ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ
Ξανά περήφανοι!
✒ Ωραίο αίσθημα η περηφάνια μιας οικογένειας, ενός σωματείου, των συμπολιτών για μια μεγάλη αθλητική επιτυχία όπως η πρόσφατη πρόκριση στην Ολυμπιάδα που πήραν οι… συνήθεις ύποπτοι, οι δύο υπερ – πρωταθλητές της Γιαννιώτικης Κωπηλασίας.
Αγκαλιές, χειραψίες…
✒ Όλοι χαρήκαμε για τον Γιάννη Τσίλη και τον Γιώργο Τζιάλλα, τους σφίξαμε το χέρι, τους αγκαλιάσαμε, ευχηθήκαμε καλή επιτυχία και στη συνέχεια και πιθανώς… ονειρευτήκαμε τη στιγμή που στο μακρινό Ρίο τα δύο παιδιά θ’ ανέβουν στο βάθρο με την ελληνική σημαία στους ώμους.
Τι κρύβεται από πίσω;
✒ Πόσοι όμως έχουν αναλογιστεί τι κρύβεται πίσω από επιτυχίες αυτού του επιπέδου; Τις δυσκολίες, την κούραση, τον ιδρώτα, το άγχος, τα νεύρα, την απογοήτευση πολλές φορές, που δοκιμάζει ένας αθλητής ο οποίος στοχεύει τόσο ψηλά;
Κάποια χρόνια πριν…
✒ Eίχα την τύχη να γνωρίσω τον Γιάννη και τον Γιώργο πριν από αρκετά χρόνια, το 2007 - 8, με αφορμή ένα απ’ τα πολλά μετάλλια που είχαν κατακτήσει τότε σε κάποια διεθνή κωπηλατική διοργάνωση. Διατηρούμε έκτοτε συχνή επαφή, αφού μας ενώνει και ο Ν.Ο.Ι.!
Αγώνας, κούραση, άγχος…
✒ Παρακολουθώ όλο αυτό τον καιρό τον αγώνα τους, τις σκληρές προπονήσεις στην Παμβώτιδα, τον Σχινιά, την Καστοριά, την κούραση, την αγωνία πριν δώσουν τη μάχη στα πρωταθλήματα και τα παγκόσμια κύπελλα. Δεν μπορούν να τα κάνουν όλοι αυτά. Απαιτούνται συγκεκριμένες σωματικές και ψυχικές δυνάμεις…
Πίσω απ’ τη «βιτρίνα»…
✒ Συμπέρασμα: Πίσω από τη λαμπερή «βιτρίνα» του πρωταθλητισμού κρύβονται μεγάλη προσπάθεια και πολλές δυσκολίες. Όσο για την ανταμοιβή, αυτή πέρα απ’ τις ανθοδέσμες και τα συγχαρητήρια είναι… πενιχρή!
Ζουν με… χαρτζιλίκι!
✒ Τα πριμ για τα μετάλλια είναι πλέον ελάχιστα, οι Ομοσπονδίες δίνουν ένα… χαρτζιλίκι και οι πρωταθλητές που μας κάνουν περήφανους, ζουν, συν τοις άλλοις, με το άγχος της επαγγελματικής αποκατάστασης, αφού είναι άνεργοι κι ανασφάλιστοι!
Όταν θα πέσει «αυλαία»…
✒ Ο Τσίλης κι ο Τζιάλλας καλύπτουν τις ανάγκες τους με τα λίγα που παίρνουν απ’ τον αθλητισμό και το μέλλον τους… αβέβαιο! Κάποια στιγμή λοιπόν θα σβήσουν τα φώτα και θα πέσει η «αυλαία» στη λαμπρή αθλητική τους καριέρα. Τότε τι θ’ απογίνουν; Ιδού το ερώτημα και κάποιους πρέπει ν’ απασχολήσει…
Ο χειρότερος κόμβος!..
✒ Χειρότερος κόμβος – διασταύρωση στα Γιάννενα απ’ αυτόν στο σημείο όπου ενώνονται η Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, η Βογιάννου, η Κενάν Μεσσαρέ και η Νικοπόλεως που πάει προς Ανατολή δεν υπάρχει! Μιλάμε για μεγάλο χάλι…
Σχεδιασμός για… βραβείο!
✒ Όταν έχει κίνηση, σε ώρες που είναι ανοιχτή η αγορά κυρίως, επικρατεί ένα χάος στον κόμβο με τις προτεραιότητες. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα! Μιλάμε για σχεδιασμό που αξίζει… βραβείο!
Να μπουν φανάρια!
✒ Αφού δεν σκοτώνεται κόσμος κάθε μέρα στο σημείο αυτό πάλι καλά. Πώς λοιπόν θα βελτιωθεί η κατάσταση; Μόνο μια λύση υπάρχει: Να μπουν φανάρια γύρω – γύρω για να ρυθμίζεται κάπως η κυκλοφορία. Αλλιώς να μου το θυμάστε, θα θρηνήσουμε θύματα και τότε να δούμε ποιος θα αναλάβει την ευθύνη!
Έφτιαξαν τις φθορές!
✒ Επανειλημμένα ασχολήθηκε η στήλη με τις φθορές στις ξύλινες γέφυρες του παραλίμνιου πεζόδρομου – ποδηλατόδρομου και με ικανοποίηση διαπιστώσαμε προχθές ότι αυτές αποκαταστάθηκαν (φωτό).
Βέβαια, το πρόβλημα δε λύνεται οριστικά, αφού ξύλα είναι, θα σαπίσουν κι άλλα.
Ίσως να βοηθούσε κι ένας καλός εμποτισμός τους με συντηρητικό…
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.