Comp 1

Προσκήνιο- Παρασκήνιο

Γράφτηκε από τον/την Γιώργος Παππάς on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ, ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ, ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ!...

Δικαιολογημένος σάλος έχει ξεσπάσει ανά την υφήλιο για την απόπειρα και πάρα 2-3 εκατοστά μη δολοφονία του υποψηφίου και πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump. Δόθηκε έμφαση στο ότι οι σχετικές υπηρεσίες δεν είχαν προσέξει την κοντινή στέγη (130 μ.) από την οποία πυροβόλησε ένα 20χρονο παιδί και με σιγουριά για το αποτέλεσμα.

 Είναι όντως ένα σοβαρό ερώτημα το οποίο θα αντιμετωπίζονταν εύκολα με τον απλό έλεγχο των εισόδων των κτιρίων αυτών. Μου έκανε όμως πολύ μεγάλη εντύπωση το ότι κανένας αναλυτής δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα 20 όπλα που κατείχε «νόμιμα» ο πατέρας του επίδοξου δολοφόνου και τα οποία βρίσκονταν στην απόλυτη διάθεση του νεαρού. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία επειδή ο μεν Biden είναι υπέρμαχος του ελέγχου της οπλοκατοχής, ενώ ο Trump είναι υπέρμαχος της ασυδοσίας στον τομέα αυτόν, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον πατέρα του νεκρού πια επίδοξου δολοφόνου του και με βάση αυτήν την ασυδοσία να μπορούν τα οποιαδήποτε στίφη των φανατικών να ενεργούν, όπως ενήργησαν κατά την… ξεχασμένη δυστυχώς, επίθεση στο Καπιτώλιο. 

Ξεχασμένη από όλον τον Αμερικάνικο λαό και τους... «σοβαρούς», πολιτικούς αναλυτές, οι οποίοι δεν είπαν ούτε μια κουβέντα για τις τρεις φοβερές λέξεις που εκστόμισε ο… «παθών», αμέσως μόλις αντιλήφθηκε ότι η σφαίρα τον πήρε ξώφαλτσα στο πτερύγιο του αυτιού. Πολεμήστε, πολεμήστε, πολεμήστε! Με τρόπο οργισμένο λες και οδηγούσε ένα φανατισμένο ασκέρι ενόπλων, που τους παρότρυνε σε εμφύλια σφαγή. Προσωπικά θεωρώ μεγάλη τύχη για την Αμερική, το ότι δεν τελεσφόρησε η εν λόγω αχρείαστη δολοφονική απόπειρα, η οποία θα μετέτρεπε σε… ήρωα, έναν γνωστό σε όλους μας υποψήφιο πρόεδρο της, τον οποίο έτυχε να γνωρίσουμε από την προηγούμενη θητεία του. Και τον γνωρίσαμε μάλιστα από την… καλή! 

Πώς λοιπόν αυτοί οι πολιτικοί αναλυτές προσπαθούν ακόμα και με την «απόπειρα» να πείσουν τον κόσμο για το τι επρόκειτο να χαθεί εάν επιτύγχανε η απόπειρα; Συγχωρήστε με, δεν είμαι υπέρμαχος καμιάς δολοφονίας. Καμιάς απολύτως, αλλά το να προσπαθούμε τεχνηέντως να μετατρέψουμε ένα «κοράκι» σε ολόασπρο «περιστέρι» ευκαιρίας δοθείσης, αυτό ξεφεύγει από τον υγιή πολιτικό ανταγωνισμό και λυπάμαι τον Αμερικάνικο λαό, που θα υποστεί αυτήν την «πλύση εγκεφάλου», που θα προσπαθούν να του επιβάλουν οι διάφοροι… ειδικοί του είδους! 

Ήδη αυτοί οι «ειδικοί» προεξοφλούν την νίκη στις εκλογές του «θύματος» της απόπειρας και, αν αυτό συμβεί θα δημιουργηθεί ένα... προηγούμενο που κανείς δεν γνωρίζει τις συνέπειές του, στις οποιεσδήποτε εκλογικές αναμετρήσεις, στον κόσμο ολόκληρο, πόσο δε μάλλον σε αυτήν τη χώρα όπου οι δολοφονίες και απόπειρες κατά προέδρων και υποψηφίων τείνουν να γίνουν... του συρμού!

Η εξέλιξη των ΜΜ Επικοινωνίας μας έδειξε αυτούσιες τις σκηνές του θανάτου δύο «Προέδρων», οι οποίοι δεν φημίζονταν να δίνουν και τόση μεγάλη σημασία στις ζωές των άλλων ανθρώπων και όχι στις δικές τους. Την μία ύστερα από δίκη (Σαντάμ Χουσείν) και την άλλη στον «δρόμο» από αντιπάλους (Καντάφι). Και στις δύο περιπτώσεις προσωπικά ένοιωσα αποστροφή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τέτοια συναισθήματα θα πρέπει να κυριαρχούν πέρα από τις πραγματικές προσωπικότητες και την αξία υποψηφίων ηγετών! 

Γι - Πας