Ψέματα, λαϊκισμός και ωραίο «περιτύλιγμα»!

Το ζήσαμε κι αυτό και προφανώς έπεται και συνέχεια. Οποία εφεύρεση, οποία πρωτοτυπία! Μετά την κοροϊδία και τον απροσχημάτιστο εμπαιγμό της σε χρόνο «dt» μετατροπής του δημοψηφισματικού ΟΧΙ εν μια νυκτί κυριολεκτικά σε ΝΑΙ και της «υπερήφανης» συνομολόγησης του απεχθέστερου 3ου Μνημονίου συνέβη το ιλαροτραγικά ανεπανάληπτο.
Ο κυβερνητικός Συριζα κάλεσε, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μόλις μήνα, πομπωδώς μεν ανερυθρίαστα δε, τον κομματικό Συριζα να κατέβει στο δρόμο, να κάνει αυτό που ανέκαθεν ξέρει να κάνει καλά, και να διαδηλώσει αλλά αυτή τη φορά διαμαρτυρόμενος εναντίον σειράς μέτρων που ο πρώτος νομοθέτησε και που ως οδοστρωτήρας σαρώνουν και τα ελάχιστα εναπομείναντα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις.
Πρόκειται σαφέστατα για τον απόλυτο πολιτικό σουρρεαλισμό και μάλιστα εκείνων που μόλις χθες διακήρυτταν urbi et orbi εμμονικά μεν υποκριτικά δε ότι «η ιστορία γράφεται με τα ΟΧΙ», μόνο που τέτοιες παραδοχές μπορεί κατά περίσταση να μεταλλάσσονται σε ΝΑΙ αρκεί να επενδύονται με βαρύγδουπες δήθεν προοδευτικές λεκτικές περικοκλάδες και αριστερίστικα εκφραστικά φτιασιδώματα.
Βλέπετε, η πλέρια και εν πολλοίς ανεξέλεγκτη τηλεοπτική δημοκρατία που διατρέχει σαρωτικά και την ιδιωτική και δημόσια σφαίρα είναι στις μέρες μας κρίσιμο και χρήσιμο εργαλείο στο βαθμό που επιτρέπει να μετασχηματίζεται αυθαίρετα η πραγματικότητα, να φαλκιδεύονται καταστάσεις και να αλλοιώνονται λέξεις, έννοιες και νοήματα κατά το δοκούν. Έτσι η αποκρουστική τρόϊκα εξαφανίσθηκε εκδιωχθείσα και η διαπραγμάτευση γίνεται επί τέλους με τους θεσμούς πια, είναι πιο εύηχο, πώς να το κάνουμε. Η κακή Μέρκελ, ο σκληρός Γιούνγκερ, ο ανάλγητος Ντάισελμπλουμ και οι λοιποί ευρωπαίοι αξιωματούχοι έπαυσαν, ως δια μαγείας, να είναι εκβιαστές κι αδίστακτοι νεοφιλελεύθεροι και μεταλλάχθηκαν σε ισότιμους κι αγαπημένους εταίρους και γι’ αυτό οι εναγκαλισμοί δίνουν και παίρνουν προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Και το πρόσφατο με την αγορά των κόκκινων δανείων από τα ξένα Funds που οι σημερινοί κυβερνώντες ως αξιωματική αντιπολίτευση κάποτε αποκαλούσαν «κοράκια» και που τώρα λένε πως αυτά τα ίδια αρπακτικά θα «εξισορροπήσουν τη λειτουργία των τραπεζών και συνιστούν μοχλό ανάπτυξης».
Η επιλογή είναι ξεκάθαρη: Σε πλήρη εφαρμογή η πολύ παλιά πρακτική του να «βαπτίζεται το κρέας σε ψάρι» σε συνδυασμό με την επίσης παλιά του «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
Είναι όμως φύσει αδύνατο να μπορεί ο οποιοσδήποτε να εξαπατά τους πάντες για πάντα. Νομοτελειακά τα ψέματα, όσο καλά επικοινωνιακά κι αν αμπαλάρονται, έχουν κοντά ποδάρια. Οι δημαγωγοί και  οι λαϊκιστές είναι καιρός να αντιληφθούν ότι οι πολίτες μετά από τέτοιες και τόσες εμπειρίες είναι σκεπτόμενοι και υποψιασμένοι και δεν είναι διατεθειμένοι να εξακολουθούν να «μασούν» τον όποιο πολιτικό σανό τους προσφέρεται κατά καιρούς.  Αυτό όσο γρηγορότερα  το ενστερνισθεί το σημερινό καθεστώς δεν έχει να χάσει!