν Φλεβάρης του 1981. Τετάρτη βράδυ. Κι έβρεχε… Έβρεχε μονότονα. Εκείνη λοιπόν την παγωμένη βραδιά, σε μια ταβέρνα στο Χαλάνδρι (η ταβέρνα μάλιστα, ήταν πολύ κοντά στο σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη), μια κεφάτη παρέα διασκέδαζε, αδειάζοντας τις μποτίλιες με τα ακριβά κρασιά της κάβας, τη μία μετά την άλλη.
Για να δούμε λοιπόν, ποιοι ήταν αυτοί που τα πίναν;
Έχουμε και λέμε: Ανδρέας Παπανδρέου, αρχηγός τότε του ΠΑ­ΣΟΚ, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γεράσιμος Αρσένης, Κωστής Βαΐ­τσος, Βάσω Παπανδρέου, Μένιος Κουτσόγιωργας. Κι ο μετέπειτα δήμαρχος Χαλανδρίου, Νίκος Πέρκιζας.
Ο Παπανδρέου ήταν ξαναμμένος για εξουσία. Ήξερε καλά, πως στις εκλογές του Οκτώβρη, θα έκανε περίπατο… Όμως δεν του αρκούσε αυτό. Ήθελε να εδραιώσει την ηγεμονία του, για πολλά χρόνια. Για δεκαετίες. Και για να το πετύχει, χρειάζονταν λεφτά. Πολλά λεφτά.
- Μάκη, είπε στον Αρσένη, θέλω να μοιράσω χρήμα στο λαό, που αδημονεί.
- Κανένα πρόβλημα, απάντησε ο Μάκης. Θα μας δώσουν οι Τράπεζες. Ειδικά οι Γιαπωνέζικες Τράπεζες ψοφάνε να δανείζουν χρήμα στην Ευρώπη, κύριε Πρόεδρε.
- Εντάξει. Κανείς δεν θα μάθει ποτέ ότι είναι δανεικά. Θα λέμε σε όλους τους τόνους ότι: Είναι το χρήμα του κατεστημένου!
* * *
Ο Παπανδρέου ήξερε, πως για να πετύχει τους στόχους του, έπρεπε να αντιμετωπίζει τον Ελληνικό λαό, σαν κακομαθημένο βαφτιστήρι… Δώρα, χαρτζηλίκια, ακριβά παιχνίδια, μίζες, προμήθειες και τα σχετικά… Δεν τον απασχολούσε η πλέμπα. Αυτοί έτσι κι αλλιώς ήταν οι εξουσιοδοτημένοι Γενίτσαροι του κόμματος. Τον απασχολούσε η μεσαία τάξη. Αυτούς ήθελε να οικειοποιηθεί. Και δεν δυσκολεύτηκε να το καταφέρει. Διέγνωσε τον καϋμό του μέσου Έλληνα, για τη «Μεγάλη Ζωή». Για το ακριβό αμάξι… Για τη μεζονέτα… Για το: «Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλες». Εκεί ακριβώς τάδωσε όλα ο Τσοβόλας. Και στήθηκε το μεγαλύτερο πάρτι της Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας!
Γρήγορα οι αριθμοί άρχισαν να καταμαρτυρούν αυτό που θα επακολουθήσει: Από το 28% του ΑΕΠ το 1980, το δημόσιο χρέος εκτινάσσεται σε 47,8% στα τέλη του 1985! Αλλά βέβαια ποιος έδινε σημασία τότε στους αριθμούς.
Ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ φορτσάριζε… Κλαδικές, συνδικαλιστικές οργανώσεις, Αγροτικοί (τάχα μου) Συνεταιρισμοί, φανατισμένο κηφηναριό, που στελεχώνει δήμους και κοινότητες… Μπουζουκομαζώξεις και διαπλοκή, με μεγάλα μακροβούτια σε ταμεία και άφθονο ουίσκι.
Το «Κίνημα» θεριεύει. Γίνεται πανίσχυρο. Όπως κι αυτοί που το υπηρετούν.
