Το έθιμο της πίτας...

on .

- Γράφει η ΕΛΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ-ΔΟΥΒΛΗ

Κάθε χρόνο την Πρωτοχρονιά «ανέκαθεν» στα χωριά μας αλλά και στις πόλεις υπήρχε το έθιμο της πίτας που κρατάει μέχρι σήμερα. Κι όλοι, οι κάποιας ηλικίας, κρυμμένη, εκείνη τη γιορτινή μέρα τη φυλάμε στην καρδιά μας.
Μοσκοβολούσαν οι κρεασόπιτες με χοντρό κρέας και ψημένα πέτουρα, αλλά και οι αλευρόπιτες με μπόλικα τυριά και βούτυρο, ως έξω στα σοκάκια.
Γιατί η κάθε νοικοκυρά, η εχούμενη με άνεση, αλλά κι η φτωχότερη με το κουμάντο της θα τοίμαζαν μια πίτα για τ’ Άη Βασιλιού για το καλό της χρονιάς.
Περίσσια η αγωνία των παιδιών ποιος θα πετύχει τον «παρά», το φλουρί, ποιος θα είναι ο τυχερός μ’ όλα τα καλά και προπάντων «με γεια και με χαρά». Κι ας τόβαζαν «με τρόπο» οι γιαγιάδες ή οι μανάδες «μισιακό» στων παιδιών το «φελί» να μη κακοκαρδίσουν κανένα!..
Τα χρόνια πέρασαν σα νερό, οι καιροί άλλαξαν, οι μυρωδιές αραίωσαν – αφού οι γιατροί δεν το επιτρέπουν– το χωνευτήρι της πόλης κατάπιε κι άλλαξε ανθρώπους κι έθιμα.
Γιατί κι αυτό το τόσο ωραίο έθιμο άλλαξε αφού την μοσχομύριστη πίτα αντικατέστησε ένα ορθογώνιο ή στρογγυλό κατασκεύασμα κατ’ όνομα πίτα, στην ουσία ένα κέικ με περισσότερο ή λιγότερο νόστιμο περιεχόμενο.
Όσο για την άδολη χαρά του «παρά», ένα δώρο σε κομψό περιτύλιγμα, βιβλίο, cd, καλλυντικά και όμως, έστω κι έτσι «μεταλλαγμένο» το έθιμο της πίτας έγινε στις μέρες μας «μόδα». Ένας-ένας τα χωριά, σύλλογοι, τα σωματεία, κάνουν «το καθήκον τους».

Η πίτα του Συνδέσμου Ζαγορισίων
• Όπως κάθε χρόνο ο Σύνδεσμος των Ζαγορισίων, στην ιδιόκτητη αίθουσά του, Χρηστοβασίλη 8, έκοψε την πίτα των μελών του Συλλόγου αλλά και όλων των χορευτικών τμημάτων χωριστά. Λίγοι και φέτος «οι πιστοί» ανάλογα με τους Ζαγορίσιους των 46 χωριών του Δήμου που οι περισσότεροι μένουν στα Γιάννενα. Ούτε ένας από κάθε χωριό «για δείγμα». Κι ας μην έλειπε ούτε η αλευρόπιτα η Ζαγορίσια, παράλληλα με την άλλη, ούτε το τσίπουρο, το κρασί, ο μεζές, οι λαλαγκίτες...
Ο Πρόεδρος κ. Γ. Παπαλεοντίου καλωσορίζοντας, στάθηκε στη συμπλήρωση 100 χρόνων από της ιδρύσεως του Συνδέσμου το 1917 και τις εκδηλώσεις που θα πρέπει να προγραμματίσουμε. Ο Δήμαρχος κ. Σπύρου συμπλήρωσε, τονίζοντας τις δυσκολίες του Ζαγορίου, τις δικές του ευχές και την υπόσχεση για βοήθεια στις δυνατότητές του.
Ύστερα πήρε το λόγο ο επί χρόνια Πρόεδρος και στήριγμα του Συλλόγου κ. Πολύβιος Καρράς, που με κάθε ειλικρίνεια αναφέρθηκε στην αδιαφορία των Ζαγορίσιων για το μοναδικό Σύλλογο που τους εκπροσωπεί, για την προσφορά του και την ανάγκη για βοήθεια, συστράτευση και ουσιαστική συμμετοχή και προσφορά.
Τον «παρά» αντιπροσώπευεαν εκλεκτά CD από την μουσική σειρά του Συνδέσμου. Τυχερή η Γρεβενιτιώτισσα εκπαιδευτικός κ. Μαρούλα Παπαευσταθίου. Το μαγικό κλαρίνο του Γρηγόρη γέμισε την αίθουσα κι οι καρδιές σκίρτησαν.
Για μία ακόμη φορά φάνηκε απ’ όλους επιτακτική η ανάγκη της ανανέωσης. Να ξαναδούμε το Ζαγόρι και τον Σύνδεσμο στη θέση που του πρέπει, το χρωστάμε στα παιδιά μας αλλά και στους προγόνους μας που «κοιμούνται» στον ευλογημένο αυτό τόπο.

