Διαχρονικά καλοκαιριάτικα πλανέματα

- Μεσοκαλόκαιρο και πού να «πρωτοπλανάρει» ένας μέτοικος  με τέτοια συσσώρευση καλοκαιρινών γεγονότων  στο βάθος του λογισμού και μέσα στους διαλογισμούς που ανασύρονται.
- Με επίκαιρο το πριν από λίγες μέρες πραξικόπημα της Τουρκίας, οι σκέψεις ενός μέτοικου επιστρέφουν και εστιάζονται στα Σεπτεμβριανά γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, που κατέληξαν σε ένα προσφυγικό κύμα των Ελλήνων της Πόλης προς την Ελλάδα, το οποίο λογαριάζεται στους  100.000 ομογενείς. Ήταν και αυτή μια άλλη κρίση. Πολλοί από αυτούς τους νέους πρόσφυγες, γνωστοί μας και δικοί μας άνθρωποι, προστέθηκαν σε μας τους προ μερικών ετών πρόσφυγες ανταρτόπληκτους, νέοι μέτοικοι να γράφουν τη δική τους ιστορία.
- Και ανακατεύτηκαν τα αφηγήματα της προσφυγιάς, με μια δόση ταυτότητας των γεγονότων, καθώς και κείνοι είχαν αφήσει εκεί το βιός τους, τις δουλειές τους, τα όνειρά τους.
- Καθώς, το 1950 κάποιοι από τους φυγάδες του Δ.Σ. στις «σοσιαλιστικές» χώρες, είχαν επιχειρήσει να επανέλθουν για έναν άλλο «Γύρο»  και τότε «νέο Αριστερό» κίνημα (από την Πολωνία ξεκίνησαν, πέρασαν τα σύνορα και κάπου στο Καλπάκι, διαλύθηκαν από ένα «συντροφικό βόλι»), η επιχείρηση αυτή της δημιουργίας ενός νέου αντάρτικου ήταν μια νέα κρίση η οποία ξανάφερε νέα αυστηρά μέτρα φρούρησης των συνόρων και νέα μέτρα ελεγχόμενης κυκλοφορίας. Είναι μια ιστορία που την ξεχνάει η «πρώτη φορά Αριστερά»! Για να συνεχίζεται το κύμα φυγής και άλλων μακριά από τη χώρα. Πολύ μοιάζουν αυτές οι «κρίσεις», άμεσες και παράπλευρες.
- Και τώρα από την Τουρκία κάπως έτσι μας γυροφέρνει η υποψία μιας άλλης κρίσης, με κύμα φυγάδων Τούρκων από την Τουρκία.
- Καλοκαιρινές σκέψεις στα ίδια χώματα, όπου τα γεγονότα του ανταρτοπόλεμου τα οποία έληγαν στο Γράμμο, και συνεχιζόταν από εκεί με ένα άλλο κύμα, παράλληλο με τους ανταρτόπληκτους, με τους αντάρτες, μαχητές και ομήρους, παιδιά του παιδομαζώματος να ξεκινούν μια άλλη μεγάλη πορεία εξορίας, και πολλοί να φθάσουν στο μακρινό μουσουλμανικό (Τουρκικού γένους) Ουζμπεκιστάν,  στην Τασκένδη, και αυτοί σαν συνέπεια μιας ίδιας μορφής ανταρτόπληκτων. Καλοκαιρινό και αυτό το επεισόδιο (Αύγουστος 1949) με άλλους μέτοικους και άλλους «αυτοεξόριστους»!
- Καλοκαιρινό και αργότερα το γεγονός της απόβασης των Τούρκων στην Κύπρο, μια κατοχή που συνεχίζεται, με νέα κρίση και πάνω από 200.000 Ελληνοκύπριους πρόσφυγες, και νέα φυγή και από εκεί σε χώρες της Δύσης.
- Και τώρα πάλι, ένα άλλο κύμα προσφύγων από την Ανατολή, Άπω και Εγγύς, μουσουλμάνων και αλλογενών, που εγκαταστάθηκαν στους τόπους μας, οι οποίοι δοκιμάζονται πάλι, επειδή κάπου αλλού γίνονται νέοι ανταρτοπόλεμοι.
- Όλες αυτές οι διαχρονικές περιπλανήσεις ενός μέτοικου σε προσφυγιές, και πραξικοπήματα, και αντάρτικα, και όσα κινδυνόλογα, γεμίζουν σελίδες  και τηλοψία, αναπόφευκτα ανακυκλώνουν ιστορικούς φόβους, να ξαναζήσουμε από λάθος η ατύχημα την επέκταση ή μια επανάληψη μιας άλλης κρίσης με όλες τις συνέπειες που έχουμε ξαναπεράσει.
- Κι αν ο μέτοικος κουβαλάει στο οικογενειακό του αφήγημα και κάτι αναμνήσεις από προηγούμενες θύμησες της Μικρασιατικής και Ποντιακής προσφυγιάς, δεν τις διασκεδάζουν κάποιες ελαφρότητες, σαν εκείνες για το «συνωστισμό» στο λιμάνι της Σμύρνης  ή για τον «μύθο» του Ζαλόγγου. Ούτε έχουμε την αντάρτικη απάντηση στα κρεμασμένα πορτραίτα του Άρη Βελουχιώτη στα γραφεία υπουργών, μιας άλλης «Αριστεράς» που θέλει να εξαγνιστεί με την επικοινωνιακή φίρμα της «πρώτης φοράς Αριστεράς», η οποία εμφανίζεται σαν να ήρθε με παρθενογένεση.
- Αυτά που ακούγονται και γράφονται, με μεγάλα γράμματα, και περισσότερο με τα μικρά γράμματα, για όσα συμβαίνουν στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα, είναι ανατριχιαστικά και ξεπερνούν τις αναμνήσεις από τον δικό μας ανταρτοπόλεμο, των μέτοικων, και θυμίζουν θηριωδίες της πολύχρονης  Τουρκικής σκλαβιάς.
- Ταραγμένες οι καλοκαιρινές διακοπές, και η θερινή ραστώνη, που είναι ήδη προβληματικές από την παρατεινόμενη Κρίση, και μένουν χαμηλές οι ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, με τόσες προκλήσεις και κινδύνους να μας περιζώνουν.
- Τα καλοκαιρινά Διοσημεία, δεν αποτελούν μια υπερβολική παραδοξολογία ενός μέτοικου, μιας εμμονής στο παρελθόν που τον πλήγωσε και του ταράσσει ακόμη τον ύπνο. Είναι μια κοινή εκτίμηση ότι γύρω μας, γύρω από το μαντρί μας, τριγυρνούν πολλοί λύκοι, ενώ  έχουμε πολλές ποριές αφύλαχτες και εθνικές φρουρές εξασθενημένες.
- Για να ξαναθυμηθούμε πάλι τον Παλαμά, ο οποίος γίνεται επίκαιρος με όσα  η ιστορική μνήμη επαναφέρει στην επιφάνεια τα οποία δεν πρέπει να ξεχνούμε. Ο ποιητής  επιβεβαιώνεται.
«Βοσκοί στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι Λύκοι!
Στα όπλα Ακρίτες! Μακριά οι φαύλοι και οι περιττοί.
Καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι
Για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί»
Κωστής Παλαμάς
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου  συνεχίζονται
     
ο  μέτοικος