Συναίνεση και ομοψυχία έχει ανάγκη η χώρα μας!

on .

 ➤  Της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΚΥΡΓΙΑΝΝΗ - ΜΠΟΥΡΗ

  Κάθε πολίτης, οποιασδήποτε χώρας, έχει τα πιστεύω του, την ιδεολογία του, την προτίμησή του σε κόμματα, την προσωπική του εκτίμηση σε πρόσωπα, είτε αυτά ανήκουν στην πολιτική, είτε έχουν κάποια ξεχωριστή θέση στην κοινωνία, λόγω των δραστηριοτήτων τους στην επιχειρηματικότητα, στην επιστήμη, στην ανώτερη τάξη της κοινωνίας μας. Αισθάνεται θαυμασμό για την αξιοσύνη τους και πιστεύει ότι για να φτάσουν εκεί που έφτασαν, να ανεβούν γοργά τα σκαλοπάτια, το οφείλουν σε κάτι το ξεχωριστό με το οποίο η φύση τους επροίκισε. Και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι άτομα ξεχωριστά σε ευφυΐα, σε γνώση, σε υπεροχή μέσα στο κοινό κοινωνικό σύνολο. Και πιστεύουν σ’ αυτά τα άτομα, «πίνουν νερό στ’ όνομά τους», όπως συνηθίζει να λέει ο λαός.
Όνομα μεγάλο ο τάδε γιατρός! Σ’ αυτόν θα πάει να εμπιστευτεί την υγεία του όσο ακριβά κι αν του κοστίσει. Και μαζεύει απ’ εδώ και τσοντάρει από εκεί να συμπληρώσει το φακελάκι, το οποίο στην περίπτωση αυτή είναι φακελάρα! Και αφού στηρίξει τις ελπίδες του και υποστεί την αφαίμαξη των πενιχρών του οικονομικών, κάποια στιγμή πληροφορείται από τα μέσα ενημέρωσης και μετά τον έλεγχο του ΣΔΟΕ, τα πραγματικά του γιατρού περιουσιακά στοιχεία, τα τεράστια χρηματικά ποσά, τα κινητά και ακίνητα, τα οποία επί σειρά ετών είχε αποκρύψει εις βάρος του Δημοσίου, εκμεταλλευόμενος τον φτωχό και ανίδεο περί του συστήματος βιοπαλαιστή.
Και δεν είναι μία και μοναδική περίπτωση. Καθημερινά ακούμε για πολλούς φοροφυγάδες και αναρωτιόμαστε: Αυτοί οι δημόσιοι λειτουργοί στις υπηρεσίες ελέγχου τόσα χρόνια τι έκαμαν; Δεν έλεγχαν τα έσοδα των πλουσίων; Μόνο των φτωχών και ανίσχυρων να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους έλεγχαν; Και η απάντηση έρχεται από μόνη της. Δεν τα έλεγχαν! Υπέκρυπταν, γιατί λαδώνονταν. Και σ’ αυτόν λοιπόν τον τομέα σκάρτοι και ανεύθυνοι. Όχι βέβαια καθολικό το φαινόμενο, αλλά και σ’ αυτόν τον κλάδο αποκαλύφθηκαν πλούσιοι πολιτικοί εν συνεχεία, υπεραμυνόμενοι το δίκαιο!
Καταπέλτες στη Βουλή για τη φοροδιαφυγή, για την αδικία, για την υπεράσπιση των λαϊκών στρωμάτων, για την σκληρή και άμεση επέμβαση της δικαιοσύνης στη διαλεύκανση των σκοτεινών και ύποπτων υποθέσεων, να υπεραμύνονται της ηθικής τους υπόληψης, να χειροκροτούνται για την φαινομενική τους νομιμότητα και στο τέλος; Ποιο το φινάλε! Κι αυτοί με λερωμένη τη φωλιά τους.
Τόσες οι καταθέσεις τους στο εξωτερικό. Τόσα τα αδήλωτα έσοδα! Τεράστια χρηματικά ποσά, αδήλωτα και αυθαίρετα ακίνητα, ικανά να αποπληρωθούν τα χρέη μας και να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και τη Τρόικα που έχουν γίνει ο καθημερινός μας εφιάλτης.
Αυτοί οι έλεγχοι οι οποίοι σήμερα γίνονται, γιατί τα προηγούμενα χρόνια είχαν πέσει σε διαρκή χειμερία νάρκη; Έπρεπε να έρθει η χώρα μας στο «Αμήν»; Να δεινοπαθήσει ο εύπιστος λαός μας με την καλοπέραση την οποία του παρείχαν για να του υφαρπάζουν την ψήφο του προσφέροντάς του ζωή χαρισάμενη με δανεικά;
Παρ’ όλα τα ρεζιλίκια που συμβαίνουν στον πολιτικό στίβο, παρ’ όλη την ασυνεννοησία που κυριαρχεί στους εν ενεργεία πολιτικούς, υπάρχουν πολίτες οι οποίοι συναινούν σε νέα και άκαιρη εκλογική αναμέτρηση. Ας πάρουν μολύβι και χαρτί κι ας κάνουν απλές αριθμητικές πράξεις να  βρουν τι θα στοιχίσει μια τέτοια ενέργεια στον ελληνικό λαό.
Επειδή ορισμένοι λιμπίζονται την πρωθυπουργική καρέκλα πρέπει εμείς να τους την προσφέρουμε σε χρόνο λόγω των οικονομικών μας προβλημάτων, ακατάλληλο; Ας μελετήσουν καλύτερα τα οράματά τους χωρίς προχειρότητα και βιασύνη. Την προχειρότητα και τη βιασύνη τη δοκίμασε ο ελληνικός λαός, τη γεύτηκε με τα μνημόνια, την απορρίπτει και την καταδικάζει. Συναίνεση απαιτεί, ομοψυχία και συνεργασία, η οποία στην τωρινή περίσταση είναι περισσότερο αναγκαία. Ας δώσουν μεγαλύτερη προσοχή και στα άλλα σοβαρά προβλήματα, στις άμεσες προκλήσεις που απειλούν τη χώρα μας από τους γείτονές μας, από ξηρά και θάλασσα, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την εσωτερική μας ασυνεννοησία και την οικονομική μας κατάντια, δρουν προς όφελός τους. Το ποιος θα κυριαρχήσει θα το κρίνει ο λαός, όταν δει ότι η χώρα είναι σε καλή τροχιά κι ας πάψουν να χρησιμοποιούν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ως άλλοθι.
Ας σκεφθούν κι ας αποφασίσουν στην εκλογή Προέδρου κοινής αποδοχής, πρόσωπο κύρους και εκτίμησης κι ας απορρίψουν την εμμονή στο «Εκλογή όχι με τωρινή Κυβέρνηση, αλλά με τη νέα». Μια τέτοια λύση θα δώσει στη χώρα τη σταθερότητα που της χρειάζεται και μηνύματα προς τα έξω, ότι είμαστε Έλληνες που πάνω απ’ όλα βάζουμε τη χώρα μας, το έθνος μας και το γενικό μας συμφέρον.