Eδώ καράβια βούλιαζαν βαρκούλες αρμενίζαν!..

-  Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΛΤΣΗΣ

 Αυτή η παροιμία ταιριάζει γάντι στην κυβέρνηση, η οποία τόσο καιρό ασχολείται με την... (απο) ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου ως αυτό να είναι το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί τους Έλληνες, που κι αυτοί, όλοι μας... λουζόμαστε!
Αντιλαμβανόμαστε ότι θέλει να στήσει νέα, ελεγχόμενα «μαγαζιά», αλλά το έχει παρακάνει. Οι πολίτες στενάζουν από τα ασήκωτα βάρη,  την έλλειψη ρευστότητας, την αδυναμία να ανταποκριθούν και στις πλέον στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καμώνονται πως... χτυπούν την διαπλοκή... διαπλεκόμενοι μέχρι τα μπούνια, όπως λέει ο λαός μας!
Όταν οφείλονται 91 δις στο Δημόσιο, 16,5 στο ΙΚΑ, 15 δις στον ΟΑΕΕ, 60 δις κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων και άλλα τόσα των νοικοκυριών στις Τράπεζες, υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να πληρωθούν;
Σίγουρα όχι, αλλά κάθονται και συζητούν για νέα μέτρα κι άλλες μειώσεις των μισθών και συντάξεων, ακόμη βαρύτερη φορολογία! Παρά ταύτα, εκείνος ο απίθανος τύπος που παριστάνει τον υπουργό και ακούει στο όνομα Κατρούγκαλος επιμένει να λέει ότι... καμιά μείωση δεν έγινε και ούτε θα γίνει!
Πάμε όμως για τέταρτο μνημόνιο, μας το λένε οι δανειστές κι εδώ... πανηγυρίζει η κυβέρνηση ότι τάχα δεν κάνει πίσω και βάζει κόκκινες γραμμές! Τον κακό της τον καιρό και τον ανάποδο! Όσο τα λέει τόσο και μας ζώνουν τα φίδια ότι μας οδηγούν στον χαμό και εμείς τα ζωντόβολα... κοιμόμαστε στα χαμομήλια!
Μας παρέσυραν όλους και μας έβαλαν στην διαδικασία να ασχολούμαστε αν θα πρέπει να είναι τέσσερα ή περισσότερα τα «κανάλια», αν έχει δίκιο το ΣτΕ ή ο Γκαιμπελίσκος υπουργός που εμπνεύστηκε τον φασιστικό νόμο κι αν τελικώς θα πρέπει να είναι ο τάδε ή ο δείνα πρόεδρος του ΕΣΡ!
Το κακό είναι ότι η κυβέρνηση, δρώντας αποπροσανατολιστικά, εγκλώβισε σε αυτή την ατέρμονα συζήτηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με πρώτη και καλύτερη την ΝΔ! Τσίμπησε κι αυτή το δόλωμα και όλα τα στελέχη της, από το πρωί μέχρι το βράδυ, επιχειρηματολογούν από τα τηλεοπτικά παράθυρα!
Όχι πως δεν είναι σοβαρό θέμα. Είναι και πολύ μάλιστα, αφού αφορά την πολυφωνία και την δημοκρατία. Από την άλλη όμως είναι και τα προβλήματα των πολιτών, της χώρας, η οποία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην κρίση που την διαλύει. Αυτό απαιτεί συναγερμό όλων των πολιτικών δυνάμεων, που πρέπει επιτέλους να μας πουν αν υπάρχει πιθανότητα να πάρουμε ανάσα ή να το πάρουμε απόφαση ότι δεν υπάρχει σωτηρία!