Καλοκαιρινές…αϋπνίες!

Εύθυμα & Σοβαρά

 Γράφει η ΤΖΕΝΝΥ Π. ΣΙΑΜΑΛΕΚΑ

•  Αθήνα. Περιοχή Αμπελόκηποι. Οικία Βαρουφάκη. Αστική πολυκατοικία. 4ος όροφος. Διαμέρισμα 180 τ.μ. 3:15 ξημερώματα. Κρεβατοκάμαρα μίνιμαλ. Σεντόνια VERSACE. Κρεβάτι υπέρδιπλο.
Ο υπουργός αλλάζει πλευρό προσεχτικά. Δεν θέλει επ’ ουδενί τρόπο να ενοχλήσει τη γυναίκα του. Την παρακολουθεί που κοιμάται ήσυχα με τη μεταξωτή μάσκα ύπνου στο πρόσωπό της κι αναστενάζει βαλαντωμένος. Έχει μπλοφάρει πολύ τοτελευταίο διάστημα. Έχει αντιγράψει όλα τα κόλπα, που διάβαζε μικρός στο Λούκη Λουκ… Στο σαλούν η ατμόσφαιρα είναι βαριά. Κανένας πια δεν θέλει να παίξει πόκα μαζί του. Κάθεται πάντα μόνος του στο γωνιακό τραπέζι και πίνει τεκίλα με την πλάτη στον τοίχο.
Ο Σερίφης κάθε που μπαίνει τον αγριοκοιτάζει. Είναι σαν να του λέει: Hit the road John. Άδειασέ μου επιτέλους τη γωνιά.
Ο Τζων όμως τον ατενίζει ειρωνικά… Γιατί να φύγω; Εγώ ήρθα πρώτος.
Γιατί τζογάρεις διαρκώς την πατρίδα σου, για να τεστάρεις την ευφυΐα σου. Να γιατί, απαντά ο Σερίφης.
Είναι πικρόχολος ο Σερίφης. Τον πυροβόλησαν κάποτε οι Ντάλτον κι από τότε έμεινε ανάπηρος. Δεν φταίει όμως ο Τζων γι’ αυτό. Ο Τζων είναι προικισμένος. Καλπάζει, πυροβολεί και παίρνει το Χρηματιστήριο ταυτόχρονα. Το σπουδαιότερο: Τον αγαπάνε οι Ινδιάνοι. Τρέχουν οι κοκκινομούρηδες ξοπίσω του και του ζητάνε selfie.
Οου, ου μεν, Οου μεν… ας μπορούσε να κοιμηθεί λίγο…
Στα Εξάρχεια πάλι γιατί δεν τον θέλουν; Γιατί; Δεν είναι αρκετά χίπστερ; Δεν είναι αναρχοσοσιαλιστής καραμπινάτος; Δεν έχει τα άπαντα του Μπακούνιν στο κομοδίνο του; Τον απαξιώνουν οι αληταράδες… Ποιον; Αυτόν! Τον Fugitive της Πανεπιστημιακής κοινότητας…
Κάνει ζέστη απόψε; Το ΦΙΛΤΡΟ! Το φίλτρο φταίει. Ναι, γι’ αυτό μπουκώνει συνέχεια η Yamaha του… 1.300 άλογα και να τον ξεφτιλίζει έτσι… Τώρα με τις ζέστες το φίλτρο αέρα θέλει συχνά καθαρισμό… Να θυμηθεί εξάπαντως να το πει στον μηχανικό… χρ… χρ… επιτέλους κοιμάται.
***
Βρυξέλλες. Ξενοδοχείο 5άστερο. Σουίτα με αίθουσα για επαγγελματικά meeting. Μεσάνυχτα.
Ο Πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, λαγοκοιμάται. Φοράει μονόχρωμες «σαμπανιζέ» μεταξωτές πυτζάμες κι έχει στο κομοδίνο του ένα μπουκάλι ανθρακούχο νερό Perrie. Στριφογυρίζει ανήσυχος. Βλέπει ένα παράξενο όνειρο! Είναι λέει πιτσιρικάς. Μαθητής στο Δημοτικό. Το σπίτι τους πολύ φτωχικό. Ο πατέρας του, ναι ο πατέρας του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι εργάτης σε εργοστάσιο χάλυβα. Επιστρέφει από τη δουλειά κατάκοπος… όμως πάντα έχει τη διάθεση ν’ ασχοληθεί μαζί του.
