Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ!..

Συζητώντας με ένα καλόγερο για το πόσο «βαριά είναι η καλογερική», μου απάντησε ότι κάποτε ο Γέροντάς του, όταν του έθεσε αυτό το θέμα του απάντησε: «Και ασήκωτος ο γάμος»!

Επειδή τώρα τελευταία αυτός -ο γάμος δηλαδή- …ευτραπελίστηκε πάρα πολύ και έφτασε στο σημείο να τον επιζητούν ως… «τρόπαιο» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί που δεν έχει καμία απολύτως θέση, διότι και από το «ρήμα» από το οποίο προέρχεται η λέξη προκύπτουν πολύ σοβαρές συνέπειες!

Γάμος σημαίνει την δημιουργία οικογένειας από ένα ζευγάρι που συνδέθηκε με τα… «δεσμά» του και η δημιουργία αυτής της οικογένειας κυριολεκτικά ενέχει τις μεγαλύτερες ευθύνες που μπορεί κάποιος να φανταστεί σε ένα ζευγάρι, στην κορύφωση των δυνατοτήτων της παραγωγικότητάς του.

Ακόμα και η ίδια η «φύση»… απαγορεύει στην γυναίκα να τεκνοποιήσει πέραν μιας ηλικίας, ώστε όχι μόνο να είναι η ίδια σε θέση να μεγαλώσει τα τεχθέντα με ζωντάνια, αλλά και εκείνα να αναπτύσσονται με εμπιστοσύνη αντικρύζοντας την ομορφιά και την ζωντάνια της «Μάνας» τους.

Όποιος έζησε στην ύπαιθρο ασφαλώς και θα είδε την αυτοθυσιακή μέριμνα με την οποία μεγαλώνει τα 10-15 κλωσσόπουλα η «μάνα» τους μέχρι αυτά να αποχτήσουν την δυνατότητα της ανεξαρτησίας τους.

Οικογένεια λοιπόν ίσον δημιουργία παιδιών και τρομερές προσπάθειες για την ενηλικίωσή τους και την δημιουργία συνθηκών για την ανεξαρτησία τους.

Όλα αυτά κάνουν… το γάμο ασήκωτο, σύμφωνα με την φράση του άγαμου σοφού γέροντα. Δεν είναι δυνατό κάποιος ν’ αποφεύγει τις μεγάλες ευθύνες που έχει για την σωστή ανάπτυξη των παιδιών του και να τις εναποθέτει όλες στους νηπιαγωγούς, στους δασκάλους και στους αστυνομικούς.

Στο Κράτος δηλαδή. Όχι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το Κράτος με τους θεσμούς και τους εκπροσώπους του αναλαμβάνει τεράστια ευθύνη για αρωγή των γονέων στην σωστή ανάπτυξη των παιδιών τους.

Δεν είναι δυνατόν όμως να υπεισέλθει στην καθόλα εσωτερική δομή της οικογένειας και να αναλάβει ευθύνες που δεν του ανήκουν.

Είναι δυνατό ένας νηπιαγωγός, ένας δάσκαλος ή ένας «χωροφύλακας» να βρίσκεται πίσω από κάθε παιδί μιας οικογένειας και να παρακολουθεί την ζωή του;

Όχι βέβαια και όταν μάλιστα σήμερα που υπάρχουν γονείς που… «δένουν τα χέρια» των δασκάλων ή αφήνουν ανεξέλεγκτα τα παιδιά τους στην δύσκολη εφηβική ηλικία, να θεωρούν «εχθρό» τον αστυνομικό, μέχρι του σημείου να εκμεταλλεύονται την «ανηλικότητά» τους κοινοί εγκληματίες και φονιάδες;

Ιδού το… «ασήκωτον» του γάμου.

Από την άλλη μεριά στην εποχή του Αριστοτέλη και του Μ. Αλεξάνδρου λέχθηκε το περίφημο: «Στους γονείς μου οφείλω το ζην και στους δασκάλους μου το ευ ζην». 

Αυτό είναι ένα γεγονός που, ενώ συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας, αγνοείται από πολλούς γονείς, οι οποίοι με διάφορους τρόπους προσπαθούν κυριολεκτικά να… δέσουν τα χέρια των δασκάλων με ασύστολες καταγγελίες σε βάρος τους από τους… «τρυφερούς» βλαστούς τους, τις οποίες υιοθετούν απερίσκεπτα αντί να προσπαθούν να ενημερώνονται από την εκπαιδευτική κοινότητα και να πράττουν στο σπίτι ανάλογα, ώστε οι… νεαροί βλαστοί να αντιλαμβάνονται ποιο είναι το «ευ πράττειν και το ευ συμπεριφέρεσθαι».

Έτσι θα αποφεύγονταν η δολοφονία ενός παλληκαριού που έκανε την δουλειά του έξω από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.

Ποια δουλειά δηλαδή! Απλά στέκονταν όρθιο με μια πλαστική ασπίδα στο χέρι για την προφύλαξη από κάποια πέτρα και όχι από μία φονική φωτοβολίδα την οποία έβαλε στο χέρι κάποιος εγκληματίας ενός ανηλικο-ενήλικου που δεν φαντάζονταν την δολοφονική συνέπεια της εκτόξευσής της.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ΚΑΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ από τους ανεύθυνους οικογενειάρχες, αυτής της αρχικής κυψέλης ενός ΓΑΜΟΥ.

Ας μη τα ρίχνουμε όλα σε άλλους προσπαθώντας να αποφύγουμε τις μεγάλες ευθύνες μας. Γάμος σημαίνει «ασήκωτη ευθύνη»!

Γι - Πας