Προσκήνιο - Παρασκήνιο

ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑ!

Δεν είναι δυνατό να μην εκφράσω την βαθειά οδύνη μου για την αυταπαρνητική απώλεια των δύο παλικαριών που έδωσαν την ζωή τους, μέσα στην ακμή της, για να τιθασεύσουν με πείσμα την μεγάλη πυρκαϊά της Καρύστου και να σώσουν τις ζωές και τις περιουσίες των συμπατριωτών τους! Των Ελλήνων, που αυτές τις μέρες δοκιμάζονται σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα από τις πρωτόφαντες πυρκαϊές. Πυρκαϊές, οι οποίες μπορεί μεν να οφείλονται βασικά στα γνωστά προβλήματα ολόκληρου του Πλανήτη, αλλά στην συντριπτική τους πλειοψηφία προκαλούνται από ανθρώπινα χέρια. Από χέρια που ανήκουν σε ανισόρροπους, εγκληματίες όμως.

Δεν είναι δυνατό να παραδεχτώ τον ορισμό της «αμέλειας» σε κανέναν, εάν δεν συνοδεύεται με αυτόν της «ανισορροπίας». Κανένας έχων σώας τας φρένας άνθρωπος δεν είναι δυνατό να εργάζεται ή να ζει αυτές τις εποχές με τόσο επικίνδυνους τρόπους, οι οποίοι στο τέλος δεν αφορούν μόνο στην δική τους ζωή, που ό,τι θέλουν την κάνουν, αλλά αφορούν και στις ζωές και τις περιουσίες, από τις οποίες εξαρτώνται οι ζωές, πολλών άλλων, οι οποίοι διάγουν ήρεμοι και αμέριμνοι.

Κοντολογίς, πρόκειται για εγκληματίες του αισχίστου είδους και δεν είναι δυνατό να τους ξεχωρίσω από εκείνους που εκ «προθέσεως» βάζουν τις πυρκαϊές. Αυτοί κι αν είναι «ανισόρροποι» οδηγούμενοι από κάποιον φανατισμό, είτε και αντεκδίκηση, που με τις ενέργειές τους προκαλούν τόσο μεγάλες καταστροφές και καταστρέφουν ζωές ή ακόμα και τις ήρεμες διαδρομές τους.

Άκουσα στις ειδήσεις ότι κάποιος π.χ. τσακώθηκε με τον γείτονά του και… έβαλε φωτιά στο οικόπεδό του! Ή ότι άλλος… αρέσκονταν να βλέπει τα πυροσβεστικά αεροπλάνα εν δράσει!

Είναι δυνατόν αυτοί να ζουν ήρεμη ζωή, όταν οι οικογένειες των δύο παλικαριών, μαζί τους και εμείς, θρηνούμε για την απώλειά τους; Οι τιμωρίες θα πρέπει να είναι παραδειγματικές και προπαντός πραγματικές. Δεν θα πρέπει ποτέ να μένουν οι… ανισόρροποι ατιμώρητοι. Υπάρχουν τρόποι.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΩΣΤΑ ΦΡΟΝΤΖΟΥ...

Οι… συγκυρίες το έφεραν ώστε φέτος, μετά τον τρόμο των απογευματινών βροχών, να παρακολουθήσω στο παραδοσιακό αμφιθέατρο, που φέρει το όνομα του εμπνευστή του, του αείμνηστου Κώστα Φρόντζου, ήδη τρεις αξιόλογες παραστάσεις, με δύο αρχαία θέματα την «Ηλέκτρα» και τις «Βάκχες» του Ευριπίδη και ένα σύγχρονο, τον «Γυάλινο κόσμο» του Τένεσι Γουίλιαμς, παρουσιασμένα και τα τρία με αφάνταστη προσοχή και επαγγελματικότητα από τους συντελεστές τους.

Δεν θα προβώ σε… θεατροκριτική, που δεν με αφορά, θα πω μόνο πως το θεατρόφιλο κοινό της πόλης μας αποζημίωσε τόσο με την μαζική παρουσία του αλλά και το θερμό (παρά τη ζέστη!) χειροκρότημα τους συντελεστές των παραστάσεων, που αποτελεί και την… «τροφή» τους και την ικανοποίησή τους, ώστε να κοιμηθούν ήσυχοι, διότι εκτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον.

Το θέατρο συντηρήθηκε άψογα από την Ε.Η.Μ. τόσο στις κερκίδες όσο και στην «ορχήστρα», ελπίζω δε και στα υπόγεια καμαρίνια των ηθοποιών και αποτελεί μία όαση καλλιτεχνικής ανατάσεως θεατών και συντελεστών, ευρισκόμενο στην πραγματικά δεσπόζουσα θέση από πλευράς θέας της πόλεως και της τραγουδισμένης λίμνης της. Πολύ εύστοχα η επιχείρηση που εκμεταλλεύεται την εστίαση του γνωστού μας πανέμορφου «Περιπτέρου», επέκτεινε τις δραστηριότητές της και δικαιολογεί πλήρως την ονομασία της «Φρόντζου Πολιτεία», δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους θεατές του Θεάτρου μετά την παράσταση, ανεβαίνοντας πολύ εύκολα λίγα σκαλοπάτια να απολαύσουν ένα δροσιστικό, μία μπύρα ή ένα σνακ, συζητώντας μέσα στην δροσιά του λόφου, τα της παράστασης που είδαν. Δόξα και τιμή σ’ εκείνον που εμπνεύστηκε την ιδέα και προ παντός την υλοποίησε, στον αείμνηστο Κώστα Φρόντζο.

Γι - Πας