Περιπλανήσεις σε μια άλλη Ηθική κληρονομιά

- Καθώς οι περιπλανήσεις του μέτοικου είναι χωρίς πρόγραμμα, και η επικαιρότητα ανακατεύεται με διαχρονικές αναμνήσεις αλλά και με ό,τι επιστητό έχει μπεί στη κούτρα, την περίοδο αυτή σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τις αντιπαραθέσεις της εξουσίας με την Εκκλησία.
- Στο μυαλό μου  συστοιχίζονται και όσα γράφονται και διακηρύσσονται για την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, για τα ταξίδια του πρωθυπουργού και των υπουργών στις Βρυξέλες, για τις διαβουλεύσεις, τις φωτογραφήσεις, τα χαμόγελα, και τα σποτ στις πρωτεύουσες,  και πολλά σταυροφιλήματα, και οι μεγάλες κουβέντες για την ΕΥΡΩΠΗ. Συχνά έρχονται στο λογισμό μου κάποια λόγια από την εποχή της χαράς για την ένταξη της πατρίδας μας στη Ευρωπαϊκή Ένωση, του  Κών. Τσάτσου, καθηγητή, υπουργού και Πρόεδρου της Δημοκρατίας, που έλεγε:
    «Ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός θεμελιώθηκε στην Ελληνική Γραμματεία, στη Ρωμαϊκή Νομολογία και στη Χριστιανική Ηθική»
- Όλα κατανοητά και απλουστευμένα στην συνείδηση του λαού, και σε όσα ιστορικά συνέβησαν στο Γένος μας για να διατηρηθεί στην παράδοση του λαού και η Ελληνική Γραμματεία και η Χριστιανική Ηθική. Με μύθους έστω, με θρύλους πολλούς, με κατακτήσεις που οριοθέτησαν το κράτος, με ανάπτυξη, με κρίσεις. Σε όλους αυτούς τους αγώνες και τις θυσίες του λαού,  δίπλα πάντοτε ήταν η Εκκλησία.   «για του Χριστού την Πίστη την Αγία για της πατρίδος την Ελευθερία». Και ένα κυρίαρχο σύνθημα ανέμιζε στο αέρα μαζί με τη σημαία και τον Σταυρό:
    ΠΑΤΡΙΣ  ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
- Όλα αυτά πέρασαν και στην Εκπαίδευση των Ελλήνων  και έγιναν η Εθνική Συνείδηση  αλλά και η Κοινωνική Πραγματικότητα, πέρα από ιδεολογίες, και παραδοξολογίες, από  κάποιους «νεοταξίτες», «προοδευτικούς», «διανοούμενους» και «αριστεριστές»,  που μόνο καλές μέρες δεν θυμίζουν. Και ο τόπος προόδευσε, η χώρα έφθασε σε υψηλή θέση στους πίνακες των αναπτυγμένων  χωρών,  και μια ευημερία  ήταν μια κατάκτηση που όλο και  μοιραζόταν σε περισσότερους στο διάβα του χρόνου.
- Τώρα, σε αυτή την κρίση που περνούμε, μπορούμε  να εκτιμήσουμε τι χάσαμε από αυτές όλες τις κατακτήσεις που μετριούνται σαν απώλεια στο 25%.
- Ξεφυλλίζοντας παλαιά σχολικά βιβλία, εκατό και πλέον χρόνων, που μόρφωσαν και διαμόρφωσαν το ήθος και την συνείδηση του λαού,  βρίσκουμε τους ποιητές μας να πρωτοπορούν και να υλοποιούν την Χριστιανική Ηθική σαν αγωγή και θεμέλιο μιας Κοινωνίας που όλοι αναζητούμε.
- Μετρώντας σήμερα, σε αυτή την κρίση, το έργο της αλληλεγγύης προς τους πάσχοντες, αλλά και στους αλλογενείς και αλλόθρησκους πρόσφυγες, βρίσκουμε σε πολλά σχολικά βιβλία ένα ποίημα του Αχιλλέα Παράσχου, από το 1877, που το διδάχθηκαν όλες οι γενιές. Το «γράφουμε  για θύμηση» για αυτούς που ξεχνούν τη Χριστιανική παράδοση. Επιγράφεται:
    Ελεημοσύνη
    Ε! σεις, όπου σκορπίζετε τα πλούτη στον αέρα
    Το χέρι σας το άπονο και άσπλαχνο απλώστε
    Και δώστε και στον άρρωστο και στη φτωχή μητέρα
    Ελεημοσύνη Χριστιανοί, ελεημοσύνη δώστε
    Και καταλήγει στον τελευταίο στίχο
    Όποιος τα πλούτη του σκορπά απ’ τους φτωχούς τα κλέβει
    Ελεημοσύνη Χριστιανοί, αδέλφια Ελεημοσύνη
    Πολλά χαρίζει ο Θεός σε κείνο όπου δίνει.
