Προσκήνιο- Παρασκήνιο

Η ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Την Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δεν έτυχε να την γνωρίσω. Δεν είχα άλλωστε και καμία αρμοδιότητα για να γίνει αυτό. Την γνωρίζω όμως, όπως όλοι, από τις δημοσιευόμενες δραστηριότητές της στο Πανεπιστήμιο.

Δεν είναι δυνατό παρά να την συγχαρώ για την απόφασή της να ξεκαθαρίσει το… «εθιμικό καθεστώς» που επικρατεί στις Φοιτητικές Εστίες του Πανεπιστημίου εκτελώντας απλά το καθήκον της ως Πρύτανης σεβόμενη εαυτήν και τον υψηλό τίτλο της.

Σ’ εμάς έφταναν οι πληροφορίες ότι γίνονταν ένα μπάχαλο με την διαμονή σε αυτές ατόμων τα οποία δεν είχαν καν σχέση με την φοιτητική ιδιότητα. Οι… δικαιούχοι, λέει, τους «νοίκιαζαν» τα δωμάτια κι εκείνοι πλήρωναν κάτι παραπάνω και έμεναν στην πόλη. Αυτό δεν ήταν μόνο παράτυπο αλλά και πολύ επικίνδυνο για όλους -ες τους διαμένοντες. Δεν το έβλεπε κανένας αυτό; Αλλά για να το δει θα έπρεπε να κάνει έλεγχο. Αλήθεια ήξεραν οι Πρυτάνεις τους διαμένοντες; Δεν «παίρνω όρκο» για τα παραπάνω.

Οι συνθήκες της φτώχειας και των περιστάσεων με έκαναν… «εστιακό» για μία τετραετία (1952-1956) από το δεύτερο έτος μέχρι το πέρας των ιατρικών σπουδών μου στην Φοιτητική Εστία Τοσίτσα της Κάτω Κηφισιάς. Έζησα με τους κανόνες που τώρα επιτέλους θέλει να εφαρμόσει η κα Μπατιστάτου. Ότι δηλαδή για να συνεχίσει να διαμένει κάποιος στην Εστία θα πρέπει να περνά όλα τα μαθήματα του έτους κατά τις προβλεπόμενες τρεις εξεταστικές περιόδους. Αλλιώς! Όσοι έφυγαν γι’ αυτόν τον λόγο… υποστήριξαν πολιτικοϊδεολογικές παρεμβάσεις!

Προσωπικά δυο φορές… είδα τον χάρο με τα μάτια μου. Μία στην εξέταση της Υγιεινής του Γεράσιμου Αλιβιζάτου, που το είχα αφήσει τελευταίο της περιόδου για λόγους «μαθησιακών δυσχερειών» του μαθήματος και δεύτερη στο πτυχίο με το μάθημα της Δερματολογίας του Π. Φωτεινού για τους ίδιους λόγους.

Η τύχη και το διάβασμα με βοήθησαν να μην φύγω από την Εστία. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες, τις οποίες ορθώς επισημαίνει η κυρία Πρύτανης λέγουσα ότι η πρόοδος των σπουδών δεν θα πρέπει να αναμειγνύεται με τις ιδεολογίες.

Οι Εστίες παντού στον κόσμο είναι για τους σπουδάζοντες και όχι για τους οιουσδήποτε αναμειγνύουν τις ιδεολογίες με τις σπουδές και… απαιτούν την διαμονή τους σε αυτές εις τον αιώνα τον άπαντα, εξασφαλίζοντας στέγη και σίτιση που την στερούν από κάποιον άλλο, ο οποίος… επείγεται να πάρει κανονικά το πτυχίο του!

Είναι τόσο απλά τα ζητήματα των κανόνων, ώστε να μη χρειάζονται περαιτέρω ερμηνείες. Δεν υπάρχει βέβαια και καμία αμφιβολία ότι στις εξετάσεις υπάρχουν και… «ατυχήματα», αλλά όλοι οι σπουδάζοντες τα γνωρίζουν αυτά τα ατυχήματα από την καλή και είναι υποχρεωμένοι να ζουν με αυτά. Δεν υπάρχει επομένως κανένας λόγος της διοργάνωσης… μαζικών διαμαρτυριών για την παράβλεψη αυτών των ατυχημάτων. Οι διοργανώσεις αυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκβιαστικές παρεμβάσεις προς την μία και μόνη αρχή, την Πρυτανεία, για να παραβεί τους θεσπισμένους κανόνες και αν αρχίσει αυτό να γίνεται, τότε… «βράσε ρύζι»!

Η Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η κυρία Μπατιστάτου, αποδεικνύεται ότι είναι πλήρης γνώστης των καθηκόντων της, τα οποία προτίθεται να εφαρμόσει στο ακέραιον.

Εάν αυτό συνέβαινε και με τους Πρυτάνεις των Κεντρικών Πανεπιστημίων, όπως επί παραδείγματι στις Φοιτητικές Εστίες της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, τότε δεν θα είμαστε μάρτυρες των τραγικών γεγονότων που συμβαίνουν εκεί.

Γι - Πας