Τα «μπλόκα» και τα «μπλοκάκια»!

Αγρότες, έχουν ήδη στήσει το μεγαλύτερο μπλόκο στον Προμαχώνα. Οι μηχανές στα τρακτέρ άναψαν, όχι για όργωμα και μεροκάματο αλλά για δραστικές κινητοποιήσεις. Αναμένεται μαζική κάθοδος αγροτών με τρακτέρ στις εθνικές οδούς, σε κομβικά σημεία σε όλη τη χώρα ενάντια  στα μέτρα για το ασφαλιστικό και το φορολογικό που τους αφανίζουν. Η καθολική συμφωνία του κόσμου της αγροτιάς, για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων φανερώνει το μέγεθος της απογοήτευσης και της διάψευσης των προσδοκιών, από την κυβέρνηση της κατ’ επίφαση «αριστεράς»: "και με δέκα μέτρα χιόνι η κινητοποίηση θα γίνει και τα μπλόκα που θα στηθούν θα μείνουν στη θέση τους για όσο καιρό χρειαστεί. Θα στρατοπεδεύσουμε στα μπλόκα και δεν θα επιτρέψουμε το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς", δηλώνουν αποφασισμένοι.
Κομβικά σημεία εθνικών σημείων θα κλείσουν, η Ελλάδα οδικά αποκομμένη με τους εκπροσώπους του πρωτογενούς τομέα δικαίως να διαμαρτύρονται για την επικείμενη κατάρρευση, ενώ ταυτόχρονα η παραπαίουσα οικονομία θα μετράει αντίστροφα για την δική της κατάρρευση.
Κι από τους αγρότες στους ελεύθερους επαγγελματίες. Σε μια διαφορετικού τύπου διαμαρτυρία. Όχι δεν είχε κουκούλες αυτή η πορεία. Ούτε κόκκινες σημαίες, ούτε «σωσίες» Τσε. Είχε γραβατωμένους δικηγόρους, κουστουμαρισμένους γιατρούς, φρεσκοξυρισμένους μηχανικούς. Όχι δεν είχε μολότωφ, πετροπόλεμο, κυνηγητό, επεισόδια. Είχε κατάθεση ψυχής, κοινοποίηση δίκαιων αιτημάτων, διαμαρτυρία για τον ιδιότυπο αφανισμό που συντελείται τα τελευταία χρόνια: των ελεύθερων επαγγελματιών «με μπλοκάκι» παροχής υπηρεσιών.
Σουρεαλιστικό το θέαμα  καλοντυμένων ελεύθερων επαγγελματιών να διαδηλώνουν; Καθόλου. Πρωτόγνωρο ναι. Οι δρόμοι διαμαρτυρίας δεν είναι franschise της αριστεράς. Είναι ο τόπος συνάντησης των απανταχού εκδιωγμένων και αδικημένων. Εκεί που μπορεί να συναντηθούν πλέον το σκισμένο τζίν με το υφασμάτινο με τσάκιση παντελόνι, η γραβάτα με την  παλαιστινιακή μαντήλα, η κουκούλα με την τραγιάσκα. Με κοινή συνισταμένη την αγωνία για το αύριο. Τη δυνατότητα να μπορείς  από το μεροκάματό σου, να βιοπορίζεσαι και να ταΐζεις τα παιδιά σου. Το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή στην Ελλάδα.
Όσο συνεχίζεται η απαξίωση απέναντι στο παραγωγικό δυναμικό της χώρας: τους νέους άνεργους επιστήμονες, την μεσαία τάξη που καλείται να πληρώσει «όλα τα σπασμένα», τους ελεύθερους επαγγελματίες που είναι συνεπείς στις πληρωμές και στους φόρους που αποδίδουν, τους αγρότες, το «μπλοκ» της σιωπηρής πλειοψηφίας των μέχρι χθες ήσυχων νοικοκυραίων, που θα βγαίνει στους δρόμους θα μεγαλώνει. Γιατί όταν σε έχουν οδηγήσει στο χείλος του γκρεμού οι επιλογές είναι μόνο δυο: Ή να πέσεις αμαχητί ή να κάνεις την υπέρβαση…
«Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει.» (Νίκος Καζαντζάκης)
 
* Ο Πέτρος Ι. Μπούγιας  είναι Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός, Msc   Εμπειρογνώμονας στον Τομέα Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων στο κίνημα Ποτάμι.