Δικαιολογημένη αντίδραση…

Καλύτερα να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα, λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Και έχει απόλυτο δίκαιο.
Πολλές φορές, πρόσωπα, αλλά και επαγγελματικές ομάδες έχουν αρνητική εικόνα στην κοινωνία, γιατί κάποιοι από το… σινάφι τους, «χαλάνε την πιάτσα», επειδή βάζουν το χέρι «στο μέλι», έχουν… μεγάλες τσέπες και καθόλου φορολογική συνείδηση!
Όμως αυτοί είναι οι εξαιρέσεις…
Ο κανόνας είναι, πως ο καθένας στη δουλειά του είναι ακέραιος, αξιοπρεπής και… «αλάδωτος»!
- Δεν είναι λοιπόν σωστό, να γενικεύουμε, γιατί σε ένα χώρο επαγγελματικό, δεν είναι όλοι ίδιοι…

- Παλαιότερα, είχαν «κακή φήμη», οι εφοριακοί, οι γιατροί και… οι υδραυλικοί! Των τελευταίων το… αμάρτημα, είναι διαρκές!
- Μεγάλες αλήθειες λέει το γνωστό ανέκδοτο, που κυκλοφορεί, όπου ο γιατρός καλεί τον υδραυλικό σπίτι του, για μια μικρή βλάβη στη βρύση της κουζίνας. Μετά από δουλειά πέντε λεπτών, ο γιατρός τον ρωτάει πόσο κοστίζει η δουλειά. 150 ευρώ… χωρίς ΦΠΑ, απαντά ο υδραυλικός!
- Μα τόσα δεν παίρνω εγώ που είμαι γιατρός, σε μία επίσκεψη, του λέει. Και η απάντηση του υδραυλικού: Και εγώ… γιατρός ήμουνα, πριν γίνω υδραυλικός!
- Το ένα λοιπόν κακό, που έφερε τη χώρα μας, στο σημερινό χάλι, ήταν το… εθνικό σπορ της φοροδιαφυγής, στο οποίο επιδόθηκαν οι Έλληνες, πολλές δεκαετίες!
Φόρους πλήρωναν μόνο τα γνωστά υποζύγια (μισθωτοί – συνταξιούχοι) και οι υπόλοιποι… ό,τι προαιρείσθε!!
Και το δεύτερο κακό, ο αλόγιστος δανεισμός, που δημιούργησε το τεράστιο χρέος, που θα βαραίνει γενεές και γενεές!
- Έτσι, νεογέννητο παιδί, από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή, είναι… χρεωμένο με 25.000 ευρώ!
- (Σε τι… κόσμο φέρατε το παιδί σας, γονείς!)
- Κάποιοι «τα φάγανε», αλλά ο λογαριασμός επιμερίζεται σε όλους, μικρούς και μεγάλους! Οι «μεγάλοι» τα φάγανε, οι «μικροί» πληρώνουν! Αυτό δε λέγεται αλληλεγγύη των γενεών, λέγεται… θάψιμο της νέας γενιάς!
- Γι’ αυτό και η σημερινή νέα γενιά οφείλει να κάνει την επανάστασή της…
- Να κάνει διάλογο με το κράτος και αν διαπιστώσει, πως δεν παίρνει από λόγια, αλλά… απλώς «τα παίρνει», να αντιδράσει έντονα και να του πει, με τη γλώσσα που αυτή ξέρει: Φίλε, μου χρωστάς, δε σου χρωστάω!
- Νέε μου πρέπει να συμβάλλεις και εσύ στη μείωση του χρέους! Με τη δική σου… συνεισφορά θα φτάσει στο μισό! Ύστερα θα το παραλάβουν τα παιδιά σου και θα το κάνουν διαχειρίσιμο!
Και τέλος, τα παιδιά… των παιδιών σου, θα συνεχίσουν την προσπάθεια και στις αρχές του … επόμενου αιώνα, θα φέρουν το χρέος σε τέτοιο σημείο, ώστε να μπορούμε… να ξαναδανειστούμε!
- Δικαιολογημένα οι νέοι, ακούγοντας αυτή τη… λογική του κράτους, εξανίστανται, γίνονται Τούρκοι και αναφωνούν:
Αϊ σιχτίρ!

* Ο κ. Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής