Φωτεινό παράδειγμα οι Ηπειρώτες Ευεργέτες!

Ο τόπος της Ηπείρου είναι ευλογημένος. Παρά τις αντιξοότητες της γεωγραφικής της θέσης, της χρόνιας απομόνωσής της και των εχθρών που κατά καιρούς επιβουλεύονταν προκειμένου να την κατακτήσουν, η Ήπειρος κατάφερε να ξεχωρίσει. Οι Ηπειρώτες προόδευσαν, τα Γιάννενα με τα χρόνια έγιναν η πόλη των γραμμάτων και σήμερα δε μένει παρά να παραδειγματιστούμε από αυτούς που κάποτε, σε δύσκολες εποχές όπως η σημερινή, έβαλαν το λιθαράκι για την ανάκαμψη και την πρόοδο, όχι μόνο της Ηπείρου, αλλά ολόκληρης της πατρίδας και του Έθνους μας.
Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Ηπειρώτες Ευεργέτες του 19ου αιώνα, οι οποίοι συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη και την εθνική συνοχή της Ελλάδος. Επιχειρηματίες που έδρασαν και ανεδείχθησαν στο εξωτερικό, όπου συνδύασαν την επιχειρηματικότητα με την κοινωνική προσφορά. Το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, η Ακαδημία,  η Εθνική Βιβλιοθήκη, η Ζωσιμαία και η Καπλάνειος  Σχολή, το Αρσάκειο, η Ριζάρειος Ακαδημία, το Ζάππειο, το Εθνικό Αστεροσκοπείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, η Μητρόπολη των Αθηνών, νοσοκομεία και μεγάλα ορφανοτροφεία, το Ωδείο, πτωχοκομεία και γηροκομεία, το Βασιλικό Θέατρο, αποτελούν ορισμένα από τα επιτεύγματα των Ηπειρωτών Ευεργετών.
Έχτισαν πολλά σχολεία και εκκλησίες, εξέδωσαν βιβλία, γιατί πίστευαν ότι μέσα από τα γράμματα η Ελλάδα θα μπορέσει να ορθοποδήσει ξανά και η εκκλησία θα είναι αυτή που θα μπορέσει να κρατήσει τους Έλληνες της υπόδουλης πατρίδας, αλλά και της διασποράς, ενωμένους. Κυριαρχούσε η σκέψη ότι το Έθνος για να λυτρωθεί, πρέπει πρώτα να μορφωθεί.
Οικογένεια Σίνα, Γ. Αβέρωφ, Μ. Τοσίτσας, Ν. Στουρνάρας, αδελφοί Ζωσιμάδες, Ευ. και Κ. Ζάππας, αδερφοί Ριζάρη, αδερφοί Μαρούτσαι, Ζ. Καπλάνης, Γ. Σταύρος, Απ. Αρσάκης, Χ. Ζωγράφος, Ι. Δομπόλης, Ι. Μπάγκας, Ι. Γεννάδιος, Γ. Χατζηκώστας και οικογένεια Μελά είναι αυτοί που με τα κληροδοτήματά τους άλλαξαν την εικόνα της Ελλάδος.
Σήμερα, σε αυτή την δύσκολη συγκυρία με την οικονομική κρίση, τα μηνύματα των Ηπειρωτών Ευεργετών είναι πιο επίκαιρά από ποτέ, αφού έθεταν το κοινό καλό και τη χώρα τους πάνω και πρώτα απ’ όλα. Πίστευαν στην πρόοδο, ενώ δε βρήκαν οι ίδιοι τίποτα έτοιμο από πριν…
Θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από το παρελθόν, θέτοντας ως γνώμονα το Εμείς και μετά το Εγώ, αφού μόνο έτσι μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση, που εκτός από οικονομική, είναι και κοινωνική. Θα πρέπει να δοθεί η σκυτάλη στη νέα γενιά και να γίνει αυτή που θα σύρει τη χώρα μπροστά στο αύριο. Δε μπορεί να φεύγουν πολλοί νέοι επιστήμονες και εργαζόμενοι στο εξωτερικό, αλλά να δημιουργηθούν οι συνθήκες να μείνουν οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα.
Όπως κάποτε έκαναν οι Ηπειρώτες Ευεργέτες, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, όπου και διέπρεψαν ως έμποροι και επιχειρηματίες και ανταπόδωσαν την οικονομική τους ευμάρεια, δίνοντας στο κράτος πολλά χρήματα για να κατασκευαστούν σχολεία που δεν υπήρχαν, ιδρύματα, εκκλησίες και πανεπιστήμια, προκειμένου οι επόμενες γενιές να μην αναγκαστούν και αυτές να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, όπως αναγκάστηκαν να κάνουν οι μετέπειτα ευεργέτες, για να βρουν μια καλύτερη τύχη.

* Ο Νεκτάριος Καλαντζής είναι Οικονομολόγος, Κοινωνιολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Παλλήνης και Πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αυτοδιοικητικών Ελλάδος (ΕΝΑ).