Πρόοδος ή συντήρηση;

l Πάνω εκεί που πίστευα ότι μετά από τόσα χρόνια είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου τα όρια της προόδου και της συντήρησης, πάλι βρίσκομαι μέσα στα διλήμματα και στη σύγχυση, αφού η νέα μας κυβέρνηση κάπου με έχει μπερδέψει. Και για να είμαι ειλικρινής πολλές φορές δυσκολεύτηκα να καταλάβω ποιο είναι προοδευτικό για να το ακολουθήσω και ποιο είναι συντηρητικό για να το παρακάμψω.
Επιπλέον, η έννοια της προόδου μπορεί να είναι γοητευτική, αλλά μου δημιουργεί την αίσθηση της απογείωσης, ενώ η έννοια της συντήρησης μου δημιουργεί την αίσθηση της προσγείωσης, της σταθερότητας. Μετά από πολλές αμφιταλαντεύσεις, αμφισβητήσεις και συμβιβασμούς είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια ισορροπημένη σχέση μεταξύ προόδου και συντήρησης, δηλαδή η μια προσφέρει χώρο στην  άλλη, η μια εξαρτάται από την άλλη κι έτσι συνυπάρχουν. Με βάση αυτήν την ισορροπία πορευόμουν τελευταία. Αλλά, να, πάλι διλήμματα.   
Για να γίνω κατανοητός θα αναφέρω μερικές περιπτώσεις:
- Είναι πρόοδος ή συντήρηση η εν τη γενέσει της κατάργηση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών,  παρόλο που ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή; Όταν ψηφίστηκε ο νόμος πίστεψα ότι  συγκλίνουμε με τους ευρωπαίους, ότι αρχίσαμε να προοδεύουμε. Τώρα που καταργείται η αξιολόγηση τι να πιστέψω, ότι έφτασε η ώρα της προόδου; Δυσκολεύομαι! Κι αν όντως η κατάργηση της αξιολόγησης είναι πρόοδος, γιατί η κυβέρνησή μας δεν αναζητά συμμάχους μέσα στην Ευρώπη –όπως αναζητά στην οικονομία-  ώστε και άλλες ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθήσουν το πρωτοποριακό μας παράδειγμα και να μη μείνουν οπισθοδρομικές; Εντάξει, σύντροφοι, είστε κατά της αξιολόγησης, το καταλαβαίνουμε. Αλλά θα σας ρωτήσω κάτι. Αν, ο μή γένοιτο, αρρωστήσει το παιδί σας, δεν θα αξιολογήσετε ποιος είναι ο καλύτερος γιατρός για να σας το θεραπεύσει; Αν χρειαστείτε κάποιον δικηγόρο, δεν θα αναζητήσετε τον καλύτερο; Το παιδί σας θα θέλατε να έχει έναν δάσκαλο  που ενδεχομένως δεν είναι κατάλληλος; Δε νομίζω. Απλώς θέλω να σας επισημάνω ότι ο δάσκαλος γράφει στην ψυχή του παιδιού σας. Αυτό δεν το λαβαίνετε υπόψη σας;
- Είναι πρόοδος ή συντήρηση η κατάληψη των Πανεπιστημίων από άτομα, η πλειοψηφία των οποίων δεν είναι φοιτητές (βλέπε κατάληψη Πρυτανείας);  Και αν υποθέσουμε ότι είναι φοιτητές οι καταληψίες, γιατί οι Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό δεν προβαίνουν σε ανάλογες καταλήψεις των εκεί Πανεπιστημίων; «Αγωνιστές μέσα στην Ελλάδα, φυτά έξω»! Γιατί τον εγχώριο προοδευτισμό μας δεν τον μεταλαμπαδεύουμε στη «συντηρητική» Δύση, συμβάλλοντας σε μια νέα... αναγέννησή της, όπως είχαν κάνει οι πρόγονοί μας;
- Είναι πρόοδος ή συντήρηση η ολική επαναφορά των αιώνιων φοιτητών στα χαρτιά και όχι στα Πανεπιστήμια; Γιατί,  αν φοιτούσαν σε αυτά, θα είχαν αποκτήσει το πτυχίο τους. Οι γονείς των αιωνίων γνωρίζουν διπλή χαρά: μια τότε που εισήχθησαν τα παιδιά τους για πρώτη φορά στα Πανεπιστήμια και  άλλη μια τώρα που τους δίνεται η δυνατότητα επανεγγραφής σε αυτά! Για δεύτερη φορά χαρούμενοι και ευτυχισμένοι! Και τούτο γιατί, αν τους απέμειναν ένα κομπόδεμα, κάποια στρέμματα, κοπάδια κλπ, θα έχουν την ευκαιρία τα παιδιά τους να τα αξιοποιήσουν κατάλληλα! Ήταν συντηρητικός ο προηγούμενος νόμος που έδινε μια λύση στο πρόβλημα των αιωνίων, γιατί πειθανάγκασε πολλούς από αυτούς να αποκτήσουν το πτυχίο τους!
- Είναι πρόοδος ή συντήρηση η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων για τους μαθητές του Λυκείου; Αν πρόκειται να μην ταλαιπωρούνται οι μαθητές με τέτοιου είδους τράπεζες ώστε να έχουν χρόνο να λιάζονται σε τραπεζοκαθίσματα «πολιτιστικών κέντρων» καταλλήλων για την ηλικία τους, πράγματι αποτελεί πρόοδο! Και αυτό θα φανεί στο άμεσο μέλλον, όταν δεν θα μπορούν να μας ανταγωνιστούν οι... συντηρητικοί ευρωπαίοι, ασχέτως αν σήμερα οι συντηρητικοί Έλληνες φοιτητές και επιστήμονες στο εξωτερικό είναι πρωτοπόροι!  
Περιορίστηκα σε περιπτώσεις του οικείου χώρου μου, της εκπαίδευσης, αλλά δε νομίζω πως είναι ο μόνος χώρος που γεννά συγχύσεις και διλήμματα σχετικά με την πρόοδο και τη συντήρηση.