Αν κάναμε όλοι σωστά τη δουλειά μας…

 -  Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΕΣΣΗ

• Οι υπάλληλοι δεν εμπιστεύονται τους επιχειρηματίες
οι επιχειρηματίες τους υπαλλήλους
οι καταναλωτές δεν εμπιστεύονται τους επαγγελματίες
οι φοιτητές τους καθηγητές τους
ακόμη και οι ασθενείς τους ιατρούς τους
οι αγρότες τους χονδρέμπορους
οι εργάτες τους βιομήχανους και το αντίστροφο
οι έξω από τα κόμματα τους κομματικούς
αλλά ακόμη και η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται τους πολίτες της
και όλοι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται την κυβέρνησή τους, ακόμη κι αν την έχουν πρόσφατα ψηφίσει!
Μέσα σ’ αυτό το βαρύ νοσηρό κλίμα της αμοιβαίας καχυποψίας, ανυποληψίας και αναξιοπιστίας, υπάρχουν αρκετοί που ξεχωρίζουν, είναι όλοι αυτοί, που στο πόστο τους ο καθένας, κάνει και ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά του και όλους αυτούς τους αναγνωρίζουμε και όλους αυτούς τους εξαιρούμε από το γενικό κανόνα. Είναι οι φωτισμένες-αυτόφωτες εξαιρέσεις που ΝΑΙ υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας.
Μέσα όμως σε ένα τόσο βαρύ κλίμα, τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει για την κοινωνία μας, για τη χώρα μας και το φωτεινό έργο των εξαιρέσεων μικρή συνεισφορά τείνει να έχει στο γενικό καλό.
Επιτρέψτε μου να έχω τη ΒΑΘΙΑ πεποίθηση, πως όλα τα δεινά στη χώρα μας - διαχρονικά - προέρχονται από κάποιους από εμάς, που δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.
Τα συμπεράσματα φαίνονται αυτονόητα.
Αν όλοι – όλο και πιο πολλοί κάθε μέρα – αποφασίζαμε, μέσα στην κρίση που μας ταλανίζει και πριν αυτή μας αφανίσει εντελώς, να κάναμε ο καθένας σωστά τη δουλειά του και αυτό από εξαίρεση που ίσως είναι σήμερα να γινόταν ο κανόνας αύριο, τότε θα υπήρχαν παραπάνω από βάσιμες ελπίδες να ξεπεράσουμε και την πρωτοφανή κρίση σύντομα.
Αλλιώς η κρίση που έβαλε το χέρι της βαθιά μέσα στη τσέπη μας, αύριο θα μπήξει και το μαχαίρι ως το κόκαλό μας και θα μας τσακίσει.
Η γκρίνια, η συνεχής άρνηση των πάντων, η μετατόπιση της ευθύνης και της όποιας ενοχής μας στους άλλους, όχι μόνο δεν θα μας σώσει, αλλά σταδιακά και με μαθηματική ακρίβεια θα μας μετατρέψει, τυπικά αλλά και ουσιαστικά, σε σκλάβους όσων ξέρουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, είτε αυτοί θα είναι Έλληνες είτε αλλοδαποί είτε ξένοι είτε και από άλλο πλανήτη!
Ας κάνουμε λοιπόν από αύριο κιόλας μια καινούργια αρχή, πολίτες, επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, υπάλληλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι, δάσκαλοι και καθηγητές, μαθητές, φοιτητές, αγρότες και εργάτες, βιομήχανοι και δικαστές, αντιπολίτευση και πάνω από όλα η κυβέρνηση. Ας κάνουμε από αύριο κιόλας σωστά τη δουλειά μας, είναι το μόνο όπλο που έχουμε και είναι στο χέρι μας να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας.
Όταν αυτό φτάσει να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση όπως είναι σήμερα, τότε η ζωή μας στην Ελλάδα θα αποκτήσει το πραγματικό της νόημα και στις σωστές της διαστάσεις, τότε θα αρχίσει να αποκαθίσταται και η βαριά πληγωμένη αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ μας.
Η δικαιολογία ότι δεν αρκεί να κάνω εγώ σωστά τη δουλειά μου, θα πρέπει να την κάνουν και όλοι οι άλλοι, είναι το σαράκι που κατατρώει τις σάρκες μας από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους και αν δεν είναι ο μοναδικός λόγος που μας έφερε στη δεινή θέση που σήμερα όλοι βρισκόμαστε, είναι ο πιο σημαντικός αλλά και ο πιο επιζήμιος.
Ας καταλάβουμε επιτέλους πως αυτή η καταστροφική νοοτροπία, μας οδηγεί στον γκρεμό, στο χάος.
Ας καταλάβουμε επιτέλους πως πρέπει να βάλουμε ένα οριστικό ΤΕΡΜΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣ… ακόμη κι αυτοί που βολεύονται και εκμεταλλεύονται αυτή την τραγική κατάσταση...