Αν δεν πάψουμε να είμαστε πρόβατα…

Εμείς οι παλαιότεροι θα ενθυμόμαστε την παλαιά ελληνική ταινία «Σάντα Τσικίτα» με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Β. Λογοθετίδη ο οποίος είχε αρραβωνιάσει την αδελφή του. Βλέπετε τότε παλαιά τα αγόρια είχαν υποχρέωση να προικήσουν τις αδελφές τους να τις παντρέψουν και μετά να πάρουν σειρά οι ίδιοι. Αν ήταν και καμμιά άσχημη αδελφή τότε… κλάφτα Χαράλαμπε.
Ο υποψήφιος λοιπόν γαμπρός τον πίεζε να δώσει την προίκα προκειμένου να νυμφευθεί την αδελφή του. Ο καϋμένος Λογοθετίδης εργαζόταν υπάλληλος σε γραφείο, οπότε από τα πολλά αποφάσισε να ζητήσει αύξηση από το αφεντικό του ώστε να ανταπεξέλθει στα έξοδα του γάμου της αδελφής του.
Λέει λοιπόν στους συναδέλφους του ότι θα πάει στο αφεντικό τους να ζητήσει αύξηση. Όλοι οι συνάδελφοι τον περιμένουν με ανυπομονησία να δούνε αν θα πάρει την αύξηση. Ανοίγει η πόρτα του γραφείου του αφεντικού και βγαίνει ο Λογοθετίδης κάθιδρος με το μαντηλάκι να σκουπίζει τον ιδρώτα. Τον ρωτάνε όλο αγωνία οι συνάδελφοι: Τι έγινε την πήρες την αύξηση; Και ο Λογοθετίδης απαντά: «Όχι αλλά ευτυχώς γλύτωσα τη μείωση»!
Ας έρθουμε λοιπόν τώρα στα καθ’ημάς. Κατ’αρχήν δεν θέλω να πολιτικολογήσω. Είναι σε όλους μας γνωστό το τι συμβαίνει στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια. Απογοήτευση από τους προηγούμενους: Από το «Τσοβόλα δώστα όλα» στο «παίξτε Χρηματιστήριο», στο «επανίδρυση του κράτους», στο «λεφτά υπάρχουν» και τελικά «κόψτε μισθούς και συντάξεις».
Προσδοκία από όλους μας και κρυφό μεράκι να έρθει και μια φορά στην εξουσία η Αριστερά να δούμε άλλες μέρες καλύτερες και δικαιότερες. Θα τα άλλαζε όλα, θα έσχιζε μνημόνια, θα χτυπούσε την διαπλοκή και, και, και, αλλά αντί αυτών τα βλέπουμε, τα βιώνουμε όλοι μας καθημερινά, μία από τα ίδια, καμμία διαφορά, τα ίδια και χειρότερα. Βρήκαμε τώρα, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι. Μα γι’ αυτό ήρθατε, να διορθώσετε τα κακώς κείμενα.
Ναι, να υποβληθούμε στη λιτότητα, αλλά να έχουμε και αποτέλεσμα και ειδικά για τους νέους μας. Είμαστε υπόλογοι έναντι στη νεολαία μας γιατί εμείς φταίμε που ψηφίσαμε «μαθητευόμενους μάγους».
Όταν πάμε στην κάλπη σκεπτόμαστε καλά και αποφασίζουμε να δώσουμε προοπτική στην πατρίδα μας για ένα καλύτερο αύριο. Μη σκεπτόμαστε τότε το ατομικό μας συμφέρον, αλλά το γενικό. Ας μη καταντήσουμε όπως τώρα οι Αμερικάνοι που μετανοιώσανε που ψήφισαν Τραμπ. Το «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» είναι παραδοχή αποτυχίας.
Έλεγε ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ ότι «όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος». Η πείρα μου τόσα χρόνια άλλα με δίδαξε: Και στο μαντρί να μείνεις θα σε φάει ο τσομπάνης.
Γι’ αυτό λοιπόν, για να μη μας φάει ούτε ο λύκος ούτε ο τσομπάνης, να πάψουμε να είμαστε πρόβατα…