Όταν χαμογέλασε ο Σόιμπλε στον… Σωκράτη!

 ➤  Γράφει η ΤΕΤΑ ΔΟΥΜΑ – ΣΑΡΡΑ, Φιλόλογος

  Κλείνω την τηλεόραση. Είμαι θυμωμένη με την ιδεολογική φλυαρία της. Ίσως, δεν έπρεπε να αγοράσω αποκωδικοποιητή μέχρι τις εκλογές. Η κοντινή απόσταση του σπιτιού μου από την κεντρική πλατεία της πόλης μας με φέρνει σε απόσταση αναπνοής από τα Διοικητικά κτίρια, όπου ανεμίζει μόνη, η Ελληνική Σημαία. Το βλέμμα μου καθηλώνεται σ’ εκείνη για να μπορέσει ο εγκέφαλός μου να επανασυντονιστεί, να ενταχθώ στη φυλή μου και ναί, είμαι Ελληνίδα, εγώ αυτό επιθυμώ να είμαι μια υπερήφανη Ελληνίδα. Η σημαία μέσα στο ομιχλώδες  τοπίο  δεν  κουνιέται,  δεν  μου  κάνει  μια χαριτωμένη κίνηση χαιρετισμού, μάλλον μπήκε στη φάση του πνευματικού παγετού της χώρας μας.
Εγώ πίστευα πάντα πως η πατρίδα μου είναι δύο χώρες: η αρχαία Ελλάδα και η νεότερη Ελλάδα. Η επιλογή μου να σπουδάσω Φιλολογία φιλοδοξούσε να μου δώσει πτυχίο – διαβατήριο διαβατότητας από την μία χώρα στην άλλη. Άλλωστε, οι δύο χώρες δεν έχουν γεωλογικά σύνορα μεταξύ τους. Έχουν διαφορετικό πολιτισμό, διανόηση, αξιοκρατικά κριτήρια, φιλοσοφία και κυρίως κατοίκους με εντελώς διαφορετικό αξιολογικό κώδικα. Και κάτι σημαντικό: η αρχαία Ελλάδα δεν μπήκε ποτέ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί, όμως, την αιτία που όλη η Ευρώπη υποκλίνεται στο μεγαλείο της. Που ο κλασικισμός εκάλυψε τον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα στα δυτικά Πανεπιστήμια. Που οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες άνοιξαν τα θησαυροφυλάκιά τους. Πως σίγουρα σε κάποιο Eurogroup ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης εκοίταζαν με το μεγαλείο της αριστοκρατίας του πνεύματός τους την καγκελάριο Μέρκελ ή τον «συμπαθέστατο» κ. Σόιμπλε την κρίσιμη ώρα των αποφάσεών τους για την πατρίδα μας. Άλλωστε, το πρόβλημα δεν είναι πώς μας χειρίστηκε η ΕΕ αλλά πώς την χειριστήκαμε εμείς!
Η αρχαία Ελλάδα εγέννησε την δημοκρατία, την αριστοκρατία του πνεύματος, την αιτιοκρατία, την αξιοκρατία, την χορηγία και πάνω απ’ όλα το «μέτρο». Η νεότερη Ελλάδα έχει χρηματοοικονομικό πολιτισμό, δηλ. ζει στην δικτατορία του χρήματος, της ευμάρειας, της υπερβολής, της άγνοιας, της διαφθοράς και της τηλεδικτατορίας. Κυρίως, όμως, δεν φταίει ποτέ για οτιδήποτε, πάντα φταίει κάποιος άλλος που είναι πλούσιος, εκμεταλλευτής, κακός και δύστροπος. Ίσως, φασίστας δεξιός.
Και φτάσαμε με ενθουσιώδη ροπή δανεισμού στο χάος. Ηττηθήκαμε από τις ανάγκες μας που ήταν ανάγκες «Κροίσων». Δεν δεχθήκαμε να κατεβούμε από τον θρόνο της εγωιστικής μας θεότητας. Δεν καταλάβαμε πως η σφαίρα του εγώ υπερχείλισε και επαναστατούμε απέναντι στην τιμιότητα και σ’ αυτούς που δέχθηκαν να μας βγάλουν από την δύσκολη θέση. Φταίει η ΕΕ επειδή μας δάνεισε! Και εμείς δεν θα τα δώσουμε πίσω γιατί είμαστε ο περιούσιος λαός στον οποίο όλοι υποκλίνονται...
