Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ!..

Όσο περνούν οι μέρες, τόσο αποκαλύπτεται το μέγεθος των καταστροφών, που άφησε πίσω της η θεομηνία (έτσι συνηθίζεται να αποκαλούνται αυτά τα φαινόμενα) και τα τραγικά επακόλουθά της (νεκρά ζώα, αποθηκευμένα φυτοφάρμακα, στέγαση, ύδρευση και διατροφή των πληγέντων, πολλών στην προκειμένη περίπτωση).

Εμείς οι ευτυχείς… μη πληγέντες παρακολουθούμε αμήχανοι και με μεγάλη οδύνη την ειδησεογραφία και είναι επόμενο να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα της ίδιας κακοκαιρίας που έπληξε διαδοχικά δύο χώρες, την Ελλάδα και την Λιβύη. Και στην μεν Ελλάδα γλύτωσαν οι άνθρωποι και πνίγηκαν τα ζώα, τα οποία μαζεύουν κατά χιλιάδες για να προληφθούν οι αυτονόητοι κίνδυνοι επιδημιών.

Στην Λιβύη αντίθετα πνίγηκαν από την εξαφάνιση μιας ολόκληρης πόλης και οι άνθρωποι και τα ζώα και προς το παρόν προσπαθούν να βρουν τους χιλιάδες πνιγμένους για την αναγνώριση των αγνοουμένων. Ούτε λόγος για τα ζώα, τα οποία στην Ελλάδα έχουν ήδη συλλεγεί κατά 50% περίπου. Και στην μεν… υπανάπτυκτη Λιβύη, εν όψει των αποτελεσμάτων της θεομηνίας οι δύο εχθρικές μεταξύ τους ομάδες, που αλληλοπολεμώνται για πολλά χρόνια, αποφάσισαν να προσπαθήσουν από κοινού να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, στην Ελλάδα ερίζουν μεταξύ τους για τους… «υπευθύνους» του κακού και παρά την κατάργηση της θανατικής ποινής κάποιοι θα ήθελαν κρεμασμένους στα πλατάνια των ακαθάριστων ακόμα πλατειών των πληγέντων, χωριών, κωμοπόλεων κλπ., και ήδη το μοναδικό πρόβλημα του Έλληνα πρωθυπουργού θα πρέπει να είναι η επαναφορά της θανατικής ποινής, για πιο… κόσμιες και «δημοκρατικές» εκτελέσεις!

Όλος ο «θίασος» της Ελληνικής βουλής, στο ίδιο μοτίβο για την αντιμετώπιση μιας τόσο μεγάλης συμφοράς, που έπληξε την πατρίδα μας, απαιτεί την συλλογική αντιμετώπισή της.

Όσο κι αν υπάρχουν ευθύνες και πότε δεν υπήρχαν; Για πολλές από τις παρατηρηθείσες καταστροφές, δεν πρέπει κανένας να παραβλέπει ότι τέτοιου μεγέθους φαινόμενα είναι αδύνατο να μην δημιουργήσουν καταστροφές, που κανένας δεν ήταν δυνατό να τις προβλέψει. Ακόμα και στα πιο προηγμένα και οργανωμένα κράτη. Πώς ήταν δυνατό οι Ιάπωνες, οι τόσο ευαίσθητοι στα ζητήματα της ραδιενέργειας, να προβλέψουν αυτό που έγινε στην Φουκοσίμα με τους υπέρ τους 10.000 νεκρούς και τα τραγικά αποτελέσματα που ακόμα ταλανίζουν όχι μόνο τους Ιάπωνες, αλλά και τους άλλους λαούς του κόσμου;

Ποιος ήταν δυνατό να φανταστεί ότι μία πυρκαγιά στην Χαβάη θα ξέφευγε από τον έλεγχο ενός κράτους από τα πιο προηγμένα του κόσμου και θα δημιουργούσε τόσα θύματα και καταστροφές.

Τι κάνουν όμως τα προηγμένα κράτη; Πρώτα αντιμετωπίζουν τις καταστροφές και τα αποτελέσματα τους και ταυτόχρονα αρχίζουν τις έρευνες για τυχόν υπάρχουσες ευθύνες, όποιες κι αν είναι αυτές, και τον δίκαιο καταλογισμό τους από την δικαιοσύνη, η οποία δρα έξω από πρόσκαιρα συναισθήματα.

Πού ακούστηκε στον σύγχρονο κόσμο, από τα… μούπες και σούπα να ζητιέται η καταδίκη ανακηρυχθέντων «υπευθύνων» από αυτά τα μούπες - σούπα, αν είναι δυνατό ενώπιον τηλεοπτικών εκπομπών;

Μόνο στην Ελλάδα γίνεται αυτό και ο κόσμος γελά, επειδή η αντιμετώπιση των τραγικών αποτελεσμάτων επείγει περισσότερο όλων. Ακόμα και στην γειτονική μας Τουρκία με τις εκατόμβες των θυμάτων από τους φοβερούς σεισμούς της προηγούμενης χρονιάς έγινε στην αρχή κάποια προσπάθεια ανευρέσεως υπευθύνων μέσα σε αυτούς που ανήγειραν εκείνα τα κτίρια που κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι και καταπλάκωσαν τους ενοίκους τους, ήταν τότε όμως… προεκλογική περίοδος.

Τώρα όλοι πιστρώθηκαν στην αντιμετώπιση των καταστροφών και οι υπεύθυνοι θα βρεθούν και θα δικαστούν. Εδώ έγιναν πρόσφατα εκλογές. Ας αφεθούν οι εκλεγέντες να κάνουν τη δουλειά τους, όπως επιβάλλεται.

Γι - Πας