Στους «αφρούς» της λίμνης!

- «Επικαιροποιημένος» ο τίτλος για τη Λίμνη αφού πολύ συζητιούνται οι…. «αφροί» της!
- Αλλά μια άλλη επικαιρότητα οδήγησε τις περιπλανήσεις ενός μέτοικου για αυτή την αφήγηση. Ο υπουργός Παν. Σκουρλέτης, της κυβέρνησης της «πρώτης φοράς Αριστεράς», έφθασε στα Γιάννενα, και πραγματοποίησε μια ειδική σύσκεψη  για την… ανάπτυξη της λίμνης! Μια σύσκεψη «ειδικής» σύνθεσης, με κυρίαρχη παρουσία αριστερών και προοδευτικών «τάσεων». Σαν συνέχεια της μέχρι τώρα μόνιμης διαχείρισης της λίμνης από «συντρόφια» του «προοδευτικού» χώρου, των πολύχρωμων ιδεολογικών εκφράσεων «περιβαλλοντολόγων», «αναπτυξιολόγων» «οικολόγων», «προστατών» πανίδας, υδροβίων, πτηνών, ιχθύων, θηραμάτων, βιοτόπων, και «Νατουρολογίας», μετά διανομής κονδυλίων προγραμμάτων, πολυετών περιπλανήσεων με ιδέες περί «διασώσεως» της λίμνης.
- Κι εγώ ο μέτοικος  στην πόλη, έχω καταγράψει στο δικό μου δίσκο ένα χρονικό μαζί με άλλες ενθυμήσεις, αναμνήσεις και παραδόσεις για τη λίμνη, περισσότερα από τη ζωή μου του μέτοικου στην πόλη.
- Θυμάμαι πρώτα, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στη πρώτη μεταπολιτευτική του επίσκεψη στα Γιάννενα είπε τα εξής ολίγα για τη λίμνη: «τη λίμνη και τα μάτια σας». Τον ξέχασαν όλοι, αρμόδιοι και αναρμόδιοι. Ήταν πολύ …συντηρητικό!
- Αλλά δεν ξεχνιέται η λαϊκή παράδοση που καταγράφηκε μετά την κατοχή: «αυτή η λίμνη με τα ψάρια της έσωσε πολλούς στην κατοχή, από την πείνα». Και θυμάμαι που και μεις οι χωριάτες δοκιμάζαμε κάπου-κάπου τις νόστιμες «τσίμες» ( τη μαρίδα της Λίμνης), σαν μια εξαιρετική διατροφική λιχουδιά. Έ, τώρα, με τόσες Διαχειριστικές Αρχές της λίμνης, και τόσες οικολογικές φροντίδες και αναπτύξεις, και αμέτρητα κονδύλια, οι ιστορικές τσίμες εξαφανίστηκαν. Ποιος τις θυμάται;
- Και αν συνεχίσουμε την καταγραφή των αποτελεσμάτων της εφαρμογής μελετών, αποφάσεων αρμοδίων φορέων, προγραμμάτων  και κονδυλίων που καταναλώθηκαν, στις καταγραφές του μέτοικου, βρίσκω ιστορικά πολλά ενδιαφέροντα λιμναία γεγονότα, με λιμνάζοντα χρόνια και άλυτα προβλήματα της Λίμνης, που περιοδικά βγαίνουν στο μεϊντάνι.
- Κάποιος από τους «προοδευτικούς» της διαχείρισης έφερε την ιδέα, από χώρα του τότε «Υπαρκτού», για τον εμπλουτισμό της λίμνης με τα γνωστά «ασημόψαρα»! Αγνοούνται τα κονδύλια που ξοδεύτηκαν, για να είναι σήμερα, ένα ανέκδοτο! Τα ασημόψαρα εξαφανίστηκαν και κανείς ιχθυολόγος και κανείς Φορέας διαχείρισης δεν έδωσαν μια απολογιστική έκθεση για αυτή την εξέλιξη, ούτε  βέβαια απολογισμό προγράμματος και ποιοί καρπώθηκαν τα κονδύλια. Κάποτε έλεγαν και για έναν ιχθυογεννητικό σταθμό, αλλά ποιος θυμάται κάποιο «δελτίο τύπου» για ενημέρωση; Ίσως ο «σύντροφος» Σκουρλέτης θα πρέπει να μάθει τα πεπραγμένα των φορέων που τα διαχειρίστηκαν, στο πλαίσιο της άποψης ότι «φταίει το παλιό πολιτικό σύστημα» της…. συντήρησης! Θα είναι πολύ ενδιαφέρον. Μπορεί να βρεθεί μπροστά σε … «συντρόφους» του. Ίσως στη σύσκεψη να του τα είπαν στο… αυτί!
