Η απόφαση ανέγερσης μνημείου εκτελεσθέντων στο Σταυράκι...

on .

ΔΙΑΛΟΓΟΙ
  Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΕΤΣΗ

• Σε σημείωμά του («Π.Λ.» 30.8.14) ο φίλος Σπύρος Εργολάβος, ο γνωστός φιλόλογος, αναφέρθηκε και στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (57/17.2.1983) για την ανέγερση Μνημείου στο Σταυράκι, στη μνήμη των εκτελεσθέντων συμπολιτών μας.
Διέφυγε, προφανώς, στον διακεκριμένο συγγραφέα να αναφέρει ότι η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία.
Για την ιστορική αλήθεια, αναφέρονται επιπλέον και τα

εξής, για το επίμαχο θέμα:
Σύμφωνα με την απόφαση, στην ομιλία του ο αείμνηστος Δήμαρχος Σπύρος Κατσαδήμας, είπε, μεταξύ άλλων, ότι «...υπήρξε πρωτοβουλία και από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Αθηνών, η οποία προτίθεται να καλύψει μέρος από τη δαπάνη για το Μνημείο των πατριωτών που δολοφονήθηκαν στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου».
Ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Θεμιστοκλής Λέκκας (ο αείμνηστος χειρουργός) λέει: «Δεν δολοφονήθηκαν, κύριοι, εκτελέστηκαν».
Συνεχίζοντας ο Δήμαρχος λέει: «Επρόκειτο για καθαρή δολοφονία...».
Ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Θεόδωρος Γεωργιάδης λέει:
«Κύριοι Σύμβουλοι, καλούμεθα απόψε να συμφωνήσουμε για ένα θέμα πολύ σοβαρό και δεν θα συμφωνήσω με τον κ. Δήμαρχο που θέλησε να παρουσιάσει τα πράγματα τόσο απλά. Το θέμα δεν είναι από τη φύση του απλό. Χρησιμοποιήθηκε η λέξη δολοφονία. Επειδή ξέρω  τον πόνο ορισμένων ανθρώπων, που έχασαν δικούς τους, θα πω πόσο σοβαρό είναι το θέμα και τη διαφωνία μου γι' αυτό».
Ακολούθως ο κ. Γεωργιάδης αναφέρεται στην περίοδο εκείνη και στη συνέχεια καταθέτει δήλωση των Συμβούλων κ.κ. 1) Θεοδώρου Γεωργιάδη, 2) Γεωργίου Αϊβατίδη, 3) Παναγιώτη Γιακουμή, 4) Κων/νου Πέτσιου, 5) Παναγιώτη Θώμου, 6) Θεμιστοκλή Λέκκα και 7) Κων/νου Χρηστίδη. Ύστερα από αυτό αποχωρούν οι παραπάνω Δημοτικοί Σύμβουλοι και στη συνεδρίαση παίρνουν μέρος οι υπόλοιποι 17 παρόντες κ.κ. Σύμβουλοι.

Η δήλωση
Η δήλωση των Συμβούλων που απεχώρησαν έχει ως εξής:
Προς
Τον κ. Πρόεδρο του
Δημοτικού Συμβουλίου
Ενταύθα
Κύριε Πρόεδρε
Όπως είναι γνωστό στις 30 Μαρτίου 1946 ένοπλοι υπό τον Καπετάν Μπαρούτα επετέθηκαν κατά του σταθμού Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο.
Αυτή ήταν η αρχή μιας ενόπλου συρράξεως που κράτησε 40 περίπου μήνες με συνέπειες τρομερές για την πορεία του Έθνους. Εκόστισε σε έμψυχο και άψυχο υλικό πολύ περισσότερο από ότι ο πόλεμος του 1940-41. Και δεν ήταν μόνο τα θύματα και οι υλικές ζημιές που υπέστη ο λαός μας. Η σοβαρότερη συνέπεια όλης αυτής της τραγωδίας ήταν για μια ακόμη φορά ο διχασμός.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τότε, κατά το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο αείμνηστος Θεμιστοκλής Σοφούλης, αρχηγός του Κόμματος των Φιλελευθέρων και διάδοχος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Την δημοκρατικότητα του Θ. Σοφούλη ουδείς μέχρι τώρα αμφισβήτησε. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι όλα τα πολιτικά κόμματα ετάχθηκαν κατά της ενόπλου Κομμουνιστικής εξεγέρσεως, πλην του Κομμουνιστικού. Οι εχθροπραξίες σταμάτησαν τον Αύγουστο του 1949 με νίκη του Εθνικού Στρατού.
Έκτοτε όλες οι Κυβερνήσεις τελούσαν μέχρι του 1981 τρισάγιο στη μνήμη των πεσόντων στρατιωτών στο Βίτσι και στο Γράμμο.
Τις εκδηλώσεις αυτές τις χαρακτηρίζατε ως «εκδηλώσεις μίσους», οι οποίες όπως λέγατε δίχαζαν το λαό μας.
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να πετύχει, όπως διεκήρυξε, τη λήθη και τη λαϊκή ομοψυχία, κατήργησε αυτές τις εκδηλώσεις και ανεγνώρισε την Εθνική Αντίσταση εναντίον των κατακτητών μέχρι τo 1944. Πέρα από το χρονικό αυτό διάστημα, η Κυβέρνηση δε θέλησε να προχωρήσει.
Διερωτώμεθα λοιπόν εις τι αποβλέπει η εσπευσμένη αυτή ενέργεια να φέρετε στο Δημοτικό Συμβούλιο προς συζήτηση ένα τόσο σοβαρό θέμα με έντονο πολιτικό χαρακτήρα, το οποίο οπωσδήποτε θα αναμοχλεύσει τα πάθη και αντί της ομοψυχίας, την οποία επιδιώκει η Κυβέρνηση, θα οξύνει τα μίση και τις αντιθέσεις.
Άλλωστε μετά την εκτέλεση των έξι στο Γουδί (Γούναρης, Πρωτοπαπαδάκης, Στράτος, Χατζηανέστης, Μπαλτατζής, Θεοτόκης) παρ' όλον ότι κανένας δεν αμφισβήτησε τον πατριωτισμό τους, ούτε οι αντίπαλοί τους, κανένας δεν διανοήθηκε να τους στήσει μνημείο αν και στενοί συγγενείς των θυμάτων κατ' επανάληψη χρημάτισαν Πρωθυπουργοί (Κανελλόπουλος) και Υπουργοί (Θεοτόκης, Πρωτοπαπαδάκης, Στράτος).
Ύστερα απ' όλα αυτά, κάνουμε έκκληση προς το Προεδρείο να μην προχωρήσει στη συζήτηση του θέματος.
Σε περίπτωση που η συζήτηση συνεχιστεί, οι υπογεγραμμένοι Δημοτικοί Σύμβουλοι δηλώνουμε με λύπη μας ότι θα αποχωρήσουμε από την Συνεδρίαση. Παρακαλούμε το περιεχόμενο της δηλώσεώς μας να γραφεί όπως έχει στα πρακτικά της Συνεδριάσεως.
Μετά τιμής
Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι
1) Γεωργιάδης Θεόδωρος, 2) Αϊβατίδης Γεώργιος 3) Γιακουμής Παναγιώτης 4) Πέτσιος Κωνσταντίνος 5) Θώμος Παναγιώτης 6) Λέκκας Θεμιστοκλής 7) Χρηστίδης Κωνσταντίνος
Ιωάννινα 11-2-83