Οι αγορές δεν σε δανείζουν όταν χαρακτηρισθείς «μπαταξής»!..

 Του ΠΑΝΑΓ. ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗ, Ομοτ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών

  Στις 20 Φεβρουαρίου ο ελληνικός λαός με ανακούφιση επληροφορείτο ότι επι τέλους υπογράφτηκε στις Βρυξέλλες ένα κείμενο με τους εταίρους μας στο οποίο με σαφήνεια κατ’ αυτούς, αλλά με σκόπιμη ασάφεια καθ’ ημάς, περιγραφόταν οι υποχρεώσεις της χώρας που έπρεπε να συγκεκριμενοποιηθούν με «νούμερα» και «ημερομηνίες» από τεχνικές επιτροπές των δύο μερών και στη συνέχεια, να υποβληθούν στα Eurogroup για έγκριση, ώστε να καταστεί δυνατή η έναρξη της εκταμίευσης των πολυπόθητων δόσεων. Η είδηση απομάκρυνε τις πολύμηνες ανησυχίες του λαού του οποίου τα νεύρα ήταν άκρως τεταμένα, τα χρηματιστήριο άρχισε ν’ ανεβαίνει και η εκροή καταθέσεων μειώθηκε αισθητά.
Το ευνοϊκό αυτό κλίμα, δυστυχώς, χάλασε σχεδόν αμέσως με τις «διευκρινιστικές»… απαντήσεις του κ. Βαρουφάκη, ότι οι παρατηρούμενες ασάφειες ήταν σκόπιμες για να διευκολυνθούν οι κυβερνήσεις των εταίρων μας να το περάσουν από τα κοινοβούλια τους. Μάλιστα δε χαρακτηρίστηκαν και ως «δημιουργικές»!!! Μπράβο μας λοιπόν. Εμείς όμως γιατί δεν το περάσαμε από το δικό μας κοινοβούλιο; Τους κοροϊδέψαμε τους «κουτόφραγκους»;
Τα σχόλια στα διεθνή ΜΜΕ δεν ήταν καθ’ όλου ευνοϊκά για τη χώρα μας. Για μια ακόμα φορά αποδεικνυόμαστε αναξιόπιστοι. Στα δικά μας τηλεπαράθυρα οι αντιφατικές δηλώσεις των κυβερνώντων (Λαπαβίτσας, Μητρόπουλος, Στρατούλης, Παπαδημούλης κ.α) έθεσαν πάλι σε βαθύ προβληματισμό τους σκεπτόμενουςΈλληνες, που δυστυχώς αποτελούν πάντα την μειοψηφία, ως προς το μέλλον της χώρας. Πέρασαν 28 ολόκληρες μέρες (όσες και ο κύκλος της σελήνης…) Μέχρι την επίσκεψη του κ. Πρωθυπουργού στο Βερολίνο, σε ανερμάτιστες επιχειρηματολογίες, σε ανούσιους διαλόγους, σε συνωμοσιολογίες με συνωμότες εκτός και εντός Ελλάδος και διαχωρισμό των Ελλήνων σε μνημονιακούς (προδότες) και αντιμνημονιακούς (πατριώτες). Μα υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να ήθελε το μνημόνιο; Προς τι λοιπόν τόσος βερμπαλισμός; Γιατί τα βάζουμε με τους εταίρους μας, που έχουν βέβαια ένα ποσοστό ευθύνης, και δεν ψάχνουμε την πολιτική των Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου, Κ. Καραμανλή και πάλι Γ. Παπανδρέου; Ούτε τα μνημόνια ούτε την «τρόικα» ήθελε ο λαός. Απλούστατα, οι πολιτικοί μας χρεοκόπησαν και η διαφορά τώρα έγκειται στο πως και με ποιο τρόπο θ’ απαλλαγούμε από τα μνημόνια και θα μπούμε στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης. Ας σταματήσουν λοιπόν οι κορώνες περί ανεξαρτησίας και εθνικής κυριαρχίας, όταν χρωστάς και δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις μόνος σου τα προβλήματά σου, λίγο ή πολύ τα χάνεις και τα δύο. Ερωτάται επι τούτου ο υπουργός Άμυνας κ. Καμμένος. Μπορεί να δηλώσει το αυτονόητο, ότι όποιο αεροπλάνο ή πολεμικό πλοίο παραβιάζει τον εναέριο ή θαλάσσιο χώρο μας θα καταρρίπτεται ή θα συλλαμβάνεται; Οι «λεονταρισμοί» μας γελοιοποιούν και γι’ αυτό, υπό καθεστώς προκλητικών παραβιάσεων οι δηλώσεις του περί κυριαρχίας, μας ταπεινώνουν ακόμα περισσότερο. Τι θα έκαμε η Τουρκία αν ελληνικά αεροπλάνα παρεβίαζαν συστηματικά τον τουρκικό