Αλλοίμονο αν προσπαθήσεις, να διεκδικήσεις αξιοκρατικά μια θέση. Θ’ αναφερθώ σ’ ένα προσωπικό παράδειγμα:
Το 1987 έδωσα προφορικές εξετάσεις, προκειμένου να επιλεγώ και να εκπαιδευτώ, ως σύμβουλος Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, στην Ε.Ε.Τ.Α.Α. (Ομήρου 19), η οποία είχε ιδρυθεί το 1985. Ο διευθύνων σύμβουλος της Ε.Ε.Τ.Α.Α. (Μαΐστρος Παναγιώτης) με βαθμολόγησε με Α-. Όταν το πληροφορήθηκα από την ιδιαιτέρα του (Έφη Ζόμπολα, μετέπειτα δεξί χέρι της υφυπουργού κυρίας Χριστοφιλοπούλου), ζήτησα να μου διευκρινήσει: Γιάτι Α- και όχι Α+. Εφ’ όσον μάλιστα ο ίδιος ο Πρόεδρος και εξεταστής μου, είχε εκφράσει ενώπιον της επιτροπής, την ευαρέσκειά του, για τις απαντήσεις μου.
- Μα για σας δεν τηλεφώνησε κανείς! Μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια, η ιδιαιτέρα του.
Αναρωτήθηκα τι σημαίνει αυτό. Ποιος θάπρεπε δηλαδή να τηλεφωνήσει; Και γιατί; Αφού είχα το σωστό πτυχίο και την εντοπιότητα.
Οποία βλακώδης απορία! Δεν είχα το πολυτιμότερο εφόδιο… Ένα μεσάζοντα κομματόσκυλο στην κλαδική.
* * *
Το παράδοξο είναι ότι όσο τα χρόνια κυλάνε… ο Ελληνικός λαός παρουσιάζει ολοένα και σοβαρότερα προβλήματα καθολικής άνοιας. Η γκρίνια περιστρέφεται γύρω από τα λάθη Τσίπρα – Σαμαρά.
Φυσικά και τους αναλογούν ευθύνες. Όμως το δέντρο που στηρίζει τη χώρα, είχε πριονιστεί βάναυσα πολλά χρόνια πριν. Και μολονότι ο Σόιμπλε το «κλαδεύει» χαιρέκακα, δεν έχει τη δύναμη να πετάξει καινούργια βλαστάρια.
Πόσο εύκολα θάφτηκαν αλήθεια στο υποσυνείδητό μας ονόματα βλαπτικά και ποινικά κολάσιμα: Κοσκωτάς, Κόκκαλης, Λιακουνάκος, Σταματελάτος, Τόμπρας, Τσουκάτος, Λαλιώτης – Εθνικό Κτηματολόγιο, Κοντομηνάς, Μπόμπολας – Εργοληπτικές εταιρίες, Siemens, Σημίτης – έγκλημα στο Χρηματιστήριο…
Μικρή χώρα – Μεγάλες διαπλοκές… Ο Δ.Ο.Λ. που μέχρι χτες παρίστανε τον άρχοντα της αντικειμενικής ενημέρωσης, πρόλαβε ν’ αρμέξει 96 εκατ. ευρώ, λίγο πριν πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά.
* * *
Ρε που πάμε; Θα αναρωτιόνταν εύλογα ο μακαρίτης ο Αυλωνίτης. Πάμε κατ’ ευθείαν στον παιδότοπο της Φώφης. Η Φώφη ανέκαθεν ήταν άριστη μαθήτρια. Τάπαιρνε τα γράμματα. Ατάκα δεν άφηνε να της ξεφύγει, απ’ όσα έλεγε ο Αντρέας στις μέρες του: «Μέγα πλήθος. Μέγα πάθος».
Σε αντίθεση με τον Γιωργάκη αυτή δεν χρειάζεται σκονάκια. Είναι καλή στην αντιγραφή. Και μπορεί να πέρασε κρίση η σχέση της με τον Γ.Α.Π… Αλλά τώρα έκαναν κι οι δυο τους την ανάγκη φιλοτιμία και μόνιασαν. Έτσι είναι. Η ανάκτηση της εξουσίας απαιτεί θυσίες. Κι ας είπε η Φώφη τις προάλλες στη Βουλή ότι: «Εμείς δεν πηδάμε πάνω στα τρακτέρ…» κατηγορώντας τον Αλέξη για λαϊκισμό!
