Ο νέος Δήμαρχος Ιωαννίνων και η κληρονομιά του Φ. Φίλιου…

ΑΠΟΨΕΙΣ

Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ,  πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Ιωαννίνων

* Είθισται μια πολιτική παράταξη, όταν διαδέχεται μια άλλη ύστερα από εκλογική αναμέτρηση, να αξιολογεί τα αρνητικά της προηγούμενης και να υπόσχεται αλλαγή πορείας του Δήμου. Ορισμένοι ομιλούν για «καμμένη γη» ή για «διαλυμένο και χρεωκοπημένο Δήμο», φορτώνοντας την κακοδιαχείριση στον ηττημένο ή στον απερχόμενο.
Με βάση, λοιπόν, αυτή την πρακτική περιμέναμε και η νέα Δημοτική Αρχή των Ιωαννίνων να ζυγιάσει το έργο του Φ. Φίλιου και να προσδιορίσει τις όποιες ευθύνες για την κατάσταση του Δήμου μας, καθώς και τις δεσμεύσεις για καλύτερες μέρες. Αντί όμως αυτής της πολιτικής βλέπουμε τη νέα Δημοτική Αρχή κατά την παραλαβή των «κλειδιών της πόλης» να εκθειάζει τον κύριο Φίλιο, να επαινεί το μεγάλο του έργο και να δεσμεύεται ότι θα ακολουθήσουν τον δρόμο που εκείνος χάραξε.
   Πρόκειται για μια ανορθόδοξη πολιτική συμπεριφορά που δύσκολα γίνεται κατανοητή. Και αυτό γιατί, εάν ο πρώην ήταν ο μεγάλος δήμαρχος, δεν θάπρεπε να αμφισβητηθεί και να παραμεριστεί. Αλλά και το ποσοστό (33%) που έλαβε η ίδια παράταξη κατά την πρώτη Κυριακή επιβεβαιώνει την αρνητική αποδοχή από την πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Επομένως, η διπλοπροσωπεία περισσεύει από τον νέο Δήμαρχο και μάλλον ο έπαινος καταλήγει σε μορφή πολιτικού «μνημοσύνου». Είναι κρίμα ένας νέος δήμαρχος στα πρώτα βήματά του να διακρίνεται από συμπεριφορές παλαιοκομματισμού.
    Και είναι λογικό να υποθέσουμε ότι, αν δεν παρουσιάσει ο νέος Δήμαρχος μια ολοκληρωμένη και πραγματική αποτίμηση των πεπραγμένων της πρώην Δημοτικής Αρχής, τότε θα υπάρχει σοβαρό έλλειμμα δεδομένων και θα φανεί ότι ο νέος είναι δέσμιος σκοπιμοτήτων και ιδιοτελών επιδιώξεων. Αλλά και για λόγους δεοντολογίας είναι χρήσιμη και αναγκαία η αμερόληπτη εικονογράφηση του Φ. Φίλιου ώστε να χαραχτεί και η φιλοσοφία της διαχείρισης των δημοτικών πραγμάτων από τη νέα Δημοτική Αρχή.
Επομένως, ο νέος Δήμαρχος οφείλει πολιτικά και ηθικά, χωρίς τον φόβο των εκλογών, ή να ταυτιστεί με τον κ. Φίλιο και να συνεχίσει το έργο του ή να αναθεωρήσει τη σχέση μαζί του και να προσδιορίσει τη διαφορετική του πορεία.
   Έτσι, προκύπτει το λογικό ερώτημα, αν ο νέος Δήμαρχος Ιωαννίνων έρχεται ως κληρονόμος και συνεχιστής του Φ. Φίλιου ή ως αυτοδιοικητικός φορέας με διαφορετική νοοτροπία και με άλλες αντιλήψεις για τον Δήμο. Δυστυχώς, ο κ. Μπέγκας υπήρξε ένας από τους στενούς συνεργάτες του κ. Φίλιου, αντιδήμαρχος και συνδιαμορφωτής της πολιτικής που εφαρμόστηκε τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Άρα, δεν πρόκειται ούτε για κληρονόμο ούτε για διάδοχο, αλλά για «κλώνο» του Φ. Φίλιου, που πιθανώς να είναι εγκλωβισμένος στη σχολή του απελθόντος.
    Βεβαίως θα ήταν αντιδημοκρατικό να αμφισβητήσουμε το δικαίωμα του νέου Δημάρχου να επαίρεται για την αποδοχή της παράταξής του από την πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Αλλά η πολιτική επιστήμη και ο επιστημονικός ορθολογισμός επισημαίνουν ότι οι πλειοψηφίες αποτελούν μια μέθοδο διαχείρισης της εξουσίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντα είναι φορείς της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Ας θυμηθούμε από το πρόσφατο παρελθόν πόσο δίκιο είχε η πλειοψηφία που επιδοκίμασε το προεκλογικό πρόγραμμα του Γ. Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν»!
    Γι’ αυτό και η διαφορετική εκτίμηση προσώπων και πραγμάτων δεν θεωρείται στοιχείο αντιδημοκρατικό, μια και η δημοκρατική λειτουργία στηρίζεται στο αξίωμα: θέση – αντίθεση = σύνθεση.
    Υπηρετώντας αυτή την αρχή επιμένουμε ότι ο κ. Μπέγκας είναι συνεργός μιας πολιτικής με σοβαρές μελανιές και πολλά ερωτήματα. Έρχεται να αναλάβει μια κληρονομιά της οποίας η αποδοχή και η αξιοποίηση δεν έχει να ωφελήσει σε τίποτε ούτε την κοινωνία ούτε τους θεσμούς. Άρα το πλέον χρήσιμο θα ήταν η αποποίηση αυτής της κληρονομιάς και μάλιστα με επίσημη συμβολαιογραφική πράξη.
     Περιορίζομαι σήμερα να αναφερθώ επιγραμματικά σε δύο μεγάλα ζητήματα που σημάδεψαν την πολιτική της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, στην οποία ο νέος Δήμαρχος είχε ρόλο ηγετικό. Πρόκειται για το μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο του Δήμου με τη λεηλασία του ταμείου. Πράξη κλοπής, διαφθοράς και πολιτικής ανηθικότητας. Όπως και η σχέση του Δήμου με τον μακαριστό μητροπολίτη, ειδικά στο ζήτημα των Κληροδοτημάτων, όπου αντί για περηφάνια νιώθουμε όλοι μας ενοχές και ντροπή στη στάση μας απέναντι στους μεγάλους Ηπειρώτες Ευεργέτες. Έχω τη γνώμη ότι στην κρίση μας χρειάζεται και η συνδρομή ειδικών επιστημόνων.
     Με αυτά τα δεδομένα δεν γνωρίζω αν μπορούμε να κρατάμε μεγάλο καλάθι για τα δώρα του νέου Δημάρχου. Βεβαίως, η διαμόρφωση της νέας ηγετικής ομάδας βοηθάει να καταλάβουμε την πορεία της νέας Δημοτικής Αρχής. Αν στις καίριες θέσεις τοποθετήθηκαν πρόσωπα ικανά ή ασημαντότητες και κατάλοιπα του παρελθόντος, ας το κρίνει ο καθένας, όπως επιβάλλει ο πολιτικός πολιτισμός.