εναέριο χώρο; Το πολύ την πρώτη φορά να τα αναχαιτίζουν αλλά τη δεύτερη; Ερωτώνται όλοι οι προσβάλλοντες τους εταίρους μας με διάφορα ανεπίτρεπτα κοσμητικά επίθετα; Μπορεί η χώρα ν’ αποφύγει τη χρεοκοπία χωρίς τη βοήθειά τους; Το «η χώρα  μας δεν εκβιάζεται ούτε εκβιάζει» μόνο θυμηδία προκαλεί γιατί και εκείνοι μας λένε ότι αν δεν κάνετε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις η στρόφιγγα κλείνει και εμείς εκτιμώντας, εσφαλμένως ίσως, ότι πριν την κλείσουν θα ζυγίσουν τις ευρύτερες επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας, τους εκβιάζουμε με τη χρεοκοπία μας ή και την έξοδό μας, αφού εντός της ευρωζώνης χωρίς ευρώ τι νόημα θα έχει η παραμονή μας σ’ αυτή; Θα μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και ανταγωνισμός μέσα στην ευρωζώνη; Εκτός και αν, ουσιαστικά, επιδιώκουμε άλλοθι για να καταλήξουμε στη δραχμή, που, κατά τον κ. Βαρουφάκη, θα ήταν καταστροφική. Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τη συνεχή πλύση εγκεφάλου ότι οι εταίροι μας θίγουν την αξιοπρέπειά μας, την περηφάνια μας, το φιλότιμό μας και την κυριαρχία μας; Μήπως προετοιμάζεται με μεθοδικότητα η ψήφος της κοινής γνώμης σε ένα πιθανό δημοψήφισμα με το ερώτημα «υπερηφάνεια ή ταπείνωση;» Ο καιρός θα δείξει.
Οι μέρες περνάν και οι μεταρρυθμίσεις μας τώρα άρχισαν να συζητούνται στις Βρυξέλλες. Κατά τον κ. Βαρουφάκη η κυβέρνηση θωρεί ως «τοξικές» το 30% των παλαιών. Οι εταίροι δηλώνουν ότι «ισχύουν οι παλαιές» και αν θέλετε ν’ αλλάξετε κάποιες κάντε το, αλλά να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα ισοδύναμα μέτρα. Το ίδιο ισχύει για τυχόν νέες μεταρρυθμίσεις που θα ήθελε να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση. Γιατί καθυστέρησε η αποστολή τους, όταν τον Απρίλη τα χρήματά μόλις έφθαναν μόνον για την καταβολή συντάξεων και μισθών; Αν δοθεί όπως δηλώνεται προτεραιότητα στις συντάξεις τότε δεν καταβάλλονται οι δόσεις προς το ΔΝΤ που σημαίνει «πιστωτικό ατύχημα» δηλαδή χρεοκοπία. Αν πάλι δεν καταβληθούν οι συντάξεις έχουμε «στάση πληρωμών», δηλαδή πάλι χρεοκοπία. Άρα ή τηρούμε αυτά που συμφωνήσαμε και υπογράψαμε και αρχίζουν οι εκταμιεύσεις ή χρεοκοπούμε με την «ύποπτη» καθυστέρηση υποβολής των προτάσεών μας. Οι προθεσμίες είναι οριακές. Ας τις σεβαστούμε επί τέλους για να μην χαθούν και τα τελευταία «λείψανα εμπιστοσύνης» που μας απέμειναν. Αξιοπρέπεια χωρίς αξιοπιστία δεν υπάρχει. Δάνεια χωρίς όρους και ελέγχους δεν υπάρχουν. Η εθνική κυριαρχία όταν η χώρα δεν είναι ισχυρή είναι ευάλωτη. Οι διεθνείς αγορές όταν δεν είσαι φερέγγυος και χαρακτηρισθείς «μπαταξής» δεν σε δανείζουν ούτε ένα ευρώ. Η ευρωζώνη λοιπόν είναι μονόδρομος και εμείς πρέπει να είμαστε οι επισπεύδοντες. Δυστυχώς όμως κολλήσαμε στις 20 Φεβρουαρίου και παρά την επίσκεψη στο Βερολίνο, βαδίζοντας στην περιφέρεια του κύκλου καταλήξαμε στην αφετηρία. Περιθώρια για νέα «άγονη» πορεία επι της περιφέρειας του κύκλου δεν υπάρχουν και η υπομονή των εταίρων μας εξαντλείται. Οι ευθύνες επιστροφής στην «καταστροφική δραχμή» (δήλωση κ. Βαρουφάκη) θα ανήκει ολόκληρη σε μας τους ίδιους και όχι στους «κακούς» εταίρους μας, όπως θέλουν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να τους εμφανίζουν.