Τώρα ο Έλληνας θυμήθηκε τί του χρωστάει η ανθρωπότητα, όταν προβαίνει σε τεράστιες διαμαρτυρίες για να καταργηθούν τα Αρχαία Ελληνικά από τα σχολεία και το σχολείο έχει κάνει τους μαθητές να τα μισούν, όταν τα διδάσκει μόνο ως γραμματική και συντακτικό και καθόλου ως μύηση της υπαρξιακής φιλοσοφίας που εμπεριέχουν. Διδασκόμαστε την επαιτεία και την λατρεία του θύματος. Θεωρούμε ότι τα πρόσωπα και τα τζάκια είναι ισχυρότερα των θεσμών. Οι πτωχοί θα κατασπαράξουν τους πλουσίους και θα επέλθει η κοινωνική και οικονομική ισότητα.
Για ποιούς πλούσιους μιλάνε οι πολιτικοί; Για τους μεσοαστούς, μάλλον, που τους αποδεκάτισαν στους φόρους γιατί οι πραγματικά πλούσιοι δεν φορολογούνται εδώ, έχουν ΜΚΟ, έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις, έχουν φιλανθρωπική δράση χιλιάδων καρατίων.
Έλληνες, ας ενωθούμε! Εμείς οι μεσοαστοί θα γίνουμε με το χρέος λιγότερο πλούσιοι και εσείς λιγότεροι φτωχοί! Και οι δυο όμως φτωχοί επαίτες  στην Ευρώπη. Αλλά εμείς δεν πρέπει να επιθυμούμε το λιγότερο. Θα επιδιώξουμε με στόχους και με την τίμια εργασία μας το περισσότερο. Δεν υπάρχει όργανο που να μετράει την τιμιότητα του ιδρώτα της εργασίας του πλούσιου ή του φτωχού. Και εσάς τα παιδιά σας άνεργα και εμένα η κόρη μου άνεργη. Η μοίρα μας είναι κοινή. Διασπούν την φυλή μας και τα χαρακτηριστικά της, όλοι αυτοί οι πολιτικοί του ρόλου και της θεσούλας που αγνοούν κάθε πολίτη ψηφοφόρο τους. Η γνωριμία μαζί μας τελειώνει την ώρα της κάλπης.
Θέλω να ξαναβρούμε ως φυλή την «μπέσα» μας και το ελληνικό φιλότιμο. Εμείς, ο τόπος με τις περισσότερες ώρες ηλιακής ακτινοβολίας, ψηφίσαμε, πρόσφατα, τον νόμο περί «διαφάνειας». Το μίσος, ακόμη και το εγκάρδιο είναι για λαούς που κατασκευάζουν δημίους.  Η διανοητική ευκολία ας μην εξυπηρετεί την ανομία. Η ειρήνη με τον εαυτό μας δεν είναι παθητική αρετή. Ας μην επιτρέψουμε να χωριστούμε σε νικητές και ηττημένους.
Ωραίοι, ως Έλληνες, με το βλέμμα στραμμένο στα ακρογιάλια, με τον ήλιο να φωτίζει την σκέψη, με την επιστήμη να κάνει τον βηματισμό των νέων ελπιδοφόρο, με το ευρώ στην τσέπη, με την ΕΕ ενθουσιασμένη που είμαστε όλοι μαζί και που ξέρουμε πως χρωστάμε αλλά ο λογαριασμός θα πληρωθεί από εμάς τους εργατικούς και τίμιους ευπατρίδες και όχι από τις φρούδες υποσχέσεις πολιτικών, που το μόνο ελληνικό στοιχείο τους είναι η ελληνική σημαία που κυματίζει στα Πρωθυπουργικά και Υπουργικά αυτοκίνητα.
Ψηφίστε με την Ελληνική σημαία να κατακλύζει τα μάτια και την σκέψη σας!     
Ελλάδα, καλημέρα, μια καινούργια ημέρα, ας ξημερώσει για σένα. Ο πολιτισμός που γέννησες θα περάσει όπως το ιώδιο στις πονεμένες περιοχές και δεν θα επιτρέψουμε να επανέλθουν άλλοι τραυματοποιοί. Και το χέρι σου μέσα στην τσέπη του πολύπτυχου χιτώνα σου. Τέλος, σε παρακαλώ, η στάση επαιτείας!