Ζητάμε το καλύτερο για την Μητρόπολη Ιωαννίνων!

*Αρχαίος θεσμός στην Εκκλησία ο θεσμός του Γέροντος. Γέρων δε σημαίνει απλώς άτομο προχωρημένης ηλικίας, που εμπνέει σεβασμό και αγάπη. Φανερώνει πρόσωπο προχωρημένο στην άσκηση, την αγιότητα, τη γνώση, το βίωμα, την αγιοπνευματική εμπειρία, πράγματα που του επιτρέπουν να είναι πνευματικός πατέρας, καθοδηγητής, μύστης και κάποτε αλείπτης νεοφύτων ή μη μελών της Εκκλησίας. Ο Γέρων προσανατολίζει, προπονεί, εμπνέει και διδάσκει κυρίως με το παράδειγμά του, μέσω του οποίου ελκύει τον μαθητή-υποτακτικό. Η ποιότητα του μαθητή συχνά αποκαλύπτει και την ποιότητα, το βάθος και πλάτος της κάθαρσης του Γέροντος.
Μια μεγάλη, σύγχρονη γεροντική μορφή υπήρξε ο Ηπειρώτης την καταγωγή μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας κυρός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΓΡΑΙΚΟΣ. Υπήρξε κληρικός πολλής αγιότητος, ευαισθησίας και αγάπης, ιδιαίτερα προς ΑΜΕΑ, στα οποία αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητάς του. Το πνευματικό ύψος και η γεροντική του ικανότητα παρουσιάζεται εναργέστερα αν σκεφτούμε ότι δικό του τέκνο και πνευματικό ανάστημα είναι ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β’, επίσκοπος κύρους, επιστήμων άριστος, κοινωνικός εργάτης σπουδαίος, Ιεράρχης με ανύστακτη ποιμαντική φροντίδα για τον ταλαιπωρημένο άνθρωπο της εποχής μας, για τον αναξίως πάσχοντα αδελφό. Ο Μακαριότατος υπήρξε διάδοχος του μακαριστού ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ στη μητρόπολη Θηβών, όταν οικειοθελώς παραιτήθηκε ο Γέροντας και ανέλαβε ο υποτακτικός!
Ο κ. Ιερώνυμος γνωρίζει τα προβλήματα της Μητροπόλεως Ιωαννίνων και την ιστορία της. Έχει αποδείξει και στη Θήβα και στην Αρχιεπισκοπή ότι αγαπά τη νεολαία, τη χρυσή ελπίδα της Εκκλησίας και του Γένους. Στα Ιωάννινα η εργαζομένη και σπουδάζουσα, ντόπια και φερτή – λόγω σπουδών – νεολαία είναι αξιοσημείωτη αριθμητικά και δε διακατέχεται κατά κανόνα από εχθρικά αισθήματα για την Εκκλησία. Πλήττεται όμως, από την ανεργία και την αβεβαιότητα για το μέλλον, στοιχεία που την ωθούν στο περιθώριο, την απογοήτευση, την παραίτηση ή και τη φυγή στο εξωτερικό. Πλήττεται από τα ναρκωτικά, που με το τσουβάλι εισάγονται από τον χασισοβολώνα της Ευρώπης, τη γνωστή γειτονική χώρα.
Πλήττεται από τον μηδενισμό, τον ανόητο κομματισμό, τη χρεοκοπία πολιτικών και ιδεολογιών, τη δυσκολία εύρεσης νοήματος ζωής μέσα στην τύρβη και την αντιφατικότητα του μοντέρνου βίου, από την άγνοια των πνευματικών θησαυρών της ελληνορθόδοξης παράδοσης.