Κι όμως Φώφη μας, για να πετύχεις το στόχο σου… εσύ γνήσιο τέκνο της Φιλοθέης… και στο τρακτέρ θ’ ανέβεις (αφού πρώτα βγάλεις τη δωδεκάποντη γόβα)… και άγρια ραδίκια θα μαζέψεις στο βουνό, παρέα με αγνές χωριατοπούλες – συντρόφισσες… και μια χλωρόπιτα οπωσδήποτε θα φτιάξεις.
Όσο για το ότι, ως κόμμα, δεν λαϊκίζετε!.. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Σε όλα τα λεξικά του κόσμου, δίπλα στο λήμμα «λαϊκισμός» γράφει ΠΑΣΟΚ. Γράφει Αυριανή… Κουρής… Κατσιφάρας… Ευαγ. Γιαννόπουλος… Και πάνω απ’ όλα γράφει τον Παμμέγιστο πολιτικό άνδρα: Κίμωνα Κουλούρη.
* * *
Οι δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα, δείχνουν, πως το πιθανότερο είναι, όταν και όποτε γίνουν εκλογές, θα προκύψει μια κυβέρνηση συνεργασίας. Εντάξει ως εδώ. Το θέμα είναι ότι αυτοί που θα κυβερνήσουν, θα είναι για πολλοστή φορά οι γόνοι… Τι σημασία έχει αν λέγονται Μητσοτάκηδες, Μπακογιάννηδες, Παπανδρέου, Γεννηματά, Καραμανλής… Σημασία έχει, πως όλα τ’ αρχοντόπουλα, θεωρούν το μαγαζί δικό τους. Και πως ο καθ’ ένας ξεχωριστά, πιστεύει, πως είναι πιο μάγκας από τον άλλον… Άρα θα επινοήσει το σωστό τέχνασμα, τα σωστά ψέμματα, για να αρπάξει την ψήφο.
Ο παιδότοπος της Φώφης έχει τραμπάλες, έχει και τσουλήθρες. Ο Γ.Α.Π. είναι πανέτοιμος με τα κουβαδάκια του να ξεσαλώσει… Και ν’ αφήσει πίσω του σκέψεις μελαγχολικές… Όπως εκείνη την καθοριστική συνομιλία του με τον Μπομπ Τραα. Το 2011.
* * *
Ο Ολλανδός Μπομπ Τραα λοιπόν, εγκαταστάθηκε στη χώρα μας τον Οκτώβρη του 2010, ως μόνιμος αντιπρόσωπος του Δ.Ν.Τ. στην Ελλάδα.
Ο ίδιος παραθέτει τα γεγονότα ως εξής:
- Δώσαμε (η Τρόικα εννοεί) τρεις εναλλακτικές λύσεις στον κ. Παπακωνσταντίνου.
1η) Να απολυθούν άμεσα 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Ο Παπακωνσταντίνου απάντησε:
- Περιμένετε να ενημερώσω τον κ. Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός αρνήθηκε. «Με τίποτα, είναι ψηφοφόροι μας, αυτοί μας στηρίζουν».
Η δεύτερη εναλλακτική ήταν να γίνει άμεσα, χωρίς καθυστέρηση μια καταιγίδα αποκρατικοποιήσεων. Ο Πρωθυπουργός αρνήθηκε και πάλι με το ίδιο επιχείρημα «αυτοί μας στηρίζουν».
3η και τελευταία εναλλακτική ήταν το κόψιμο μισθών και συντάξεων. «Ναι αυτή είναι η καλύτερη λύση… Αυτό να κάνουμε…», απάντησαν ομόφωνα οι κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Δύο γόνοι πολιτικών οικογενειών, μας οδήγησαν ανερυθρίαστα στο Μνημόνιο, προκειμένου να παραμείνει όρθιο το κομματικό κράτος. Και το χειρότερο, τίποτα δεν έχει διαφοροποιηθεί τα τελευταία χρόνια.
Ο σημερινός πρωθυπουργός εφαρμόζει την ίδια τακτική και τροφοδοτεί διαρκώς με νέο αίμα, τον σαθρό και διαπλεκόμενο κρατικοδίαιτο μηχανισμό, που έστησε ο Α. Παπανδρέου.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.