Στο εδώλιο οι καταχραστές δημοσίου χρήματος!..

- Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ,
Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

 Η σύγχρονη νομοθεσία και η επιεικής εφαρμογή της έχουν ως αποτέλεσμα την ουσιαστική ατιμωρησία καταχραστών του δημοσίου χρήματος. Είναι μία από τις αιτίες της σημερινής τραγικής οικονομικής καταστάσεως, που βιώνει ο Ελληνικός Λαός. Έρευνες για την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος διαιωνίζονται, ελάχιστοι δε των καταχραστών τιμωρήθηκαν και αυτοί κατ' εξάντληση της επιεικείας. Όποιος δικαστής τολμήσει να συγκεντρώσει στοιχεία κατά πολιτικών, δέχεται καταιονισμούς συκοφαντικών επιθέσεων από τους θιγομένους και τους φίλα προσκειμένους προς αυτούς δημοσιογράφους.
Πώς η Ελλάδα βρέθηκε στη σημερινή κατάσταση, κανείς δεν μας είπε υπευθύνως. Πόσα χρήματα και γιατί εδόθησαν σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δεν έμαθε ποτέ ο Λαός. Την συνετή διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ιδρυτού της Ε.Ρ.Ε. και αργότερα της Νέας Δημοκρατίας, ακολούθησε η σπατάλη του καθεστώτος του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από τα κορυφαία σκάνδαλα, η λεγομένη «αγορά του αιώνος», η αγορά δηλαδή 40 αεροπλάνων Mirage, χωρίς τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, σε τιμή τριπλασία εκείνης των αυτών αεροπλάνων, με πλήρη τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, που επώλησε η αυτή εταιρεία, σε άλλα δύο ευρωπαϊκά κράτη. Δεν συνεφώνησαν οι κομμουνιστές για την άσκηση σχετικής ποινικής διώξεως. Η πράξη έμεινε ατιμώρητη. Αλλά δεν ήταν η μόνη. Υπήρξε σωρεία άλλων, μεταξύ των οποίων και η πώληση πολεμικού υλικού σε αραβικές χώρες, για την κάλυψη της οποίας ακολούθησε ο εμπρησμός στο σχετικό πεδίο βολής, με ανθρώπινα θύματα.
Απεδόθη στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή η φράση ότι «οι Πρωθυπουργοί δεν πάνε στο Δικαστήριο, αλλά στα σπίτια τους». Δεν διαψεύσθηκε η σχετική πληροφορία. Αλλά είναι αδύνατον να πιστεύσει κανείς, ότι ο τόσο ακέραιος πολιτικός θα εξεστόμιζε αυτή τη φράση, όταν είναι γνωστό ότι τουλάχιστον τρεις Πρωθυπουργοί στην Ιταλία, πήγαν κατηγορούμενοι» και κατεδικάσθησαν. Μάλιστα ο ένας τούτων, ο Κράξι, κατεδικάσθη ερήμην, διότι κατέφυγε στη Λιβύη, όπου και απεβίωσε.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, εν γνώσει του ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη δανείων και προγράμματος αναπτυξιακού, για να αποτρέψει τις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσεως, εξηπάτησε τον Ελληνικό Λαό, λέγων ότι υπάρχουν χρήματα, υποσχόμενος δε χορήγηση αυξήσεων στις αποδοχές και συντάξεις, τουλάχιστον ίσων προς το ποσοστόν του πληθωρισμού. Αντί δε να δανεισθεί από τις αγορές τα αναγκαία ποσά, που προσεφέροντο αντί συμφέροντος επιτοκίου, προτίμησε να κατασυκοφαντήσει την οικονομία της Ελλάδος και τον Ελληνικό Λαό, με ομιλίες του στο εξωτερικό, ενώ παραλλήλως διατηρούσε επαφές με τον Στρος Καν, για να δανεισθεί από το Δ.Ν.Τ.
Ο Γάλλος οικονομολόγος είπε την περίφημη φράση, «Λυπούμαι τους καϋμένους τους Έλληνες, γι’ αυτά που θα περάσουν». Πράγματι, ο Γιώργος Παπανδρέου ανεκοίνωσε από το Καστελόριζο (γιατί άραγε;) την σύναψη υπέρογκου δανείου από το Δ.Ν.Τ. και την Ευρωπαϊκή Ένωση, έκτοτε δε ο Ελληνικός Λαός εισήλθε σε τραγική περίοδο πενίας, στερήσεως και αγωνίας. Βαρυτάτη φορολογία ενέσκηψε χωρίς οίκτο. Οι μισθοί και οι συντάξεις κατήλθαν σε ποσά ανεπαρκή για την αντιμετώπιση των στοιχειωδών αναγκών. Η περίθαλψη μειώθηκε. Για να κάνει κανείς εξέταση σε ένα νοσοκομείο, πρέπει να εισαχθεί, διαφορετικά θα πρέπει να καταλήξει σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο, από αυτά, που δημιουργήθηκαν κατά την εποχή της διακυβερνήσεως του Γιώργου Παπανδρέου.
Η «Λίστα Λαγκάρντ», που παρέδωσε η διάδοχος του Στρος Καν στην Ελληνική Κυβέρνηση, ως απόδειξη εξαγωγής στο εξωτερικό ποσών από Έλληνες, που δεν είχαν δηλώσει σχετικά εισοδήματα, δεν ερευνήθηκε ως σήμερα. Τα γρανάζια της Δικαιοσύνης δεν ήτο δυνατόν να περάσουν ορισμένα ονόματα.
Χιλιάδες άνθρωποι ηυτοκτόνησαν, αδυνατούντες να πληρώσουν τους φόρους που ζητούσε το Δημόσιο, ενώ άλλοι ωδηγούντο στις φυλακές. Την ίδια εποχή όμως, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου εχαρίζοντο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε μεγιστάνες του πλούτου και εχαρακτηρίζοντο ως μη αξιόποινες πράξεις, ενέργειες τραπεζικών στελεχών, που χρηματοδοτούσαν τα κόμματα, ή ελάμβαναν αποφάσεις άκρως επιβαρυντικές για το Δημόσιο. Η λίστα των Ελλήνων ιδιοκτητών στο Λονδίνο και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, ποτέ δεν ερευνήθηκε.
Πότε επιτέλους θα φθάσουν στο ακροατήριο υποθέσεις καταχραστών του δημοσίου χρήματος; Και πότε θα παύσει ο νομοθέτης να χαρακτηρίζει σκανδαλωδώς κακουργήματα, ως πλημμελήματα; Ο Ελληνικός Λαός τα τελευταία χρόνια έχει χορτάσει από λόγους. Επιθυμεί διακαώς έργα. Και έργα δεν βλέπει.