Τι διαβάζεις μικρέ μου; τον ρωτάει τρυφερά.
-Τη μάχη του Μαραθώνα. Πού έγινε;
-Στην Ελλάδα. Και είναι τόσο σημαντική; Είναι, είναι. Αύριο θα γράψουμε διαγώνισμα στην ιστορία και θέλω να πάρω άριστα. Ο πατέρας του του χαϊδεύει το κεφάλι. Εξήγησέ μου λοιπόν τι έγινε στο Μαραθώνα. Ο Ζαν Κλοντ αρχίζει να εξιστορεί με ένταση χωρίς να παίρνει ανάσα… Λίγοι Έλληνες… Οι Αθηναίοι μόνο και χίλιοι Πλαταιείς… γιατί οι Σπαρτιάτες δεν πρόλαβαν να βοηθήσουν… έφταιγε είπαν το φεγγάρι… έδωσαν μάχη με τους Πέρσες, πολύ σκληρή μάχη…
Κι ο γενναίος στρατηγός Μιλτιάδης κατάφερε με τους σωστούς ελιγμούς να περικυκλώσει τους Πέρσες και να τους νικήσει… Όσοι γλύτωσαν στη μάχη τόβαλαν στα πόδια και γύρισαν με τα πλοία τους ντροπισμένοι στην πατρίδα τους.
Α, ώστε έτσι! Κι εσύ γιατί εντυπωσιάζεσαι τόσο;
Γιατί στο Μαραθώνα το 490 π.Χ. οι Έλληνες έσωσαν την πατρίδα τους. Δηλαδή έσωσαν την Ευρώπη. Γι’ αυτό.
Χρωστάμε συνεπώς στους Έλληνες, ε… Χρωστάμε στους Έλληνες… Ο Γιούνκερ ανακάθεται στο κρεβάτι του. Θα με τρελάνει αυτή η υπόθεση μονολογεί… Έχασα τον ύπνο μου, έχασα την ηρεμία μου. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω… Πίνει λίγο νερό… Μια μου τα λένε έτσι, μια μου τα γυρίζουν. Προτάσεις λένε πως θα κάνουν, μπουρδολογίες μου ξεφουρνίζουν. Διαπραγμάτευση! Bullshit! Ο νεαρός συμπεριφέρεται σαν νάχει κάνει κοπάνα από το σχολείο. Μόλις του ζητάς ν’ αναλάβει τις ευθύνες του… τρέχει να συναντήσει τον Πούτιν.
Του απλώνεις το χέρι για συνεργασία και σου λέει: Παράτα με. Οι πραγματικοί μου φίλοι είναι στην Αργεντινή.
Τον παρατάς, γιατί δεν ξέρεις τι άλλο να κάνεις και τότε αρχίζει να σου τηλεφωνεί. Τηλεφωνεί ασταμάτητα και μου σπάει τα νεύρα. Δεν απαντώ στο τηλέφωνο… κι αρχίζει τα μυξοκλάματα… -Ο Γιούνκερ με αγνοεί… Οι μνημονιακές τακτικές δεν θα περάσουν… Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα…
ΑΠΟΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΕΛΕ
Όμως, όμως δεν μπορώ ν’ αγνοήσω τον Ελληνικό λαό. Οι άνθρωποι υποφέρουν. Δεν έχουν τα στοιχειώδη. Δεν μπορώ να γυρίσω την πλάτη μου. (Σηκώνεται και βηματίζει πέρα – δώθε ξυπόλητος) Η δουλειά μου θάταν πιο εύκολη αν δεν αγαπούσα την Ελλάδα. Αυτό που πραγματικά με εξουθενώνει είναι οι άνθρωποι, που κυβερνούν… Δεν έχει σύνορα τελικά η βλακεία. Δεν έχει. Οι Έλληνες τάχουν παίξει. Κι αυτοί πηγαινοέρχονται ασταμάτητα με τ’ αεροπλάνα σαν διαστημικοί τουρίστες. Επιλέγουν τα πιο χλιδάτα ξενοδοχεία… Το Σαββατοκύριακο μου κουβαλήθηκε ο μιστερ – Δραγασάκης. Να κάνει τι; Δεν είχε ούτε να πει ούτε να κάνει τίποτα… Πηγαινοέρχονται αλλοπαρμένοι για κρίσιμες τάχα διασκέψεις, που είναι στη σφαίρα της φαντασίας τους. (Πίνει κι άλλο νερό κι ανοίγει το παράθυρο). Είναι ντοπαρισμένοι από την εξουσία που ανέλπιστα απέκτησαν. Κι όταν επιστρέφουν στη χώρα τους, ξεδιάντροπα διορίζουν το συνάφι τους, για να στελεχώσουν ή μάλλον να μπουκώσουν τον κρατικό μηχανισμό με το Συριζέικο DNA… Jesus! Δεν τους αντέχω άλλο.
