Η εθνική αφύπνιση…

Η ελληνική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από ένα τεράστιο χρέος,  ανεργία, εξασθενημένο συνδικαλισμό, υπερτροφικό και ανίσχυρο κράτος, απαξιωμένες πολιτικές elite, εκπαιδευτικό σύστημα σε πλήρη διάλυση, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπινου δυναμικού και έλλειψη αξιοπιστίας.
Με άλλα λόγια, η κρατική μας οντότητα μπάζει από παντού, αν και έγιναν κάποιες μεταρρυθμιστικές  προσπάθειες.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πολίτες δεν έχουν κατανοήσει σε βάθος την κατάσταση της χώρας και δεν έχουν γίνει κοινωνοί των κινδύνων. Κάθε φορά που πυκνώνουν τα σύννεφα αντί να επιζητούμε εθνική ενότητα και συμμάχους, προκαλούμε τη μοίρα μας.
Η αντιμετώπιση της κατάστασης της χώρας απαιτεί την ενεργοποίηση των χαρακτηριστικών ενός ζωντανού έθνους, που ενώ τρεκλίζει, αναζητά και ανακαλύπτει δυνάμεις της ανόρθωσής του.
Η ταυτότητα του έθνους πρέπει να αναδομείται συνεχώς, αν δεν θέλει να θαφθεί κάτω από τα ερείπιά του. Πρέπει να αποσπαστεί από τις συνήθειές του και να επιδιώκει την ανανέωση. Δυστυχώς όμως, η εικόνα του κοινοβουλίου δεν εγγυάται μια τέτοια προοπτική και η αβεβαιότητα θα κυριαρχεί.
Από την ιστορία ξέρουμε ότι «εκεί που αυξάνει ο κίνδυνος, αυξάνει και η δύναμη του σωστικού μέσου». Η εμπειρία αυτή μας διδάσκει ότι δεν έχουμε περιθώρια επιλογής, παρά να ριχτούμε στον αγώνα χωρίς προκλήσεις και με έξυπνες κινήσεις προς αυτούς που επηρεάζουν την επιβίωσή μας.
Το παρελθόν που έχει εμφανή τα σημάδια του στη σημερινή κρίση δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να διδαχτούμε απ’ αυτό και να προσαρμόσουμε τη στάση μας για ένα καλύτερο μέλλον. Το να εκθέτουμε τις πληγές μας σημαίνει ότι έχουμε επίγνωση των ελαττωμάτων μας, το να αγνοούμε την αρρώστια που πρέπει να θεραπεύσουμε είναι το μεγάλο μας σφάλμα. Και εδώ είναι που η πολιτική μας τραυλίζει...
Έχουμε περιέλθει από  τη δυστυχία της εκμετάλλευσης,  στη δυστυχία να μην είμαστε εκμεταλλεύσιμοι, πράγμα που οδηγεί στην εγκατάλειψη.
Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για την ύπαρξή μας, αν αναλογιστεί κανείς τις προκλήσεις των γειτόνων και το διογκούμενο μεταναστευτικό πρόβλημα.
Η εθνική αφύπνιση είναι η μόνη λύση. Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου οφείλουν να παραμερίσουν τις διαφορές να ενώσουν το λαό  και να εργαστούν στον κοινό τόπο, που δεν είναι άλλος από τη σωτηρία της χώρας. Η συνέχιση της σημερινής κατάστασης θα οδηγήσει με βεβαιότητα σε περιπέτειες και ερήμωση από  το ταλέντο της, την ελπίδα της…

* Ο Καθηγητής κ. Χρήστος Β. Μασσαλάς είναι πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.