Ψωμί, Παιδεία και Αξιοκρατία!..

ΑΠΟΨΕΙΣ

  Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΠΟΥΓΙΑ*

• Ας δεχτούμε ότι η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα κάνει μια έντιμη διαπραγμάτευση. Ότι η ηγεμονική διάθεση της Γερμανίας με εκφραστή των Υπουργό Οικονομικών της, θέλει να καταλύσει θεμελιώδη κοινωνικά προνόμια στην Ελλάδα, να εξαθλιώσει οικονομικά τον ήδη λαβωμένο ελληνικό λαό από τα πρωτοφανή φοροεισπρακτικά μέτρα των πρόσφατων μνημονίων. Ας δώσουμε συγχωροχάρτι στο επιτελείο των διαπραγματεύσεων και στον αφοπλιστικά ειλικρινή κ.Τσακαλώτο που δήλωσε «Κάναμε λάθη στην διαπραγμάτευση γι' αυτό και βελτιώνουμε τον συντονισμό». Λάθη που είχαν βέβαια κόστος το κλείσιμο περίπου 6.000 επιχειρήσεων το πρώτο τρίμηνο του έτους, την παράλυση της αγοράς και τον θλιβερό τίτλο της Ελλάδας ως πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ανεργία. Ας πιστέψουμε ότι το ήθος της πρώτης φορά Αριστερής κυβέρνησης δεν της επιτρέπει να παραμερίσει τις κόκκινες γραμμές της.
Αλήθεια όμως, γιατί  αυτό το ήθος, η εντιμότητα και η επαναστατικότητα εξαντλούνται στην επικοινωνιακή  ρητορική της οικονομικής διαπραγμάτευσης; Το πρώτο νομοσχέδιο που η νέα κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση στη Βουλή, ήταν αυτό για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Κι ενώ  από την πλευρά της αντιπολίτευσης (από το Ποτάμι), είχε προταθεί από την πρώτη στιγμή, η καθιέρωση του Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος για 400.000 οικογένειες που ζουν σε καθεστώς έσχατης φτώχειας, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να μοιράσει περί τα 200 εκατ. ευρώ, ψίχουλα δηλαδή, για να αντιμετωπίσει δήθεν το πρόβλημα. Ούτε δηλαδή ένα καρβέλι την ημέρα στο σπίτι κάθε φτωχής οικογένειας από τον «άρτο τον επιούσιον»…
Είναι άραγε έντιμο οι πιο αναξιοπαθούντες να μην έχουν ψωμί να φάνε και την ίδια στιγμή, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να εγκρίνει κονδύλι 500 εκατ. δολαρίων για τον εκσυγχρονισμό πέντε παλαιών αεροσκαφών ηλικίας περίπου 50 ετών, για τα οποία η εταιρία που θα εισπράξει το ποσό ώστε να τα επιδιορθώσει, έχει σαφώς δηλώσει πως ο εκσυγχρονισμός τους θεωρείται «μη οικονομικά αποδεκτός» και «μη τεχνικοοικονομικά συμφέρουσα λύση»;
«Μια επένδυση στη μόρφωση αποδίδει τον καλύτερο τόκο», είπε κάποτε ο Αμερικάνικος πολιτικός και συγγραφέας Βενιαμιν Φραγκλίνος. Και αντί αυτή η κυβέρνηση να επενδύσει αποφάσισε να τη γκρεμίσει. Αλήθεια, είναι καινοτόμο να θεωρούμε την αριστεία ρετσινιά καταργώντας τα πρότυπα σχολεία; Να αφαιρείται η δυνατότητα στα παιδιά που θέλουν προσπαθήσουν για να ξεχωρίσουν; Η παραγωγή σπουδαίων επιστημόνων να είναι επιλήψιμη και κατακριτέα.