Επιστρέφει στο κρεβάτι του και προσπαθεί να σκεφτεί κάτι όμορφο, κάτι χαλαρωτικό…
Αύγουστος με Πανσέληνο στον Παρθενώνα… Ή τότε στη Σέριφο, που έπινε με την παρέα του ούζο… Και χταποδάκι ολόφρεσκο στα πιάτα με κόκκινες λαχταριστές ντομάτες και η θάλασσα να σου δροσίζει τα πόδια…
Αχ αυτή η Ελλάδα! Ήταν έτοιμος να κοιμηθεί… Το τηλέφωνο ακούγεται πάλι να χτυπά… Ο Ζαν Κλοντ τραβάει την κουβέρτα πάνω από το κεφάλι του και κουκουλώνεται.
***
Άνω Κυψέλη. Οδός Αρμονίας. Οικογενειακή πολυκατοικία. 7ος όροφος. Βεράντα: Μ’ ένα φύκο. Μια αιώρα. Κι απλωμένη μπουγάδα. Υπνοδωμάτιο πρωθυπουργού.
Σεντόνια λευκά κεντημένα στο χέρι με βελονάκι κοφτό. Προίκα της Περιστέρας από τη γιαγιά της στην Καρδίτσα.
Ο Πρωθυπουργός κοιμάται βαθιά. Η γυναίκα του στριφογυρίζει ανήσυχα, επιτέλους από το δωμάτιο των παιδιών δεν ακούγεται τίποτα… Είδε κι έπαθε να τα βάλει να κοιμηθούν. Στιγμή πια δεν την αφήνουν ήσυχη. Αει στο καλό… Κι ο Αλέξης το χαβά του… Ή ταξιδεύει ή βρίσκεται σε τηλεδιάσκεψη.
Τα σκουπίδια! Τα κατέβασε απόψε; Πριν γίνει Πρωθυπουργός πάντα κατέβαζε τα σκουπίδια. Τώρα το ξεχνάει. «Δηλαδή πρέπει να το κάνω εγώ και αυτό;». Όλες οι υποχρεώσεις μετακύλησαν στους ώμους της. Και να πεις πως βρήκε και καμιά λύση της προκοπής, για το χρέος και τα πολιτικά αδιέξοδα; Σαχλαμάρες. Μέχρι και η θεία της κ. Μερόπη την πήρε τηλέφωνο από την Καρδίτσα.
-Μπέτυ χρυσό μου, γιατί μου κόψατε το Επικουρικό;
Τώρα δηλαδή τι να της πεις της θείας. Και η καθαρίστρια στο σχολείο των παιδιών κι αυτή παράπονα: Τις άλλες που βγαίνανε κάθε μέρα στα κανάλια, τις τακτοποιήσατε. Εμάς τίποτα. Κι η γειτόνισσα δίπλα, η κυρία Μαρία, 45χρονη σου λέει απολυμένη… -Τι θ’ απογίνω κυρία Μπέτυ μου; Τι θ’ απογίνω… Έχω υποχρεώσεις. Θα μου κόψουν το ρεύμα! Πώς θα βλέπω μετά το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα».
Αμάν! Πέρασε τα καλύτερά της χρόνια στην ΚΝΕ για να καταλήξει εδώ… Στριμωγμένη σε διαμέρισμα της Άνω Κυψέλης. Χάθηκε δηλαδή η Φιλοθέη και το Ψυχικό… Να μην προκαλέσουν, ισχυρίζεται ο Αλέξης. Εντάξει. Πάσο. Πάμε τουλάχιστον ένα ταξιδάκι, να πάρω μια ανάσα.
