Όπου λαλούν πολλά … κοκόρια!..
Πέντε μήνες μετά τις πρώτες αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στην Ήπειρο, για το μόνο που δεν μπορεί να είναι υπερήφανοι οι Ηπειρώτες, είναι η οργάνωση υποδοχής και φιλοξενίας τους.
Την ευθύνη φέρει αποκλειστικά η Κυβέρνηση και τα όργανά της.
Τις επιπτώσεις όμως τις βιώνουν τόσο οι πρόσφυγες, όσο και οι κάτοικοι στις περιοχές που λειτουργούν Κέντρα Φιλοξενίας.
Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα τα είδαμε όλα:
- Μια κοινωνία, η οποία παρά τη φτώχεια που τη μαστίζει, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της, ανοίγει σε καθημερινή βάση, ζεστά την αγκαλιά της στους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μοιράζει απλόχερα από το υστέρημά της βοήθεια και συμπαράσταση.
- Την τοπική Αυτοδιοίκηση Περιφέρεια και Δήμους, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για την άμβλυνση προβλημάτων που παρουσιάζονται και να συμβάλουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, χωρίς πόρους και χωρίς πολλές φορές ανθρώπινο δυναμικό.
- Την Κυβέρνηση να μην λαμβάνει την απαραίτητη μέριμνα για την Ασφάλεια και τη Δημόσια Υγεία, προσφύγων και κατοίκων, όπως το έθεταν οι τοπικοί φορείς.
- Τους φορείς, μεταξύ των οποίων και την τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία, να δείχνουν έμπρακτο ενδιαφέρον για την καλύτερη φιλοξενία και διαμονή των προσφύγων, ειδικά τις πρώτες δύσκολες εβδομάδες προσαρμογής.
- Τα στρατευμένα Ελληνόπουλα -που κατά τ’ άλλα έδωσαν όρκο να φυλάνε την πατρίδα μας- να εργάζονται κάτω από σκληρές συνθήκες για να στήσουν τους καταυλισμούς, έχοντας μετατραπεί, με απόλυτη ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, σε υπηρέτες των προσφύγων.
- Τους πρόσφυγες και μετανάστες, ακόμη και σήμερα να μην έχουν αντιληφθεί - παρά τα όσα τράβηξαν και την κατανοητή ανυπομονησία τους να βρουν διέξοδο φυγής προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες- ότι είναι φιλοξενούμενοι στην πατρίδα μας και στην Ήπειρο. Πέραν όλων των άλλων, θα πρέπει οι ίδιοι να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, αναλαμβάνοντας μερίδιο υποχρεώσεων στην καθαριότητα, στον ευπρεπισμό των χώρων τους και να μην αναμένουν (και ενίοτε μάλιστα να είναι απαιτητικοί!), να τους υπηρετούν είτε Έλληνες, είτε και ξένοι εθελοντές.
Στο ίδιο διάστημα γνωρίσαμε και την ανεπάρκεια του Κράτους. Την αλαζονεία εκείνων που έχουν αναλάβει την ευθύνη του προσφυγικού, που αγνοούν επιδεικτικά και πεισματικά τη συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Που στήνει εν μια νυκτί νέους καταυλισμούς, όπως στην περίπτωση της Φανερωμένης του Δήμου Ζϊτσας, χωρίς να λαμβάνει καμία μέριμνα για την ασφάλεια των κατοίκων, αλλά και των ιδίων των προσφύγων. Και ένα «Συντονιστικό Όργανο», εντελώς… ασυντόνιστο, για το οποίο κάποιος πρέπει να αποφασίσει να του δώσει ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Και κάπως έτσι βλέπουμε καθημερινά:
- Μια Πολιτεία που έγινε ουραγός των πάσης φύσεως Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, που έχουν μετατραπεί σε κράτος εν κράτει.
- Ένα Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, που έχει μετατρέψει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε «κατασκευαστική μονάδα» καταυλισμών και τους στρατιώτες μας για… όλες τις δουλειές.
- Ένα Συντονιστικό Όργανο σε επίπεδο Μεραρχίας, με διακοσμητικό ρόλο, να επιχειρεί στην πραγματικότητα να αποτελέσει το άλλοθι για την έλλειψη συνεργασίας με τοπικές κοινωνίες και φορείς.
• Αν με όλα αυτά είχαν λυθεί τα προβλήματα και τα Κέντρα λειτουργούσαν καλύτερα, τότε και οι Ηπειρώτες θα είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται ικανοποιημένοι, ήρεμοι και δεν θα υπήρχε λόγος να γίνεται σήμερα καν συζήτηση. Ατυχώς όμως, το αντίθετο συμβαίνει. Είναι φυσικό όταν εμπλέκονται και διαπλέκονται «αρμόδιοι και αναρμόδιοι»! Και όπως λέει η λαϊκή παροιμία, «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει» και επί του προκειμένου δεν γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά από την αριστερά, όπως η Κυβέρνηση από τις Μ.Κ.Ο.
Τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες είναι τουλάχιστον τραγελαφικά: Ενδεικτικά:
- Δημιούργησαν στα «κρυφά» νέο καταυλισμό σε ιδιωτικό μεν χώρο, χωρίς καμία ενημέρωση και συνεργασία με τον οικείο Δήμο Ζϊτσας, ο οποίος ξαφνικά απέκτησε έναν νέο οικισμό 250 περίπου κατοίκων.
- Ανακοινώνουν νέα μείωση των φιλοξενούμενων στο Κέντρο Κατσικά, στον οποίο ειρήσθω εν παρόδω εκτελέστηκαν και εκτελούνται έργα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, με δαπάνες της Περιφέρειας, αλλά και των Μ.Κ.Ο.
- Επί πέντε μήνες δεν προχώρησαν στον διαχωρισμό των προσφύγων από τους μετανάστες.
- Ετοιμάζουν το νέο Κέντρο στην Παιδόπολη «Αγία Ελένη», η οποία για να ανακατασκευαστεί «μετακινείται από υπουργείο σε υπουργείο», με τελευταίο διαχειριστή το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο κατά τη συνήθη και εύκολη πρακτική θα την αναθέσει και πάλι στους ώμους των στρατιωτών μας
- Τα Κέντρα ήταν και εξακολουθούν να είναι «ξέφραγα αμπέλια». Κανένας δεν ελέγχει που πάει ο καθένας πρόσφυγας και μετανάστης, ενώ ισχύει και ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας, για όσους προβαίνουν σε φθορές είτε στους χώρους που φιλοξενούνται, είτε και για «επιδρομές» σε αυλές σπιτιών, κήπους κ.α.. Η κατάσταση βέβαια σε καμία περίπτωση δεν έχει πάρει τα χαρακτηριστικά άλλων περιοχών, όπως π.χ. της Λέρου, όπου πρόσφυγες επιτέθηκαν προχθές με τσεκούρια, ξύλα και πέτρες κατά των αστυνομικών. Όσο όμως δεν εμπεδώνεται η ιδέα ότι ως φιλοξενούμενοι πρέπει να προσαρμοστούν στις συνθήκες που ισχύει για όλους τους Έλληνες, δεν μπορεί να αποκλειστεί τίποτε για το μέλλον.
- Και τέλος, ξεπερνά τα όρια της προχειρότητας και εγγίζει τα όρια του κωμικού η σχεδιαζόμενη μεταφορά προσφύγων από την Ήπειρο στη Θεσσαλονίκη για προκαταγραφή ασυλίας, αντί να έλθουν κάποιοι αρμόδιοι στα Γιάννενα για επιτόπου διαδικασίες.
• Η Κυβέρνηση τον πρώτο καιρό, για να δικαιολογήσει την ανετοιμότητά της, «κρύφτηκε» πίσω από την έλλειψη χρόνου. Εκείνο όμως που όλοι έχουν αντιληφθεί είναι η ανικανότητα που τη διακρίνει για να διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα, το οποίο εν πολλοίς συνέβαλε και η ίδια στη διόγκωσή του. Πρόκειται για την ίδια αιτία, από την οποία εκατομμύρια ευρώ για το προσφυγικό που προορίζονταν για την Ελλάδα, δεν είχαν αξιοποιηθεί επί μήνες από την «υπερήφανη» Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Στο δια ταύτα: Από τη στιγμή που από «επίσημα χείλη» ομολογείται ότι το 2οήμερο- όπως διαβεβαίωναν τους Κονιτσιώτες ότι θα μείνουν εκεί οι πρόσφυγες- θα γίνει 20μηνο και βάλε, απαιτείται αλλαγή πλεύσης. Είναι απαραίτητο η Πολιτεία να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο του προσφυγικού και να εφαρμόζει τους ίδιους κανόνες για όλους: Στην Ασφάλεια, στη Δημόσια Υγεία, στον αλληλοσεβασμό και στην αλληλεγγύη. Κατανόηση των κατοίκων στο πρόβλημα των προσφύγων, αλλά και απαίτηση και από εκείνους να προσαρμοστούν στους κανόνες που διέπει την Ελληνική κοινωνία.
Οι ιδιαιτερότητες, οι απαιτήσεις, οι διεκδικήσεις θα πρέπει να κινούνται στα όρια των τοπικών κοινωνιών. Και δεν θα πρέπει να διαφεύγει κανενός, είτε πρόκειται για την Πολιτεία, είτε για τις Μ.Κ.Ο., είτε για τους κοινωνικούς φορείς, ότι σήμερα στα Γιάννενα, μόνο από τα συσσίτια της Εκκλησίας συντηρούνται περισσότερες από 3.000 οικογένειες, οι οποίες επίσης βιώνουν το δικό τους δράμα, αλλά παρά ταύτα κινούνται και δρουν ως συντεταγμένοι πολίτες.