Η νεολαία μας χρειάζεται πλησίασμα, στήριξη, δημιουργία ευκαιριών, βοήθεια για (ανα)προσανατολισμό, μύηση στα πνευματικά εκείνα μυστικά, που έσωσαν το Γένος μας σε εποχές πιο δύσκολες από τη σημερινή. Χρειάζεται το ενδιαφέρον, την προσοχή, τη φροντίδα, τη στοργή, τη μέριμνα. Χρειάζεται να νιώσει τη θαλπωρή της μεγάλης οικογένειας, που λέγεται Εκκλησία των Ιωαννίνων, ο επί κεφαλής της οποίας θα εκλεγεί σε λίγες μέρες και από την προσωπικότητα και την όλη αναστροφή και συγκρότησή του θα εξαρτηθούν πολλά.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι στην εποχή μας παρά τον θαυμασμό προς μεγάλες γεροντικές μορφές και την αύξηση του ενδιαφέροντος των πιστών για την Εκκλησία, τα μοναστήρια και τους ασκουμένους σ’ αυτά, παρά την ύπαρξη οσιοτάτων μορφών μεταξύ του μοναστικού πληθυσμού, συχνά κατά τις επισκοπικές εκλογές η αναζήτηση υποψηφίων Επισκόπων δε στρέφεται προς αυτή την κατεύθυνση. Ιερομόναχοι όπως ο Αθανάσιος Μετεωρίτης (Αναστασίου), Νεκτάριος Δομβοϊτης (Τσεκούρας), Σάββας Κερασιώτης (Καραμπατέας), Νεκτάριος Παρακλητινός (Κοκόσιας) γιατροί κ.λ.π. επιστήμονες που ντύθηκαν το ράσο του Μοναχού και διακρίνονται για το ιερομοναχικό τους ήθος δεν ελκύουν την προσοχή των εκλεκτόρων!
Χαράσσοντας τις παραπάνω γραμμές δεν προτιθέμεθα να παραδώσουμε μαθήματα στον Μακαριότατο τοποτηρητή και σοφό πηδαλιούχο της Ελλαδικής Εκκλησίας. Άπαγε της χυδαίας προπετείας … Τη φτωχή μας πέννα κινεί μόνον το ενδιαφέρον για το καλύτερο ενός τόπου, που σήκωσε πολύ βάρος, ώσπου να νικήσουμε τους φασίστες εισβολείς το ‘40, που πλήρωσε στη συνέχεια βαρύ το τίμημα του εμφυλίου με την ερήμωση ολόκληρων περιοχών και που εσχάτως πλήττεται από πρωτοφανή και πολυποίκιλη κρίση. Απ’ τη σεπτή Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ζητάμε το καλύτερο. Τολμώ να πω ότι το απαιτούμε από τον Μακαριότατο ως ανταπόδοση στα Ιωάννινα της ευεργεσίας που δέχτηκε από εκείνα μέσω του  αοιδίμου μητροπολίτου ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ. Και, όπως ο Μακαριότατος ως νέος στηρίχτηκε, προσανατολίστηκε και μετεστράφη από την επιστήμη στην Εκκλησία απ’ τον Γέροντά του, έτσι να βρει στήριγμα, αποκούμπι και βοήθεια η νεολαία του τόπου μας. Να βρει μητροπολίτη Πατέρα και Αδελφό.
Όταν στις 25 Ιουνίου σημάνουν χαρμόσυνα οι καμπάνες αναγγέλλοντας την εκλογή νέου Επισκόπου, θέλουμε να ακουστεί πανελληνίως η μυριόστομη ιαχή μας «ΑΞΙΟΣ», ως επιδοκιμασία του προσώπου, που θα είναι ο Άγγελος της τοπικής μας Εκκλησίας. Άγγελος για τα νυν και τα μέλλοντα, τα ενθάδε και τα επέκεινα των πιστών. Θα είναι η 25η Ιουνίου 2014 ιστορική για τον τόπο μας μέρα; Σίγουρα ναι, αν αφήσουμε - και οι Ιεράρχες βεβαίως -  να λαλήσει στις καρδιές το Πνεύμα το Άγιο, αφού Αυτό είναι, που  «συγκροτεί όλον τον θεσμόν της Εκκλησίας».