Η Ευρώπη μονόδρομος για την χώρα μας!..

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Η Ευρώπη μονόδρομος

για την χώρα μας!..

Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ, υποψ. Δημοτ. Σύμβουλος «Ανεξ. Δημ. Πρωτοπορίας»

*  Όλοι νιώθουμε μια δικαιολογημένη αποστροφή προς την πολιτική λόγω των δεινών που βιώνουμε και θεωρούμε τους πολιτικούς ως υπευθύνους. Όμως, όπως οι συμφορές έχουν ως γενεσιουργό αιτία την πολιτική μας πρακτική, το ίδιο ισχύει και ως λόγος για την ανατροπή των κακών προς όφελος του λαού. Επομένως οφείλουμε και με την ευκαιρία των εκλογών να ενεργοποιηθούμε και να συμβάλουμε στην θετική εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων.
Έτσι σε λίγες μέρες ενώπιον της κάλπης θα κληθούμε να δηλώσουμε το όραμά μας για την Ευρώπη. Εκεί με τον σταυρό στο χέρι θα σκαρώσουμε τη σχέση που επιθυμούμε να έχει η Ελλάδα με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βεβαίως λόγω της συγκυρίας δεν καιγόμαστε να ονειρευτούμε το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, γιατί η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει σε πολλούς διάθεση αποστροφής προς την πολιτική και στάση αδιαφορίας για τη συλλογική πορεία της κοινωνίας. Ο καθένας ταλαντεύεται ανάμεσα από πολλά ενοχλητικά ερωτηματικά και από λίγες ελπίδες μεταβολής της προσωπικής του τύχης.
Και όμως, η πορεία της πατρίδας και η εξέλιξη της προσωπικής μας ζωής βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με το περιεχόμενο που θα λάβει το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι από τη δική μας ψήφο. Αν η Ευρώπη συνεχίσει να λειτουργεί στη βάση των νόμων της αγοράς και ως όργανο του καπιταλιστικού κεφαλαίου, τότε χάνεται κάθε ευκαιρία για ευημερία και για κοινωνική δικαιοσύνη. Ενώ, αν κυριαρχήσουν οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στις αρχές και τις αξίες μιας ενωμένης Ευρώπης, τότε θα ενισχυθεί προοδευτικά το κράτος πρόνοιας, θα βελτιωθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες και θα καθιερωθούν οι θεσμοί προστασίας της εργασίας.
Και είναι γεγονός ότι η Ελλάδα ως τώρα μέσα σ’ αυτή την προβληματική Ευρώπη κέρδισε πολλά σε χρηματοδοτήσεις, σε θεσμούς, σε ασφάλεια και σε υπερεθνική παρουσία. Εντός της Ε.Ε. η χώρα μας εξελίχτηκε σημαντικά σε ένα σύγχρονο κράτος με δυνατότητες συνεχούς βελτίωσης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δυστυχώς κυρίως οι πολιτικοί μας και λιγότεροι εμείς οι απλοί πολίτες, δεν μπορέσαμε να απαλλαγούμε από τα γενετικά χαρακτηριστικά της φυλής μας και οδηγηθήκατε σε μια θλιβερή κατάσταση. Και θα πρέπει να δεχτούμε ότι για την κρίση πρώτα ευθυνόμαστε εμείς ως Έλληνες και ύστερα οι δυνάμεις της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.
Παρά τη φοβερή δοκιμασία που βιώνουμε, αρχίζει στον ορίζοντα να φωτίζει κάποιο κερί, έστω με αδύνατο και δυσδιάκριτο φως. Αλλά τα μεγάλα προβλήματα μας απογοητεύουν, γιατί η θεραπεία τους είναι και δύσκολη και αργεί να αποδώσει. Η ανεργία, η φτώχεια, τα δάνεια, η μετανάστευση των νέων και οι αβεβαιότητες σκοτεινιάζουν και τη σκέψη και την ψυχή μας.
Να γιατί οι εκλογές για την Ευρώπη θα καθορίσουν και την τύχη μας ως χώρα και ως άτομα. Είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε σε ερωτήματα που θέτει η πραγματική ζωή και το μέλλον του τόπου μας. Όπως:
• Θα ενισχύσουμε τη θέση της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη;
• Θα αμφισβητήσουμε το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και θα στείλουμε σήμερα ευρωσκεπτικισμούς;
• Μήπως είναι ευκαιρία να σηκώσουμε λάβαρα εθνικισμού και να πούμε στην Ευρώπη ότι προτιμάμε τη μοναχική πορεία ως έθνος;
Αυτά τα θέματα θα έπρεπε να κυριαρχήσουν στον προεκλογικό διάλογο ανάμεσα στα κόμματα και στους πολίτες. Αλλά φαίνεται να μην συμφέρει εκείνους που το μόνο που τους καίει είναι η εξουσία και η καρέκλα. Γι’ αυτό και αποφεύγουν το ζήτημα της Ευρώπης και καταφεύγουν να μας θυμίζουν τα οικονομικά μας προβλήματα, σαν να κρατάνε το μαγικό ραβδί για την επόμενη μέρα.
Η αλήθεια είναι μία και δεν αλλάζει στο όνομα των κομματικών επιδιώξεων: μόνο μέσα στην Ευρώπη υπάρχει σταθερή πολιτική πορεία για την Ελλάδα και βεβαιότητα για την ευημερία μας, έστω και σε κάποιο χρονικό ορίζοντα. Σ’ αυτή την Ευρώπη οφείλουμε να συμμετέχουμε χωρίς αστερίσκους και να παλεύουμε με τους άλλους λαούς ώστε να οδηγηθούμε σε μια Ευρώπη της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της πολιτικής ενότητας.
Απόψεις που στρέφονται ενάντια στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αποπροσανατολίζουν τους πολίτες και δημιουργούν μια κατάσταση επικίνδυνη χωρίς πυξίδα και χωρίς στόχους. Η Ελλάδα, χώρα μικρή και με τόσα προβλήματα, έξω από τον ευρωπαϊκό χώρο θα βρεθεί σε αδιέξοδα οικονομικά, εθνικά και πολιτικά.
Η νεότερη ιστορία μας δείχνει καθαρά τι συνέβη, όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε συμμαχίες και τι πλήρωσε, όταν αντιμετώπισε δύσκολες καταστάσεις. Παραδείγματα συνεργασίας και θετικών αποτελεσμάτων ξεχωρίζω τούτα: κέρδισε η χώρα το 1821, το 1912-13 (Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος), 1940 (Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος). Ενώ χωρίς συμμάχους οδηγήθηκε σε μεγάλες περιπέτειες, όπως το 1897 (πόλεμος της ντροπής), 1922 (Μικρασιατική Καταστροφή), 1974 (τραγωδία της Κύπρου).
Άρα, εφόσον προτάσσουμε το εθνικό συμφέρον, οφείλουμε να στηρίζουμε στις ευρωεκλογές τα κόμματα που πιστεύουν στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και αυτά είναι το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και η ΔΗΜ.ΑΡ.
Επίσης έχει τη σημασία του να στείλουμε ως αντιπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο ανθρώπους με γνώσεις και εμπειρίες και όχι καλλιτέχνες για εντυπώσεις και πυροτεχνήματα.
Συμπερασματικά, επισημαίνω ότι κανείς δεν μπορεί να μην σκεφτεί το μέλλον της Ευρώπης και να παραδοθεί σε επικοινωνιακά συνθήματα που προκαλούν το συναίσθημα και αδιαφορούν για τη λογική θεώρηση των πραγμάτων, συλλογικών και προσωπικών.