Οι νέοι και στην Ήπειρο πληρώνουν τη …νύφη!

Διαπιστώσεις...

  Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΥΓΙΑΣ*

• Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Ήπειρος κατακτούσε τη θλιβερή πρωτιά ως η πιο φτωχή περιφέρεια της Ευρώπης και σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που αναδεικνύουν το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της μακροχρόνιας ανεργίας, η οποία θεωρείται προπομπός της φτώχειας, η Ήπειρος χρίζεται ως πρώτη περιφέρεια στην Ευρώπη σε ανεργία των νέων με ποσοστό 69,8%. Δηλαδή, επτά στους 10 από το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας τη νέα γενιά, καταδικάζονται σε αδράνεια, ενώ αν συνοπολογιστούν και οι νέοι με δελτία παροχής υπηρεσιών που δεν φαίνονται, άνεργοι, αλλά ουσιαστικά δεν εργάζονται, μεγαλώνει κι άλλο το θλιβερό ποσοστό.
 Παθητικοί θεατές οι νέοι αποτυχημένων πολιτικών, απεγνωσμένοι πολίτες που περιμένουν το «όχημα της ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ» αλλά δυστυχώς μάλλον έμεινε κάπου στο δρόμο από… λάστιχο (ή διαπληκτίζεται σε κάποιο βενζινάδικο για την αλλαγή του!
Η ανάπτυξη έρχεται ίσως μόνο για τις καφετέριες στις πόλεις της Ηπείρου που ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη, αντικαθιστώντας κάθε άλλη εμπορική δραστηριότητα και παροχή υπηρεσίας. Τα καφενεία, τα «σύγχρονα νεκροταφεία ονείρων της νέας γενιάς», εκεί όπου θα πιουν τον «καφέ της παρηγοριάς» οι νεολαίοι για τον «θάνατο» των προσδοκιών και των στόχων τους, για να «πενθήσουν» τα χρόνια διαβάσματος, φροντιστηρίων, σπουδών και τους κόπους μια ζωής και να «θάψουν» τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απέκτησαν πιστεύοντας ότι θα τις αξιοποιήσουν ακολουθώντας το επάγγελμα τους.
 Εφηβικά δωμάτια με κορνιζαρισμένα από πάπυρο αριστεία και βραβεία «ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ», ετοιμάζονται να υποδεχθούν τους ενήλικες πλέον άνεργους πτυχιούχους, σε μια εποχή που η κυβέρνηση δια στόματος του Υπουργού Παιδείας λέει ότι η αριστεία είναι ρετσινιά. Το συγκαταβατικό χτύπημα στην πλάτη «κανε υπομονή, κανένας δεν χάνεται» από τους γονείς, τους εκφραστές μιας γενιάς που όποιος ήθελε να εργαστεί, δούλευε, με πολύ λιγότερα προσόντα από αυτά που έχει σήμερα η νέα γενιά και δημιούργησε, έχτισε, κατάφερε να κάνει κομπόδεμα, μόνο παρήγορο δεν μπορεί να ηχήσει.
Και ποιος τελικά φταίει; Σίγουρα όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν μερτικό σ’ αυτή την κατάντια. Έλαχε στη σημερινή γενιά των εικοσάρηδων και τριαντάρηδων να γίνει τώρα η «σούμα» και το ταμείον να βρεθεί πολύ μείον.
Και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει ευθύνη; Αν και είναι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα, μόλις τρεις μήνες είναι στην εξουσία, οι ευθύνες που την βαραίνουν δεν είναι λίγες. Μα διαπραγματεύεται για το καλό μας, για το μέλλον μας; Πολύ αμφιβάλλω. Η όλη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, όπως εξελίσσεται, μοιάζει σαν ένα κακοστημένο σκηνικό αντίστασης προς εσωτερική κατανάλωση, τόνωσης του ηθικού και δημιουργίας αισθήματος δικαίωσης των ψηφοφόρων.
