Όταν κοιτάς από ψηλά...

«Αυτή η πολυθρόνα του πρωθυπουργικού αεροσκάφους είναι μαγευτική. Έτσι που σου αγκαλιάζει το κορμί, σου νεκρώνει κάθε επιθυμία να σηκωθείς και να την εγκαταλείψεις. Θα πούλαγα και την ψυχή μου στον διάβολο για να μη σηκωθώ ποτέ από αυτή. Είναι ένας πραγματικός θρόνος»!
- Αλέκο, τροχοδρόμησε το αεροπλάνο;
- Εδώ και πέντε λεπτά κύριε Γενικέ! Ούτε που το καταλάβαμε. Ήδη απογειωθήκαμε και πετάμε στα δέκα χιλιάδες πόδια. Το δικό μας πρωθυπουργικό αεροσκάφος, θα λέγαμε πως είναι κάτι σαν θυγατρικό του «Air Force One» του Ομπάμα, με τα καλύτερα αμορτισέρ στον κόσμο και σταθερή πορεία!
«Θαυμάσια η ιδέα, να κάνουμε σήμερα μια βολτίτσα πάνω από την Ελλάδα με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος. Κουράστηκα πολύ τις τελευταίες μέρες με τις παράλογες απαιτήσεις των αγροτών και των αντιπαθητικών γραβατωμένων. Μου έτυχαν καπάκι αυτή την εβδομάδα και τα φροντιστήρια των αγγλικών, της ιστορίας και της γεωγραφίας. Ας είναι! Τώρα που έγινα Γενικός Διαχειριστής Ελληνικών Υποθέσεων, πρέπει να μάθω τα στοιχειώδη, γιατί στο σχολείο δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με αυτά τα μαθήματα».   
- Αλέκο, ποιοι είναι αυτοί που συνωστίζονται εκεί κάτω και προσπαθούν να σκαρφαλώσουν σε κάτι σύρματα;
- Είναι οι πρόσφυγες από τη Συρία κύριε Γενικέ και κάτι άλλοι παράτυποι αδελφοί μας, από το Μαρόκο, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το ΙΡΑΚ κι ένας Θεός ξέρει από πού αλλού, που μετά από μεγάλη περιπέτεια, έξοδα και πνιγμούς, φτάσανε ως την Ειδομένη  και θέλουν να περάσουν προς τις χώρες της κεντρικής και της βόρειας Ευρώπης.
- Γιατί να πάνε εκεί Αλέκο; Εδώ δεν τους αρέσει;
«Βρε που την κατάντησε την Ελλάδα η δεξιά που κυβέρνησε τόσα χρόνια. Ούτε οι αδελφοί μας ασιάτες και βορειοαφρικανοί δεν θέλουνε πια να εγκατασταθούν στη χώρα μας. Κάτι πρέπει να κάνουμε επειγόντως για να ανατρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα που εκθέτει τη χώρα μας και την χαρακτηρίζει αφιλόξενη και συντηρητική. Μετά από τόση προσπάθεια που κάναμε για να εκδημοκρατίσουμε την Ευρώπη και να την στρέψουμε προς τα αριστερά, είναι κρίμα να πάνε όλα στράφι επειδή κάποιοι μετανάστες δεν θέλουνε να εγκατασταθούνε στην Ελλάδα. Άσε που θα ήτανε για μας, αν μένανε εδώ, μια πολύ καλή δεξαμενή ψηφοφόρων».
- Αλέκο, πολύ φασαρία ακούω στα πίσω καθίσματα. Πες στον Νίκο να βάλει τάξη στους δημοσιογράφους που μας ακολουθούν για το ρεπορτάζ. Πες του να τους απειλήσει ότι αν δεν κάνουν ησυχία θα μειώσω τα κανάλια από τέσσερα σε δύο και θα …ψάχνονται.
«Τώρα αυτό το νησί από κάτω ποιο να είναι άραγε; Η Λέσβος ή η Μυτιλήνη; Η Σαντορίνη ή η Θήρα; Άσε καλύτερα να μη ρωτήσω και κάνω πάλι καμιά γκάφα. Κάτι περίεργοι τύποι στα πίσω καθίσματα, περιμένουν πως και πως να κάνω κάποιο σαρδάμ για να το εκμεταλλευτούν πολιτικά και δημοσιογραφικά. Τάχα μου, δηλαδή, πως ολόκληρος Γενικός Διαχειριστής Ελληνικών Υποθέσεων δεν ξέρει από γεωγραφία, από ιστορία και από δίκαιο της θάλασσας. Αν είναι δυνατόν»!
- Αλέκο, εκείνα τα νησιά, πως και έχουνε τόσο πολύ κόσμο; Άρχισε από τόσο νωρίς η τουριστική περίοδος; Πολύς συνωστισμός βρε παιδάκι μου!
- Όχι κύριε Γενικέ, δεν είναι τουρίστες. Είναι τυπικοί και παράτυποι μετανάστες που έρχονται από την απέναντι ακτή, από τη Σμύρνη.
- Τι λες! Το ’χει ο τόπος φαίνεται εδώ πέρα, να συνωστίζονται οι άνθρωποι!
«Ποιο να είναι άραγε εκείνο το μικρό νησάκι που το έχουνε περικυκλώσει κάτι φουσκωτά; Μπορεί να γίνονται τίποτα αγώνες ταχυπλόων. Ποιος να ξέρει! Πάντως, πρέπει να είχα δίκιο όταν έλεγα ότι στη θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα. Πουθενά ως τώρα δεν συναντήσαμε συρματοπλέγματα πάνω από το νερό! Σαν κάτι να μου θυμίζει όμως εκείνο το νησάκι. Μου φέρνει στο μυαλό τον Γιώργο και το ΔΝΤ! Ίσως να είναι το Καστελόριζο και στις φουσκωτές βαρκούλες δεν αποκλείεται να είναι τίποτε φυσιολάτρες από την Πόλη»!
- Αλέκο, γιατί δεν σταθήκαμε στη Ρόδο για καφέ όπως έλεγε το πρόγραμμα;
- Δεν το εγκρίνανε οι Τούρκοι κύριε Γενικέ! Αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτή τη φορά έχουμε έτοιμο το plan B’. Το πρόγραμμά μας το παράλληλο! Γυρνάμε από Κάιρο!
«Ας είναι! Αυτή η πολυθρόνα του πρωθυπουργικού αεροσκάφους είναι μαγευτική. Έτσι που σου αγκαλιάζει το κορμί…»!