- Σε αυτή την αναδρομή του μέτοικου, δεν μπορεί να ξεχαστεί και εκείνη η μελέτη-πρόγραμμα του ειδικού Αυστραλού για την ανάπτυξη  της λίμνης, που κόστισε κάπου 500.000 δρχ.
- Αλλά σε μια τέτοια αναδρομή  αναπτυξιακή, δεν πρέπει να ξεχαστεί και εκείνη η «γενοκτονία» των βατράχων της λίμνης που είχε γίνει και τουριστικό διαφημιστικό Γιαννιώτικο πιάτο, με την σπεσιαλιτέ «μπούτια βατράχων»! Η προγραμματισμένη ανάπτυξη, τα εξαφάνισε και αυτά. Ποιος παλιός δεν θυμάται την βραδινή περιμετρική μελωδία των βατράχων της Λίμνης;  Χάθηκε μια γραφικότητα της πόλης και είναι απορία πως δεν την αναφέρουν  ούτε οι παλιοί Γιαννιώτες.
- Για τα χέλια, τα οποία σπανίζουν πλέον, που ήταν φημισμένα στα Γιάννενα, οι χειρισμοί στην αποξήρανση της λίμνης της Λαψίστας, και οι αδόκιμες ενέργειες για εμπλουτισμό, έκοψαν τους δρόμους  επιστροφής στους τόπους αναπαραγωγής στη θάλασσα των Σαργασών, και επανόδου τους από τα ίδια δρομολόγια, για να φτωχύνουν μια παράδοση της λίμνης και της πόλης.  Τι να πούμε για τους κύκνους που έγιναν στόχος των λαθροκυνηγών και στερούν τη λίμνη από μια γραφικότητα. Για την καθαρότητα των νερών κάπου διάβασα ότι παλιότερα οι εβραίοι έμπαιναν στη λίμνη και σε μικρή απόσταση από την ακτή γέμιζαν τα γκιούμια με νερό ακόμη και για πόσιμο. Σήμερα;
- Ακόμη και τα λελέκια τελείωσαν με την ρύπανση και την μπαζοποίηση των ακτών που όλο και περιορίζουν την έκτασή της. Τα γεγονότα που εξελίχθηκαν πάνω στη Λίμνη  με τόσους φορείς  και αυτόκλητους «προστάτες» του περιβάλλοντος και της οικολογίας, κατέληξαν στη διαπίστωση ότι η Λίμνη μας, φτώχυνε πολύ, και ίσως ευρίσκεται σε μία κατάσταση μη αναστρέψιμη. Η μόνη ζωντανή και ρομαντική ανάμνηση είναι η ποιητική «Λυρική Παμβώτιδα» των Λογοτεχνών και ποιητών.
- Ακόμη όμως δεν εμφανίστηκε ο χρονογράφος να γράψει την «Μαύρη Βίβλο» ή την «Λευκή Βίβλο» της Λίμνης μας, της έτσι «αξιοποίησής» της, ενώ ξεθωριάζουν ακόμη και οι θρύλοι του Ντουραχάν που πέρασε έφιππος την παγωμένη Λίμνη, και περιμένει ακόμη τα ποιητικά καντάρια ζάχαρη να γλυκάνουν την Κυρά Φροσύνη.
- Και στο Νησί, που αποτελεί μια κιβωτό της Ορθοδοξίας με αναφορές και στους κλασσικούς, κυριαρχεί στον τουρισμό του το σπαθί του Αλή πασά, κοντά και στο ιτς-Καλέ!
- Ανάμνηση έμειναν και τα μπάνια στη Λίμνη, στου «Μαβίλη» που κάποτε είχε και μια εξέδρα, και στη «Λιμνοπούλα», που τα εξαφάνισε η «ανάπτυξη»!
- Η «Νταμπάτοβα», σε κάποια μεταπελευθερωτικά καρτ-ποστάλ ήταν το «Κρυονέρι» των Ιωαννίνων  που χάθηκε στο διάβα του χρόνου.
- Κάποιος άλλος «μέτοικος»,  θα μπορούσε να προσθέσει και άλλες μελαγχολικές σκέψεις  γύρω από τη Λίμνη, που όπως λένε σε 100 χρόνια θα είναι μια ανάμνηση. Και θα είναι τότε επίκαιρο το «πολεοδομικό»(!!) σχέδιο του Αρχιτέκτονα, μέτοικου κι αυτού, Σπύρου Πανταζή.
- Και οι περιπλανήσεις του Μέτοικου συνεχίζονται…
ο  μέτοικος