- Αν θελήσουμε κάνουμε μια απλή ανάλυση αυτού του Χριστιανικού μηνύματος, μπορούμε να το εντάξουμε στα μεγάλα κοινωνικά μηνύματα του περασμένου αιώνα, που το έγραψε ένας  Έλληνας ποιητής το 1877, και τώρα μας καμώνεται ότι το ανακάλυψε «η πρώτη φορά Αριστερά» με όσα συνθηματολογεί για «να πληρώσουν οι έχοντες, να επιβαρυνθούν οι πλούσιοι, να φορολογηθούν οι εύποροι, και να μοιράζουν κουπόνια αξιοπρέπειας και άλλα  άλλαλα και μπάλαλα….γεμιστά»
- Ο Ποιητής στον πρώτο στίχο τα γράφει αυτά όλα απλά και καυστικά και επαναστατικά, για την ασωτία και την απονιά.
- Και επειδή η αριστερή διανόηση καπηλεύεται κάθε ιδεολογική φαντασίωσή της σαν κοινωνικό αγώνα, σε αυτή την κρίση δεν έχει δημιουργήσει μια δομή για μια τέτοια εκστρατεία.
- Και εδώ έρχεται ο λόγος για τις τόσες δομές που έχει στήσει και στηρίζει η Εκκλησία, πρώτη, με συσσίτια, δέματα, και άλλη βοήθεια, διακριτικά και χωρίς φανφάρες σε όλη τη χώρα. Το μήνυμά της «Ελεημοσύνη Χριστιανοί, ελεημοσύνη δώστε» αποτελεί κυρίαρχο συνθετικό της Χριστιανικής Ηθικής.
- Μια και περιπλανήθηκα σε αυτή  την επικαιρότητα και στην ποίηση, να σταθώ σε ένα άλλο  ποίημα των σχολικών αναγνωστικών
    Το ευλογημένο καράβι
    Που πας καραβάκι με τέτοιον καιρό
    Σε μάχεται η θάλασσα δεν τη φοβάσαι,
    Για χώρα πηγαίνω πολύ μακρινή
    Θα φέξουνε φάροι πολλοί να περάσω
    Ψηλά στο εκκλησάκι του βράχου που ασπρίζει
    Για μένα έχουν κάμει κρυφή προσευχή
    Ορθός ο Χριστός το τιμόνι μου αγγίζει
    Στην πλώρη μου στέκει η Παρθένα Μαρία.
- Χιλιάδες Έλληνες ναυτικοί, στα πέλαγα και στους ωκεανούς ταξίδευαν  με τον Αγιο Νικόλαο προστάτη, και πάλευαν στα κύματα και με την πίστη και τον αγώνα τους μεγαλούργησαν, και η Ελληνική ναυτοσύνη, αποτελεί καύχημα, και σήμερα η Ελληνική ναυτιλία  κυριαρχεί στις θάλασσες και πλουτίζει την πατρίδα. Είναι η άλλη πλευρά της Πίστης, που μεταφέρει και κυματίζει στα πέλαγα την Ελληνική σημαία με τον Σταυρό.
- Υπάρχουν πολλά κείμενα και ποιήματα των διδακτικών βιβλίων που δείχνουν τον δρόμο της Αγωγής των ελληνοπαίδων. Κείμενα που εκπορεύονται και από την Χριστιανική Παράδοση που δεν βρίσκονται στις  άλλες θρησκείες, και αποτελούν μια εθνική παρακαταθήκη.
- Ίσως σε άλλη περιπλάνηση θα σταθούμε και σε άλλες ποιητικές δημιουργίες αγωγής των ελληνοπαίδων.
- Και οι περιπλανήσεις συνεχίζονται…

ο  μέτοικος