Διαχρονική αγνωμοσύνη της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας…

Στον «Πρωινό Λόγο» τον προηγούμενο μήνα διαβάσαμε ότι «τα  Αρσάκεια Σχολεία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας προκηρύσσουν 50 υποτροφίες σε αριστούχους μαθητές - μαθήτριες που θα φοιτήσουν το προσεχές σχολικό έτος στην Α’ τάξη  Γυμνασίου και Α’ τάξη Λυκείου». Τα Αρσάκεια Σχολεία εφέτος συμπληρώνουν 180 χρόνια «προσφοράς ποιοτικής παιδείας», όπως αναγράφουν στην προκήρυξή τους δεδομένου ότι  άρχισε η λειτουργία τους το 1836.  Σκοπός των  Σχολών  αυτών αρχικά ήταν να εκπαιδεύουν δασκάλες και να υπηρετήσουν στα Σχολεία της Βορείου Ηπείρου. Φυσικά, στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας των αντιμετώπισαν οικονομικές δυσκολίες, μέχρι το 1867, οπότε ο Απόστολος Αρσάκης από τη Χοτόβα Πρεμετής με συνεχείς δωρεές του προς την Εταιρεία κατέστησε το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο λαμπρό καθίδρυμα «ώστε εφείλκυσεν το σέβας και την εμπιστοσύνην του Έθνους».
Έτσι, χάρη στις αλλεπάλληλες δωρεές του μεγάλου Ηπειρώτη ευεργέτη  Αποστόλου Αρσάκη σήμερα λειτουργούν Αρσάκεια Σχολεία στο Ψυχικό, στην Εκάλη, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και από πενταετίας και στα Γιάννενα. Ακόμα ιδρύθηκε και λειτουργεί Αρσάκειο Σχολείο στα Τίρανα.
Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία διοικείται από 12/μελές  Συμβούλιο, σχεδόν όλοι τους καθηγητές Πανεπιστημίου, με πρόεδρο τον καθηγητή Γεώργιο Μπαμπινιώτη.
Τις δωρεές του προς τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία ο Αρσάκης τις διοχέτευε με  Συμβολαιογραφικές Πράξεις, τις οποίες τις αποδέχτηκε με ευγνωμοσύνη το τότε  Διοικητικό Συμβούλιο.
Στους όρους της πρώτης Συμβολαιογραφικής πράξης με αριθ. 8163/14-7-1867 με τη δωρεά 491.000 δραχμ. -ποσόν τεράστιο για την εποχή εκείνη - περιλαμβάνεται  και η υποχρέωση της Εταιρείας (άρθρο ε) «να διατηρούνται διηνεκώς ως υπότροφα της Εταιρείας τέσσερα κοράσια εκ της ιδιαιτέρας του δωρητού Πατρίδος Χοταχόβας…».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας δέχεται τους τεθέντες όρους και υπόσχεται ότι «θέλει τηρήσει αυτούς ε σ α ε ί απαρασαλεύτως. Εκφράζει δε εις τον γεναίον και φιλογενή δωρητήν κύριον Απόστολον Αρσάκην την αϊδιον ευγνωμοσύνην δια τας μνημονευθείσας μεγαλοπρεπείς και πατριωτικάς αυτού δωρεάς».
Φυσικά ακολούθησε και άλλη Συμβολαιογραφική δωρεά του Αρσάκη με αριθμ.14.991/ 20-2-1891 με  80.000 δραχμ. με τον όρο «να αναδεχθή η Εταιρεία   την εποπτείαν της ιδρυθείσης παρά του δωρητού σχολής εν τω χωρίω της γεννήσεώς του Χοταχόβα πλησίον της Πρεμετής…». Και τον όρο αυτόν «απεδέχθησαν μετ' ευγνωμοσύνης υποχρεούμενοι εις την ακριβή τήρησιν αυτού…».
Από το 1991 που άνοιξαν τα σύνορα  με την Αλβανία, απ' όσα ξέρω -και ξέρω πολύ καλά- κανέναν από τους δύο αυτούς όρους δεν τήρησαν ούτε τηρούν. Ούτε ένα κορίτσι δεν πήραν τα Αρσάκεια σχολεία υπότροφο από τη Χοτόβα. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλ/κής Εταιρείας ξέχασε την υπόσχεση, τη γραπτή, που είχε δώσει στον μεγάλο δωρητή της πριν 80 χρόνια και ούτε  για το Σχολείο της γενέτειράς του  φρόντισαν  στο ελάχιστο ούτε  ΕΝΑ κορίτσι από τη Χοτόβα  δεν πήραν υπότροφο, όπως είχαν υποσχεθεί γραπτά στον Αρσάκη.
Και τα γραπτά δυστυχώς για τη Φιλ/κή Εταιρεία μένουν. Μένουν αλλά θέλουν διάβασμα και υλοποίηση. Ο κ. Μπαμπινιώτης ξέρει γράμματα, αλλά δυσκολεύεται να υλοποιήσει τις υποσχέσεις και προσποιείται ότι δεν γνωρίζει τίποτε. Έτσι, κωφεύει συνεχώς σε εκκλήσεις Ηπειρωτών φορέων. Μάλιστα,  στα  εγκαίνια των Αρσακείων Σχολείων στην πόλη μας, προ ετών, ο τότε Δήμαρχος κ. Γκόντας του υπενθύμισε δημόσια  την υποχρέωσή του προς τη Χοτόβα, αλλά ο κ  καθηγητής την ξέχασε.
Τα άλλα μέλη του Δ.Σ. που είναι σχεδόν όλοι καθηγητές Πανεπιστημίου άραγε δεν  έχουν  λόγο; Τι προκηρύσσουν 50 υποτροφίες και δεν καλούν έστω ένα κορίτσι -όχι τέσσερα που έχουν υποχρέωση-  από τη Χοτόβα  υπότροφο, να σπουδάσει στο καθίδρυμα που ανδρώθηκε με τις δωρεές  του χωριανού  του; Τι να πει κανένας μπροστά σε τέτοια αχαριστία από πρόσωπα τόσης αναγνωρισιμότητας και τόσης  αδιαφορίας.
Απλώς να επισημάνει το μέγεθος της αγνωμοσύνης τους προς τον αοίδιμο Μεγάλο  Ευεργέτη τους, τον ευκλεή άνδρα της Βορείου Ηπείρου, τον Απόστολο Αρσάκη.