-Γιατί δεν σε πήρα μαζί μου στη Ρωσία; Δεν ξεναγήθηκες επίσημα στην Αγία Πετρούπολη; Δεν έβγαλες selfie στην Κόκκινη Πλατεία; Εξάλλου, σύντομα θα ταξιδέψουμε μαζί για το Ιράν. Στο υπόσχομαι!
Στο Ιράν! Σιγά μη πάμε και στην Καμπούλ. Δεν θέλω ανατολικό μπλοκ. Θέλω να πάμε στη Μισέλ. Θέλω να πιούμε «οι πρώτες κυρίες» τσάι στο οβάλ γραφείο.
Θέλω να πάω για shopping στην 55 Αvenue. Θέλω να πάρω μπρέκφαστ στο Μανχάταν… Στο ίδιο μαγαζί που πάνε και οι κοπέλες από το «sex and the city».
-Μπέτυ δεν βοηθάς μ’ αυτόν τον τρόπο τη σχέση μας με τα media.
Σκοτίστηκα… Και θέλω να πάμε στο Παρίσι. Με πήγες μια φορά (με το στανιό) για 24 ώρες, όταν έγινες Πρωθυπουργός.
-Μπέτυ, Μπέτυ μωρό μου, δεν σε αναγνωρίζω. Προσπάθησε να κοιμηθείς. Είσαι κουρασμένη.
Θέλω να πάμε και στο Grand Canyon!
-Κάνε λίγο υπομονή και θα πάμε ένα τριήμερο στην Αίγινα.
Είσαι αγύριστο Αθαμάνιο κεφάλι.
-Ναι, το παραδέχομαι. Αυτό το Αθαμάνιο κεφάλι όμως σ’ έκανε από Κνίτισσα Σταλινικού τύπου… κυρία Πρωθυπουργού, σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Έλα τώρα δώσε ένα φιλάκι στον πιστό σου «νταβάριτσ’». Η Μπέτυ χαμογελάει κι ανταποδίδει… Το νου σου, να μην ξυπνήσουμε τα παιδιά.
***
Ικαρία. Εξοχική κατοικία δίπλα στο κύμα. Ιδιοκτησία πεθεράς Πάνου Καμμένου. 5 τα ξημερώματα.
Ο Πάνος κάθιδρος βλέπει εφιάλτη! Είναι λέει ολόκληρος μαύρος από τη γάνα! Μπαίνει κάτω από το ντουζ αλλά με τίποτα δεν καθαρίζει. Τρίβεται με Καλυμνιώτικο αυθεντικό σφουγγάρι αλλά παραμένει μαύρος.
Εκείνη την ώρα της αγωνίας μπαίνει στο λουτρό η γυναίκα του, η Έλενα Τζούλη.
-Πάνο εσύ; Θεέ μου πώς έγινες έτσι;
ΜΟΛΙΣ ΑΝΑΤΙΝΑΞΑ ΤΟ ΚΟΥΓΚΙ! Λαβώθηκα κιόλας γυναίκα, στο μπράτσο. Ωχ, με καίει η μαγκούφα η λαβωματιά…
-Θεέ μου, Πάνο, δεν θέλω να σε χάσω. Η γυναίκα του πέφτει στην αγκαλιά του.
Πρόσεχε Έλενα θα γανωθείς κι εσύ. Άσε με εμένα. Εγώ θυσιάστηκα για την πατρίδα μου, για την λευτεριά… Ωχ, ωχ… πονάει η άτιμη η λαβωματιά…
Ανακάθεται στο κρεβάτι ταραγμένος. Μοβόρικα κουνούπια! Εσείς με φουλτακιάζετε τόση ώρα στο μπράτσο μου; Πανάθεμά σας. Έχω ρέψει από την αυπνία. Πανάθεμά σας. Γυρίζει πλευρό και ξανακοιμάται… χρ… χρ… η Αγιά Σοφιά Τζαμί;! Πάνω από το πτώμα μου. Τ’ ακούς Ερντογάν, θα σε διαλύσω Τουρκόσπορε… Θα σε στείλω στα Άδανα… Αέρα… Αέρα…
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.