Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!..

Το έχουμε ξαναζήσει το φαινόμενο πολλές φορές και με διάφορες δικαιολογίες. Την… κατάληψη δηλαδή και καταστροφή των Πανεπιστημιακών χώρων από διάφορους καταφανώς βαλτούς ταραξίες, αποκληθέντες μονολεκτικά «μπαχαλάκηδες» και ουδεμία σχέση έχοντες με την φοιτητική ιδιότητα και προπαντός με τα συμφέροντα των φοιτητών!

Αυτό αποδείχτηκε επανειλημμένα και μία φορά που τα κρατικά όργανα μπήκαν από την σκεπή του πανεπιστημίου της Αθήνας και συνέλαβαν τους «καταληψίες» που δεν ήταν φοιτητές.

Είναι γνωστά επίσης και τα… τερτίπια που χρησιμοποιούν για να νομιμοποιήσουν τις καταλήψεις. Καλούν γενική συνέλευση μία σχολής και γεμίζουν το αμφιθέατρο με άσχετους, ακόμα και μετανάστες. Εκεί δεν είναι δυνατό να μιλήσει κάποιος εναντίον της κατάληψης, η οποία εγκρίνεται δι’… ανατάσεως των χεριών, αν είναι αυτό δυνατό, για οποιοδήποτε σοβαρό άνθρωπο. 

Και ποιος σοβαρός άνθρωπος δέχεται να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο συνονθύλευμα, όπου πολλές φορές κινδυνεύει και η σωματική του ακεραιότητα!

Αυτές είναι οι «καταλήψεις», οι οποίες υποστηρίζονται ως… «αγώνες των φοιτητών», από όλα τα «προοδευτικά» και… «δημοκρατικά» κόμματα, αποθρασύνοντας τους καταληψίες της συμφοράς!

Στο μεταξύ τις καταστροφές και τις λεηλασίες τις πληρώνουμε πάντα εμείς και τα αποτελέσματά τους οι πραγματικοί φοιτητές που μοχθούν για την μόρφωσή τους και την πρόοδο που αναμένουν οι οικογένειές τους με την απώλεια διδασκαλιών, εξεταστικών, κλπ., κλπ.

Αυτή είναι η αλήθεια των καταλήψεων και αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτήν την εποχή με αφορμή το νομοσχέδιο που πρόκειται να εισαχθεί προς ψήφιση στην Βουλή για την λειτουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν λειτουργούν τέτοια Πανεπιστήμια και υποχρεώνουν μυριάδες Ελλήνων να σπουδάζουν μακριά από την πατρίδα τους ήσυχα και εποικοδομητικά, πληρώνοντας όμως τα… μαλλιά της κεφαλής τους. Πολλοί από αυτούς δεν επιστρέφουν ποτέ και παραμένουν για εργασία εκεί που σπούδασαν. Οι «καταλήψεις» επομένως και οι καταστροφές των Ελληνικών Κρατικών Πανεπιστημίων όχι μόνο δεν πετυχαίνουν τον σκοπό για τον οποίο γίνονται, αλλά πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν το βλέπουν οι υποστηρικτές τους; Πρέπει να έχουν μεγάλη στραβωμάρα!

Έρχομαι τώρα στις ευθύνες προ, κατά και μετά τις καταλήψεις. Οι Πανεπιστημιακές Αρχές είναι, σύμφωνα με τους κρατούντες νόμους του Κράτους, οι απόλυτοι κυρίαρχοι των Πανεπιστημίων της χώρας.

Το επιζήτησαν, το πέτυχαν και… κορδακίζονται με το σημαντικό πράγματι αξίωμά τους. Δεν τους τοποθέτησε κάποιος σ’ αυτές τις επίζηλες θέσεις, αλλά τα «βιογραφικά» τους και οι επιστημονικοί μόχθοι τους. Τους αξίζει να τους αντιμετωπίζουμε με σεβασμό.

Θα πρέπει όμως μόλις κάθονται σε αυτές τις «καρέκλες», πέρα από τα σημαντικά δικαιώματά τους να ενημερώνονται, αν δεν το είχαν κάνει, και για τις πολύ σημαντικές υποχρεώσεις τους.

Πώς τόλμησε κάποιος εξ αυτών, ύστερα από ανώτατη δικαστική παραγγελία, να διαμαρτυρηθεί και εκ μέρους άλλων ότι… «στοχοποιούνται» για τις ευθύνες τους στα έκτροπα που συμβαίνουν αυτές τις μέρες στα Ελληνικά Πανεπιστήμια;

Ας αρχίσουμε από τις… «συνελεύσεις» μέσω των οποίων ξεκίνησαν αυτά τα έκτροπα. Εμείς λάβαμε γνώση τι γίνονταν, εκείνοι δεν πήραν χαμπάρι; Κάποιοι… «νόμιμοι» σύλλογοι φοιτητών τις οργάνωναν. 

Δεν θα έπρεπε ο Πρύτανης να ενημερωθεί τόσο για την οργάνωση, όσο και για το αντικείμενο της συνέλευσης, όσο επίσης και για το αποτέλεσμα, την «κατάληψη» δηλαδή; Δεν θα έπρεπε ο Πρύτανης αυτοπροσώπως να μεταβεί επί τόπου και να καταστήσει προσωπικά υπεύθυνους τους οργανωτές της συνέλευσης; Όταν μετά την… αποχώρηση των καταληψιών διαπίστωσε το μέγεθος των καταστροφών στην Νομική Θεσσαλονίκης, δεν του πέρασε από το μυαλό ότι αυτές τις καταστροφές ήταν αδύνατο να τις προκαλέσουν φοιτητές της Σχολής, αλλά άλλοι άσχετοι με το Πανεπιστήμιο;

Εάν ο ίδιος δεν «στοχοποίησε» τους υποτίθεται οργανωτές των συνελεύσεων και των «καταλήψεων» κάνοντας την δουλειά του, γιατί διαμαρτύρονται για τους δικαστικούς που κάνοντας την δουλειά τους διέταξαν έρευνα για τις παρανομίες;

Αυτές που εκείνος… ο «στοχοποιημένος» Πρύτανης θα έπρεπε να είχε διαπιστώσει και να καλέσει την αστυνομία; Ή μήπως οι καταστροφές έγιναν νόμιμα;

Γι - Πας