Μήπως είναι επαναστατικό η επαναφορά των αιωνίων φοιτητών και των κομματικών παρατάξεων στα πανεπιστήμια; Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχουμε αυτό το θεσμό των αιωνίων φοιτητών και των κομματικών στρατών. Βεβαία, οι φοιτητές πρέπει να έχουν λόγο στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Μήπως όμως θα πρέπει να βρούμε ένα τρόπο οι φοιτητές να έχουν λόγο και όχι οι κομματικές παρατάξεις; Το έχουν κάνει με επιτυχία σε όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Είναι υποχρέωσή μας να αφήσουμε τους φοιτητές έξω από μια στείρα κομματική διαμάχη.
Άραγε,  είναι εκσυγχρονιστική η κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που ευαγγελίζονται  βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας λόγο για τεχνοφασισμό; Είναι τεχνοφασισμός σήμερα η ηλεκτρονική ψηφοφορία; Πού θα επιστρέψουμε; Στα… περιστέρια που είναι και λίγο πιο γραφικό ως μέσο επικοινωνίας; Είναι προσοδοφόρα η κάταργηση των ξενόγλωσων προπτυχιακών; Δεν χάνεται έτσι μια μεγάλη ευκαιρία να ανοιχτούν τα πανεπιστήμια σε ξένους φοιτητές; Είναι δίκαιη η κατάργηση κάθε μορφής αξιολόγησης για τους Διευθυντές και τα Εκπαιδευτικά Συμβούλια; Είναι αμερόληπτη η τοποθέτηση των 13 περιφερειακών διευθυντών εκ των οποίων οι 11 κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και οι δύο των ΑΝΕΛ, όταν μάλιστα αρκετοί εκ των οποίων είναι αμφιβόλου βιογραφικού και  προσόντων; «ΟΧΙ ΜΠΑΛΤΑ» στην παιδεία, ας μην την «τσεκουρώσουμε» άλλο…
Τέλος, δεν είναι αξιοκρατικό  το γεγονός ότι η κυβέρνηση διορίζει συγγενικά και φιλικά πρόσωπα -κυρίως αποτυχημένους  πολιτευτές- σε γενικές γραμματείες υπουργείων, διευθυντικές θέσεις ΔΕΚΟ, στην ΕΡΤ  και σε κάθε πιθανή και απίθανη θέση του δημόσιου τομέα, συνεχίζοντας το πελατειακό κράτος των προηγούμενων κυβερνήσεων;
Είναι ηθικό και έντιμο απέναντι σε  όσους πίστεψαν ότι η αριστερή κυβέρνηση θα είναι διαφορετική: δίνοντας ίσες ευκαιρίες, κρατώντας τον προεκλογικό της λόγο, χτίζοντας μια κοινωνία με θεμέλιο λίθο την αξιοκρατία;
Τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη ίσως είναι επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε: «Τα πράγματα για μένα ήσαν σαφή. Δεν μπορεί να λέγεται Αριστερά η παράταξη που δεν σέβεται τη Δημοκρατία, ούτε μέσα στο κόμμα, ούτε μέσα στην κοινωνία. Όμως... πώς να βιώσεις μια τέτοια αλήθεια, όταν έχεις θυσιάσει τα νιάτα σου σ’ αυτή την ιδεολογία;».
Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν ευήκοα κυβερνητικά ώτα, που θα ακούσουν και κάποιες αντιπολιτευτικές φωνές της λογικής, δρομολογώντας μια πιο δίκαιη, έντιμη, μεταρρυθμιστική, εκσυγχρονιστική, καινοτόμα και πραγματικά επαναστατική κυβερνητική πολιτική. Διαφορετικά δεν θα αργήσει να συναθροίζεται στις πλατείες και τους δρόμους η «γενιά του σημερινού Πολυτεχνείου», η νέα φουρνιά αγανακτισμένων φωνάζοντας: «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ -ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ»!

* Ο Πέτρος Ι. Μπούγιας  είναι Αγρονομος Τοπογραφος Μηχανικός (Α.Π.Θ) - Περιφερειακός συντονιστής στο πολιτικό κίνημα το ΠΟΤΑΜΙ.