Οι συνταξιούχοι δάσκαλοι
• Ο Σύνδεσμος των Συνταξιούχων Δασκάλων, με την πρόεδρό του κ. Ευτυχία Οικονόμου-Γεωργοπούλου, καθώς δεν χάνει ευκαιρίες, κάλεσε τα μέλη, όλους τους συναδέλφους και φίλους σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο αντάμωμα. Κι είναι αλήθεια ότι το καρτεράμε όλοι το γιορτινό αυτό αντάμωμα, σαν συνέχεια των γιορτών, αφού το «καλούν οι μέρες».
Φέτος έγινε σε μια θαυμάσια αίθουσα του «Grand Serai» κι ανταποκρίθηκαν πολλοί, όσοι μπορούσαν καθώς ο καιρός, οι ιώσεις δυσκόλευαν τη μετακίνηση. Παρ’ όλα αυτά, σε μια ευχάριστη φιλικότατη ατμόσφαιρα μαζευτήκαμε σχεδόν ογδόντα άτομα.
Πολιτισμένο περιβάλλον, άψογη εξυπηρέτηση εκ μέρους του κέντρου κι η δική μας δεδομένη καλή διάθεση με έτοιμη την κουβεντούλα. Στη θέση του για την ευλογία της πίτας με επισημότητα και ιεροπρέπεια ο συνάδελφος παπα Γεώργιος Βλέτσας.
Η εκλεκτή συνάδελφος και ζωγράφος κ. Ελευθερία Τζιάλλα είχε φιλοτεχνήσει και φέτος τον πίνακά της για τον τυχερό, τον κ. Κώστα Χρήστου, τον ευγενικό υπάλληλο του Ταχυδρομείου, γιο των συναδέλφων Χρήστου και Βάσως Χρήστου. Το χαρήκαμε όλοι, γιατί είναι πάντα μαζί μας. Νάναι γερός και τυχερός για την οικογένειά του, το σύλλογό μας και την ζωγράφο συνάδελφό μας.

Η πίτα του ΕΕΣ
• Η πίτα του ΕΕΣ ακολούθησε, όπως κάθε χρόνο στο «Du Lac» με τις ευλογίες του Δεσπότη μας, την παρουσία του Προέδρου κ. Γερασιμίδη, του Δ.Σ. και όλων των υπευθύνων των Τμημάτων Νοσηλευτικής Κοινωνικής Πρόνοιας – Σαμαρειτών Διασωστών.
Τιμητική η παρουσία του Ζεκίμ Μεχμέλ Αλή, αρχηγού των Σαμαρειτών φέτος στην εκδήλωση του ΕΕΣ, καθώς στους σκοπούς της κυριαρχεί η αγάπη, η ανθρωπιά, η καλωσύνη, η αλληλεγγύη κι όλα αυτά έμπρακτα. Αντί για την καθιερωμένη είσοδο, ήταν η προσφορά από τους φίλους ειδών πρώτης ανάγκης. Κι ήταν συγκινητική η τσάντα που έφερνε καθένας με ότι μπορούσε.
Η στρατιωτική μπάντα γέμισε το χορό με απαλή και ευχάριστη μουσική. Με τους έξοχους ρυθμούς της απάλυναν τις καρδιές και έδωσαν μία ιδιαίτερη νότα γαλήνης στις ταραγμένες εποχές μας. Για άλλη μια φορά ο εθελοντισμός σκόρπισε την ελπίδα σε μία ανθρωπότητα που υποφέρει.
Καλή Χρονιά ευλογημένη και ειρηνική για όλο τον κόσμο!