Δρόμοι μετ’ εμποδίων…

Εδώ και λίγες μέρες ομάδα ακτιβιστών στη Θεσσαλονίκη, γνωστοί από τα αυτοκόλλητα «είμαι γάιδαρος, παρκάρω όπου γουστάρω», θέλησε με έναν πρωτότυπο τρόπο να «τιμωρήσει» ασυνείδητους οδηγούς που είχαν παρκάρει τα αυτοκίνητά τους μπροστά σε ράμπες και διαβάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες. Στόλισαν λοιπόν τα παρανόμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα με χριστουγεννιάτικα στολίδια μέχρι του σημείου που δυσκολεύτηκαν να τα αναγνωρίσουν οι κάτοχοί τους!
Αν το φαινόμενο αυτό το παρατηρούσαμε μόνο στα άτομα με ειδικές ανάγκες ή στα νηπιοφόρα καροτσάκια, θα το χαρακτηρίζαμε μεν, όπως πράγματι είναι, απάνθρωπο και ανάλγητο, αφού στη φυσική αδυναμία προστίθεται και η ανθρώπινη αναλγησία, περιορισμένο δε. Όμως πρόκειται για καθολικό φαινόμενο. Συγκεκριμένα, ποιος από μας δεν αναγκάστηκε να κατεβεί στο οδόστρωμα από το πεζοδρόμιο επειδή αυτό ήταν κατειλημμένο από τελάρα (βλέπε μανάβικα) ή από τραπεζοκαθίσματα (βλέπε καφετέριες) ή από αυτοκίνητα διατρέχοντας τον κίνδυνο να παρασυρθεί από διερχόμενα τροχοφόρα; Θα μας πει κάποιος ότι οι καταληψίες πληρώνουν στο Δήμο ανάλογα με τα τετραγωνικά που καταλαμβάνουν. Άρα, αφού πληρώνουν, αν πληρώνουν, νομιμοποιούνται, οι κίνδυνοι πλέον δεν ελλοχεύουν!
  Καλά με τα τελάρα ή τα τραπεζοκαθίσματα ή τα τροχοφόρα, αφού με λίγη καλή θέληση και πίεση μπορούν να αποσυρθούν. Τι θα γίνει με εκείνες των περιπτώσεων όπου κάποιοι συμ-πολίτες κατέλαβαν πεζοδρόμια χτίζοντας πάνω σε αυτά σκαλοπάτια, τα οποία δεν επιτρέπουν στους πεζούς και στα καροτσάκια να τα διέρχονται αν δεν έχουν ασκηθεί σε «αγώνες δρόμου μετ’ εμποδίων;». Ή, αν τολμήσει κανείς να σταθμεύσει το αυτοκίνητό του μπροστά από αυτά, δεν θα μπορέσει να ανοίξει την πόρτα για να κατεβεί! Ή, αν βρέχει πολύ (μπα, βρέχει ακόμα στα Γιάννενα;), θα αναγκαστεί να κατεβεί στο οδόστρωμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Ή τι θα γίνει με τις περιπτώσεις εκείνες όπου οι κολόνες της ΔΕΗ είναι τοποθετημένες πάνω στο πεζοδρόμιο με συνέπεια να το περιορίζουν και να μην είναι εφικτή η διέλευση πεζών και καροτσιών;
Αυτά φυσικά δεν τα γνωρίζει όποιος δε συνόδευσε υπερήλικα, άτομο με ειδικές ανάγκες, μικρό παιδί. Συγνώμη, όμως, παρασύρθηκα και δε σκέφτηκα, ο ανόητος, ότι γι’ αυτό προβλέφθηκε να υπάρχει και το απέναντι πεζοδρόμιο, το οποίο ενδεχομένως να μην έχει καταληφθεί από κάποιον επιτήδειο εξυπνάκια, οπότε θα σταθεί τυχερός όποιος το χρησιμοποιήσει! Είναι και αυτή μια λύση! Υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως αυτή του να κάνεις πως δεν βλέπεις, δεν ακούς, ή τι σε νοιάζει εσένα! Ωχ, αδερφέ!
Πάντως η πιο σωστή αντιμετώπιση των καταληψιών δημοσίων χώρων είναι να εφαρμόσουν τους νόμους οι αρχές, «να τους ταράξουν στη νομιμότητα», για να αποκτήσει ποιότητα η ζωή μας. Είναι χρέος τους και να μην περιμένουν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ακτιβιστές ή άλλες οργανώσεις για να καλύψουν την αδυναμία ή την αδιαφορία τους. Και το χειρότερο ακόμη να μην περιμένουν να γίνουμε ρουφιάνοι καταγγέλλοντας τις αυθαιρεσίες των συμπολιτών μας.
Κλείνω με μια απορία: πώς εξηγείται οι πολίτες να διαπιστώνουν τις αυθαιρεσίες των συμπολιτών τους, ενώ οι αρχές να εθελοτυφλούν και να κωφεύουν;