Ωστόσο, με την «περηφάνια» των σκληρών διαπραγματεύσεων δεν πληρώνονται το νοίκι, τα κοινόχρηστα, οι λογαριασμοί και δυστυχώς δεν «χορταινει» το στομάχι. Ειδικά όταν γνωρίζεις το μπόι σου και ξέρεις ότι στερεύουν κάθε μέρα τα αποθεματικά σου και σε λίγο τελειώνουν, δεν εκβιάζεις κανέναν (δανειστή). Αντίθετα, στραγγαλίζεις ακόμη περισσότερο το λαό σου. Κάποιοι στην κυβέρνηση προτιμούν να είναι πρώτοι στο χωριό παρά δεύτεροι στην πόλη. Στο χωριό μιας χρεοκοπημένης χώρας και όχι στην πόλη μιας χώρας Ευρωπαϊκής… Με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να βάζει χέρι σε ό,τι αποθεματικό βρει «διαθέσιμο» επιμένοντας στην αφαίμαξη...
Και βέβαια είναι οφθαλμοφανές ψέμα ότι τα χρήματα αυτά, απλώς μεταφέρονται από έναν φορέα σε άλλον. Πηγαίνουν για την κάλυψη υποχρεώσεων της κεντρικής κυβέρνησης και είναι αμφίβολο αν θα βρίσκονται στη διάθεση των φορέων, τη στιγμή που θα τα χρειαστούν. Παίρνουν χρήματα ακόμη και από τα νοσούντα… νοσοκομεία. Και, καταπατώντας τις υποσχέσεις τους, βάζουν χέρι και στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Και όλα αυτά επειδή δε σχεδίασαν, δεν προνόησαν, δεν τόλμησαν. Η ΓΕΣΕΒΕ υπολογίζει σε 8.000 τα λουκέτα στις επιχειρήσεις στο τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2015. 1.500.000 άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα για τους οποίους «τηρείται σιγή ιχθύος». Άντε να βολέψουμε για κανένα πεντάμηνο με προγράμματα voucher λίγους από δαύτους και μέχρι εκεί.
Αντί να τελειώνουμε το συντομότερο δυνατό με τις διαπραγματεύσεις, να σταθεροποιηθεί το κλίμα στο εσωτερικό, να γίνουμε αξιόπιστοι για να επενδύσουν εγχώριοι και ξένοι επιχειρηματίες, να πριμοδοτήσουμε τον πρωτογενή τομέα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, τους  επιστήμονες με όραμα, να αξιοποιήσουμε το τρομακτικά υψηλό ποσοστό των ανέργων που στοιχειώνει την κοινωνία μας στην παραγωγική διαδικασία, παρουσιάζουμε την εικόνα ενός περιοδεύοντα ερασιτεχνικού θιάσου, με άκρατη πολυφωνία, ιδιαίτερα μεταξύ στελεχών που δεν συμμετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα, που άλλοτε συνετίζονται και άλλοτε απειλούν με εκλογές, δημοψηφίσματα, επιστροφή στη δραχμή.
Και εντέλει τι να κάνουμε, να υποταχθούμε άνευ όρων στην ηγεμονία της Γερμανίας; Όχι, σε καμία περίπτωση. Δεν θέλουμε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τους όρους των Γερμανών ή αύριο μιας άλλης κυρίαρχης δύναμης. Πρέπει να σπάσουμε την παντοκρατορία της Γερμανίας. Αλλά θα την σπάσουμε μόνο αν δυναμώσουμε, αν αναπτυχθούμε. Και δεν αρκεί μόνο να το λέμε. Αν η Γερμανία είναι αυτή που τρέφει την Ευρώπη θα θέλει πάντα να την διοικεί. Πρέπει να αξιοποιήσουμε πλέον κάθε ευρωπαϊκό κονδύλι, με τον βέλτιστο τρόπο, να μεταμορφώσουμε τους νέους από παρατημένο τραίνο σε ατμομηχανή της οικονομίας.
"Η απουσία απασχόλησης δεν είναι ξεκούραση. Ένα μυαλό άδειο είναι ένα μυαλό αγχωμένο" (William Cowper, Άγγλος ποιητής).

* Ο Πέτρος Ι. Μπούγιας  είναι Αγρονομος Τοπογραφος Μηχανικός (Α.Π.Θ), Msc “Περιβάλλον & Αναπτυξη των Ορεινων Περιοχων» (Μ.Ε.Κ.Δ.Ε).