ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

on .

Eπίκαιρες συγκρίσεις…
- Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ,
Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

«Το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, ο Λαός στην Εξουσία», ήταν το πρώτο σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο σημερινός Πρωθυπουργός, που είναι πιστό αντίγραφο του Ανδρέα Παπανδρέου, επαναλαμβάνει με άλλα λόγια το αυτό σύνθημα. «Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση, ο Λαός στην Εξουσία». Η διαφορά είναι ότι ο Ανδρέας ήταν ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του ΠΑΣΟΚ και συνεπώς δεν τολμούσε κανείς να αντιλέξει σε αυτά που έλεγε. Όσοι διαφωνούσαν με τις απόψεις του, απεμακρύνοντο αυθωρί.
Είναι γνωστός ο διάλογος μεταξύ Ανδρέα Παπανδρέου και κάποιου απομακρυνθέντος Υπουργού του. Όταν πληροφορήθηκε την  απόφαση  της  αντικαταστάσεώς  του,  έσπευσε  να συναντήσει τον Ανδρέα και να του εξηγήσει τους λόγους της διαφωνίας προς τις απόψεις του. Ο Ανδρέας του απήντησε: «Αγαπητέ μου, με έπεισες, αλλά δεν μου άλλαξες την απόφαση μου. Ευρίσκεται ήδη στο Εθνικό Τυπογραφείο».
Ο κ. Τσίπρας, αν και έχει όλα τα προσόντα του ηγέτη, δεν τολμά να απαντήσει με τον τρόπο αυτό προς τους διαφωνούντες, οι οποίοι δηλώνουν ότι τον σέβονται, τον ακολουθούν, αλλά διαφωνούν με τις αποφάσεις του!
Ο Πρωθυπουργός, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, φάνηκε πως κουράστηκε στη συνάντησή του με τους Ευρωπαίους εταίρους, επί δεκαεπτά ολόκληρες ώρες. Μερικοί μάλιστα, πονηροί Έλληνες είπαν, ότι τους κράτησε μέχρι τις 9.00 το πρωί ελπίζοντας ότι οι εταίροι, που ήσαν μεγαλύτεροι, κατά το πλείστον, σε ηλικία, θα είχαν αποκάμει. Πάντως, οι περισσότεροι Έλληνες εξέφρασαν τη συμπάθειά τους προς τον Πρωθυπουργό, διότι εταλαιπωρήθη μέχρι πρωίας, χάριν της πατρίδος.    
***
Τί περίεργοι, που είναι οι Έλληνες! Κανένας δεν εξέφρασε τη συμπάθειά του για τους πυροσβέστες και τους πολίτες, που θυσιάζουν τη ζωή τους για να κατασβέσουν στην Αττική, στη Νεάπολη και σε διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδος τις οργανωμένες πυρκαγιές. Κανένας δεν εξέφρασε τη συμπάθειά του για τους αστυνομικούς, που ίστανται όρθιοι, να αντιμετωπίσουν τους διαδηλωτές, με κίνδυνο τη ζωή τους.
Τους δικαστές, οι οποίοι πολλές φορές ξενυχτούν συνεχή η μερόνυχτα για να περαιώσουν κάποιες υποθέσεις. Πόσοι δικαστές δεν έχασαν τη ζωή τους, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, βαλλόμενοι από τους τρομοκράτες! Πόσοι δεν τερμάτισαν τη σταδιοδρομία τους με σοβαρότατα νοσήματα, προκληθέντα από τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής, που κάνουν. Καμιά συμπάθεια της κοινωνίας. Καμιά συμπάθεια των διαμορφωτών της κοινής γνώμης.    
***
Η Ελλάδα φλέγεται και πάλι, με τη βοήθεια του Στρατηγού ανέμου. Όμως οι εστίες προκλήθηκαν με τα σύγχρονα μέσα. Είναι αφελές να πιστεύουμε, ότι καθρεπτίζονται αντικείμενα προκάλεσαν την αφή των πυρκαγιών. Κάποτε, ένας Τούρκος βουλευτής, που είχε υπηρετήσει στους «Γκρίζους Λύκους», καυχήθηκε δημόσια, ότι οι Τούρκοι κατέκαυσαν τα νησιά μας. Ο τότε Υπουργός Εξωτερικών εδήλωσε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις γι’ αυτό! Πώς συμβαίνει όμως, κάθε φορά που η πατρίδα μας ευρίσκεται σε δύσκολη καμπή, να προστίθενται και οι οργανωμένες πυρκαγιές; Στις καταστροφές της Τουρκίας, από σεισμούς ή εμπρησμούς, οι Έλληνες σπεύδουν πάντα προς παροχή βοηθείας. Πού είναι τώρα η βοήθεια των γειτόνων; Γιατί δεν αποστέλλεται το ρωσικό πυροσβεστικό αεροπλάνο, που έχει τεράστιες δυνατότητες;    
***
Τα ελληνικά κόμματα οφείλουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να βρουν έναν τρόπο, ώστε η Δημόσια Τάξη να αποκατασταθεί ταχέως, οι μασκοφόροι, αριστεριστές και άλλοι, να εξουδετερωθούν, και η Ελλάδα να επανεύρει την οδό προς την ανάπτυξη και την πρόοδο. Και αυτό θα συμβεί, αν τα στελέχη της Κυβερνήσεως παύσουν να ομιλούν με τις ιδεοληψίες, που είχαν ως Αντιπολίτευση, και ανασκουμπωθούν για την αύξηση της γεωργικής, κτηνοτροφικής και πτηνοτροφικής παραγωγής της πατρίδος και την αναδιοργάνωση του δημοσίου τομέα.
***
Είναι η πρώτη φορά, που οι Έλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αναλάβουν από τις τράπεζες το ποσό των συντάξεών τους και τις ελάχιστες οικονομίες τους. Είναι θέμα ηθικό, να αποκατασταθεί η λειτουργία των Τραπεζών για τους συνταξιούχους και μικροκαταθέτες, οι οποίοι έδωσαν εμπιστοσύνη στα λόγια της Κυβερνήσεως, όταν μάλιστα κάποια στελέχη αυτής εφρόντισαν να εξάγουν στο εξωτερικό ποσά πολύ μεγαλύτερα των οικονομικών δυνατοτήτων τους.