Τι όμορφα ταίριαξαν!

Δύο χρόνια έκλεισαν στην Κυβέρνηση Τσίπρας και Καμμένος. Είθισται αντί να σβήνουν κεριά οι κυβερνήσεις να κάνουν τον απολογισμό τους ώστε να εκτιμηθεί το έργο και να δούμε πόσα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο. Ο λόγος βέβαια του Πρωθυπουργού για τα θαυμαστά επιτεύγματα της κυβέρνησής του απευθύνονται μονάχα στους «ημετέρους», τους μετακλητούς και στους βουλευτές του. Αυτοί μονάχα τρίβουν τα χέρια και χαίρονται τα καλούδια της εξουσίας.
Ενώ ο λαός, η κοινωνία και γενικότερα η Ελλάδα βουλιάζει από το κακό στο χειρότερο χωρίς να ελπίζει σε τίποτα. Και το πλέον δραματικό είναι το ότι τώρα λόγω της καθολικής εξαθλίωσης και της φανερής πια ανεπάρκειας της Κυβέρνησης έχει πειστεί ο κόσμος ότι μεγαλύτερη πολιτική απάτη δεν έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία ποτέ από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.
Όλες οι υποσχέσεις, οι μεγαλοστομίες και τα επαναστατικά συνθήματα μοιάζουν με σκιάχτρα που διώχνουν τους πολίτες μακριά από την πολιτική και απαξιώνουν συνολικά το πολιτικό μας σύστημα. Αυτό, θεωρώ πως είναι το πιο οδυνηρό επακόλουθο για την συλλογική μας ταυτότητα.
Εδώ, λοιπόν, είναι τα Μνημόνια, εδώ η λιτότητα, εδώ η φτώχεια, εδώ η ανεργία και εδώ το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για εκατό χρόνια. Αυτό το Υπερταμείο μας θυμίζει τον Δ.Ο.Ε. (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος) που επιβλήθηκε από τους συμμάχους στην Ελλάδα το 1897 για εκατό ακριβώς χρόνια!
Στ’ αλήθεια πίστευε κανείς ότι με κυβέρνηση της Αριστεράς θα είχαν φύγει στο εξωτερικό πεντακόσιες χιλιάδες πτυχιούχοι και θα είχαμε εκατομμύρια ανέργους; Τι άλλο να πάθουμε για να το πάρουμε απόφαση ότι καταντήσαμε σαν τη Βουλγαρία, την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα;
Και πόσο πατριώτες να νιώθουμε, όταν η Κυβέρνησή μας ξεπουλάει τα πάντα, προσκυνάει και ικετεύει σαν ζητιάνος τους Ευρωπαίους για ένα κομμάτι ψωμί, αρκεί να παραμείνει στην εξουσία; Και ενώ γονυπετείς προσκυνάνε τους δανειστές, ταυτόχρονα εδώ στο εσωτερικό τους βρίζουν ως δυνάστες και τοκογλύφους! Επιτέλους λίγη σύνεση και λογική δε βλάπτει. Μας αξίζει μια άλλη μεταχείριση πρώτα από τη δικιά μας Κυβέρνηση και ύστερα από την Ευρώπη.
Και ενώ η όλη κατάσταση της χώρας είναι δραματική, οι δύο ηγέτες, Τσίπρας και Καμμένος, δείχνουν σαν να βρίσκονται σε παιδική χαρά. Χαίρονται, αγκαλιάζονται, φιλιούνται και καλοτυχίζουν το λαό με τους ηγέτες που του έλαχε. Πολλές φορές σκέφτομαι αν είναι άριστα καταρτισμένοι θεατρολόγοι ή μήπως πάσχουν από σοβαρή πολιτική παθογένεια και δεν αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους.
Γι’ αυτό και τώρα που κλείνουν ως ζευγάρι δύο χρόνια την πολιτική τους συμβίωση τους ταιριάζει ένα γαμήλιο δημοτικό τραγούδι από την Εράτυρα της Κοζάνης. Το τραγουδάνε πολυφωνικά τα κορίτσια την ώρα που το ζευγάρι πρωτομπαίνει στο σπίτι του γαμπρού:
Ο πρώτος στίχος: -Τι όμορφα ταίριαξαν…
Ο τελευταίος: -Όποιος τους αραβώνιασε χίλια χρόνια να ζήσει.
Πραγματικά εξαιρετικά ταιριαστό πολιτικό ζευγάρι. Ο ένας αριστερός κι ο άλλος ακροδεξιός. Άφησαν στην άκρη ιδέες, αρχές και αντιλήψεις και μόνιασαν σε «σάρκα μία» για να σώσουν τον τόπο μας. Πορεύονται τόσο αγαπημένοι που ψεγάδι δε βρίσκεις. Και να μην ξεχνάμε και την προίκα τους. Ο ένας έφερε τον λαϊκισμό και ο δεύτερος τον εθνικισμό. Έτσι προέκυψε ο πλούτος του λαϊκοεθνικισμού, που θα τον χαίρεται ο λαός για χρόνια και θα κοιμάται ήσυχος.
Βέβαια το λαϊκό άσμα δεν ξεχνά και τον προξενητή, γι’ αυτό του εύχεται «χίλια χρόνια». Και αυτός είναι ο λαός, ο οποίος σε τρεις εκλογές τους έδωσε την εντολή να συνεχίσουν το «θεάρεστο έργο».
Και σήμερα, ημέρα των γενεθλίων τους, κλαίμε όλοι μαζί τη μοίρα μας για το κακό που μας βρήκε και παρακαλούμε να μπορέσει κάποιος να διαλύσει αυτόν τον παρά φύση γάμο, μήπως και δούμε μέρα άσπρη.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