Οι «γιορτές» του ΚΚΕ στο Κεφαλοχώρι Κόνιτσας…

ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι «γιορτές» του ΚΚΕ στο
Κεφαλοχώρι Κόνιτσας…

   Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΚΟΓΚΑ

*   Ανακοινώθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως ότι την ερχόμενη Κυριακή το ΚΚΕ  διοργανώνει εορταστικές εκδηλώσεις στο Κεφαλοχώρι της Κόνιτσας. Μάλιστα, ανακοίνωσε ότι η ημερομηνία αυτή συμπίπτει με την έναρξη της μεγάλης μάχης του Γράμμου, που ξεκίνησε  στις 15-6-48 και τελείωσε στις 21-8-48. Φυσικά η μάχη του Γράμμου τελείωσε ένα χρόνο αργότερα από ότι αναφέρουν στην ανακοίνωση με τη  συντριβή του  Δημοκρατικού  Στρατού  και  τη  φυγή του, μέσω Αλβανίας, αφού τους αφόπλισε ο Χότζιας, στις ανατολικές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας!
Αλλά, πριν φύγει ο Δημοκρατικός Στρατός από την πατρίδα μας είχε αρπάξει περίπου 28.000 παιδιά για να τα… σώσει από τον Εθνικό Στρατό ή να τα περιθάλψει, όπως διακήρυττε!
Με την ευκαιρία που οι τελετές αυτές θα λάβουν χώρα στο Κεφαλοχώρι, το χωριό που κατέβηκε στο δρόμο από τα βουνά, που  ονομάζονταν Λυκόραχη, θα παρακαλούσαμε τους διοργανωτές να μας ανακοινώσουν, αν έχουν στοιχεία, όχι τι έγιναν τα 28.000 παιδιά που πήραν  από τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους, αλλά  πού βρίσκονται τα 20 (είκοσι) παιδιά που πήραν από την Λυκόραχη, το σημερινό Κεφαλοχώρι.
Και για να τους διευκολύνουμε, τους παραθέτουμε σχετική φωτογραφία των  20 παιδιών που  μάζεψαν από τη Λυκόραχη την εποχή εκείνη. Τι απέγιναν τα παιδιά αυτά; Πόσα γύρισαν -αν γύρισαν- στα σπίτια τους, πόσα επέζησαν  και πόσα  βρίσκονται στη ζωή στις ξένες  χώρες; Η φωτογραφία  είναι  από το βιβλίο της Μαργαρίτας  Λαζαρίδου με τίτλο «Πόλεμος και Αίμα» σελ. 371.
Να λοιπόν τι θα μπορούσαν να προσφέρουν στη Λυκόραχη και την  Κόνιτσα  ιδιαίτερα,  αν  τους έλεγαν ότι «από τα 20 παιδιά που πήραμε το 1948 από το χωριό σας, τόσα γύρισαν εδώ και τόσα διαπρέπουν στις ξένες χώρες  συγκεκριμένα». Τότε θα τους λέγαμε μπράβο!
Ακόμα σε ένα κοντινό προς το Κεφαλοχώρι (Λυκόραχη) χωριό, την Ζέρμα, μια ολόκληρη οικογένεια, του  δάσκαλου Θωμά Μήτση, πολύ νωρίς την διέλυσαν αφού πήραν τα πέντε παιδιά του για να τα… σώσουν και αργότερα και τη μάνα τους. Σημαντική θα ήταν η προσφορά τους -αν ανακοίνωναν και αν ξέρουν φυσικά- τι έγιναν αυτά τα πέντε παιδιά και  τι απέγινε η μανούλα τους που τα έχασε από τον Δεκέμβριο του 1947. Και πάλι, για να διευκολύνουμε την απάντησή τους, παραθέτουμε την  οικογενειακή φωτογραφία της οικογένειας του δυστυχούς δασκάλου από τη Ζέρμα, την οποία πήραμε από το βιβλίο του Γεωργίου Μανούκα, Γεν. Επιθεωρητού του Παιδομαζώματος με τίτλο «Το Παιδομάζωμα» σελ. 31.
Αυτή η  ανακοίνωση, αν γίνει, θα είναι μια προσφορά στην περιοχή και φυσικά μια δικαίωση -αν έτσι το θέλουν. Διαφορετικά,  οι γιορτές και τα κλαρίνα που γεμίζουν τις λαγκαδιές των βουνών της Κόνιτσας θα   συναντήσουν  και τα μοιρολόγια  των μανάδων που έκλαιγαν τότε τα παιδάκια τους…