Να είμαστε παντοτινά αγωνιστές της ελευθερίας!

l Η ιδέα της ανεξαρτησίας είναι μια ακατάπαυστη πορεία και συνεχής προσπάθεια για την πραγμάτωση της ελευθερίας, μέσα σε έναν κόσμο όπου δραστηριοποιείται η ανθρώπινη ζωή. Αυτή η ιδέα έγινε η μοίρα των Ελλήνων και το προνόμιο να αγωνίζονται χωρίς σταματημό μέσα στην ιστορική πορεία των αιώνων. Η ελληνική ιστορία δεν είναι η επιδίωξη και η επίτευξη υλικών αγαθών, αλλά είναι μια απίθανη περιπέτεια των Ελλήνων να υπηρετούν ιδέες, να αγωνίζονται με πάθος και αποφασιστικότητα για τις αξίες της ζωής και να θυσιάζονται για την καταξίωση του ανθρώπου. Αυτή η στάση και αυτή η θυσία καθορίζουν την ιστορία του έθνους και του προσδίδουν αξία.
Πάνω σ’ αυτή τη γωνιά της γης, που τη χαϊδεύει και τη γονιμοποιεί το Μεσογειακό κύμα, επεφύλαξε στους Έλληνες τη φύλαξη του υψηλού αγαθού της ελευθερίας. Ελληνικό πνεύμα και ελευθερία ταυτίζονται και αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι δύο πόλοι της αγάπης. Η αγάπη είναι η ακατάβλητη δύναμη του νου και της ψυχής που αγωνίζεται για τις αξίες του ανθρώπου. Πάνω από τους ανθρώπους, πάνω από τα φθαρτά και τα φθαρμένα, στέκει η ιδέα της ελευθερίας. Χρέος των Ελλήνων είναι να αγωνίζονται διαρκώς με πόνους, με θυσίες, με ολοκαυτώματα, για την ελευθερία. Να βεβαιώνουν με θυσίες για την αγάπη στους συνανθρώπους μας. Είναι γνωστό ότι η ελληνική ιστορία είναι η ιστορία ολόκληρου του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όταν η ιστορία σημάνει την ώρα της Ελλάδος, το ρολόι της ζωής ακινητοποιείται και περιμένει με δέος και αγωνία το αποτέλεσμα.
Η προμηθεϊκή φλόγα, μέσα στη διαδρομή των αιώνων, δεν έσβησε, αλλά μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά, κατακαίγοντας τα δεσμά της δουλείας. Γι’ αυτό, όταν το 1821 εσήμανε η ώρα της Ελλάδος, όλοι οι λαοί πρόσμεναν με κρατημένη αναπνοή τη βέβαιη συντριβή των Ελλήνων, που είχαν τολμήσει να σταθούν αντιμέτωποι στη δύναμη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όμως, η Θεία Βουλή διαφορετικά θέλησε. Στον «υπέρ πάντων αγώνα», στον οποίον απεδύθησαν οι πατέρες μας, με την απόφαση να νικήσουν ή να πεθάνουν, τους κατηύθυνε η αγάπη και το χρέος για την ελευθερία. Δύσκολο με την κοινή λογική να ερμηνευτεί το θαύμα του ’21. Οι αριθμητικοί υπολογισμοί δεν είναι σε θέση να αιτιολογήσουν το αποτέλεσμα της πίστης, της εμψυχίας και της αποφασισμένης θέλησης των σκλάβων να αποτινάξουν το ζυγό.
Το έθνος σύσσωμο σήκωσε το λάβαρο της Ανάστασης της Ελλάδος, ύστερα από τετρακόσια χρόνια σκότους και θανάτου. Την ώρα που ο Πετρόμπεης από την Καλαμάτα γνώριζε σε όλους τους ελεύθερους λαούς του κόσμου την απόφαση των Ελλήνων να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν, την ώρα που ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογούσε τη σημαία της Αναγέννησης, ενώ ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ με τη μαρτυρική του θυσία κοινωνούσε την Ελλάδα, ήδη είχε συντελεστεί το μεγάλο θαύμα, γιατί μέσα στις ψυχές των Ελλήνων πρυτάνευε η θέληση της νίκης. Όλα, βιοτικές ανάγκες, μικρόψυχες επιθυμίες, έγιναν θέληση, έγιναν στοιχεία δύναμης και ανάτασης, έγιναν απόφαση να βγουν νικητές ή να πεθάνουν.
Η πράξη αυτή ερμηνεύει ολόκληρη την πολυκύμαντη ζωή του έθνους μας. Η εθνεγερσία του 1821 υπήρξε το συμπύκνωμα μιας ιστορικής πορείας αιώνων. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 δεν είναι ένα οποιοδήποτε ιστορικό γεγονός που μεγεθύνεται από τον χρόνο και λαμπρύνεται από τον μύθο. Είναι η χειροπιαστή πραγματικότητα της ιστορικής μας πορείας μέχρι σήμερα. Είναι ένα μέγεθος ιστορικό που κανένας σκεπτικισμός, καμιά αμφιβολία δεν είναι ικανή να το μικρύνει.
Η συμβολή και η προσφορά της Ελλάδος στην παγκόσμια ιστορία δεν έκλεισε με το 1821, όπως δεν εξαντλήθηκε με το έπος του 1940-41 στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και στα οχυρά του Ρούπελ. Και η σύγχρονη Ελλάδα μπορεί να προσπεράσει τις σύγχρονες μορφές της ιστορίας, να προσεγγίσει σκοπούς και αξίες, που είναι οι διάφορες όψεις της ιδέας της ελευθερίας. Για να επιτευχθεί αυτό είναι ανάγκη να είμαστε πιστοί στις εθνικές μας παραδόσεις και στο βαθύτερο νόημα της ιστορίας του Γένους, δημιουργικοί συνεχιστές του έργου που μας κληροδότησαν οι αιώνες.
Oλόκληρη η παράδοση του ιστορικού παρελθόντος πρέπει να ζει στη συνείδηση του Έλληνα. Η συνείδηση αυτή του κάθε Έλληνα πρέπει να είναι πάντα άγρυπνη συνείδηση της φυλής μας, η ζωντανή συνείδηση του Έθνους.
Οι πράξεις του Έλληνα πρέπει να είναι πάντα πράξεις ελευθερίας, γιατί οι πράξεις που κινούνται από τα πάθη της ψυχής, δεν είναι ελεύθερες πράξεις. Χρειάζεται να είμαστε παντοτεινά αγωνιστές της ελευθερίας.
Ευλαβείς πανηγυριστές της εθνικής επετείου, αδελφωμένοι, να βαδίσουμε οι Έλληνες την οδό του καθήκοντος, που δεν είναι άλλη από την οδό του πολιτισμού και της προόδου, αντάξιοι των κατορθωμάτων των αγωνιστών του ’21.
Γιορτάζουμε την εκατοστή ενενηκοστή πέμπτη επέτειο της Παλιγγενεσίας. Πολλοί ύμνησαν κατά καιρούς την μεγάλη αυτή επέτειο. Όμως, δεν υπάρχει φόβος να εξαντληθεί το θέμα. Γιατί πίσω από αυτό στέκεται το ελληνικό έθνος, το πρώτο έθνος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, το οποίο αριθμεί χιλιάδων ετών ζωή.