Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!..

Όταν ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής περιοδεύοντας στις τότε εννέα χώρες της Ευρώπης που είχαν ιδρύσει την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.) συναντούσε αντιδράσεις για την είσοδο της Ελλάδας στην κοινότητα αυτή ως δεκάτου μέλους της δεν είχε τι άλλο να προτάξει πέρα από τον πολιτισμό και την ιστορία της. 

Και ήταν τόσο πειστικός ώστε κατάφερε και τον… σκληρό Χέλμουτ Σμίτ να «λιώσει» και να συμφωνήσει μαζί του ότι η Ελλάδα θα αποτελούσε έναν πολύ βασικό πυλώνα για την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.)! Η ιστορία έκτοτε είναι γνωστή. 

Όλη η αριστερά με προεξάρχοντα τον τότε «λαϊκιστή» Ανδρέα Παπανδρέου αντιδρούσε με λύσσα σε κάθε τέτοια ιδέα, βασιζόμενη στην ύπαρξη του… υπαρκτού σοσιαλισμού υπό την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης. 

Και ο μεν Ανδρέας Παπανδρέου μετά την υπογραφή από τον Κων/νο Καραμανλή της εισδοχής της Ελλάδας στην ΕΟΚ, εν απουσία του ιδίου και της υπόλοιπης αριστεράς, απεκδύθηκε πάραυτα το σκούρο… ζιβάγκο και χωρίς αιδώ φόρεσε τις πιο σινιέ γραβάτες απολαμβάνοντας όλα τα… μεγαλεία, ακόμα και ηγούμενος, της ΕΟΚ όταν ήρθε η σειρά της Ελλάδας, ενώ ο Κων/νος Καραμανλής δεν είχε προλάβει.

Το άμεσο μέλλον απέδειξε πόσο δίκαιο είχε ο τελευταίος να εντάξει την Ελλάδα σε μια τόσο ισχυρή Ένωση, μολονότι ακόμα δεν είχαν δημιουργηθεί οι μηχανισμοί για την πιο αποτελεσματική παρουσία της.

Εν τούτοις η Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο στον οικονομικό τομέα αλλά και αλλού δείχνει ότι έχει… «δόντια» έτοιμα να δαγκώσουν! 

Η Ελλάδα πάντως απόχτησε έναν πολύ ισχυρό προστάτη, όχι με την παλιά έννοια του… συμφεροντολόγου των εκάστοτε περιστάσεων, αλλά με την έννοια του ισότιμου εταίρου μιας ισχυρότατης Ένωσης.

Τα δάνεια του Σημίτη και οι πολύ πετυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες με τα γιγάντια έργα τους, τα περισσότερα των οποίων (Μετρό, Αττική οδός, Εγνατίας οδός, Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου κλπ.) βοήθησαν και βοηθούν την Ελλάδα, φόρτωσαν στην «διαχείριση» του Κώστα Καραμανλή δυσβάσταχτα προβλήματα, τα οποία έκαναν πως δεν τα έβλεπαν οι υπεύθυνοι των μεγάλων δανείων. 

ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ!..

Έτσι φτάσαμε στο 2010 και οι Σημιτοπαπανδρέοι βρέθηκαν και πάλι στην εξουσία ψάχνοντας να βρουν τα «λεφτά που υπάρχουν» μόνο στα… μνημόνια! Η Ελλάδα βάδιζε στην καταστροφή και ο Αντώνης Σαμαράς με την συμπαράσταση και του Β. Βενιζέλου… έπεσαν με τα μούτρα που λένε στην δουλειά για την διάσωσή της.

Και τότε εμφανίστηκε ένας νέος λαϊκιστής άκρως επικίνδυνος, ο οποίος ηγήθηκε ενός συνονθυλεύματος, «μπασταρδεμένος αριστερός» και παρέσυρε τον αμήχανο λαό να τον εμπιστευτεί.

Αυτός μεν σνόμπαρε τις σινιέ γραβάτες, αλλά δεν παρέλειψε να απολαύσει τα αγαθά της εξουσίας μέχρι και σε κρεβατοκάμαρα του Λευκού Οίκου κοιμήθηκαν με την… αριστερότερη σύζυγο, η οποία στο μεταξύ απόχτησε Πανεπιστημιακούς τίτλους. 

Η Ελλάδα όμως βάδιζε στον γκρεμό και λίγο έλειψε να βρεθεί εκτός Ε.Ε. με όλους τους επακόλουθους κινδύνους. Ευτυχώς ο ίδιος ο λαός έστειλε τον κ. Τσίπρα και την παρέα του εκεί που έπρεπε και απόθεσε τις ελπίδες του στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτός αποδείχτηκε άξιος της πατρίδας την οποία οδήγησε παλεύοντας ενάντια σε πολύ μεγάλες κρίσεις, στο δρόμο της ομαλότητας και της αξιοπρέπειας. 

Είναι πολύ φυσικό επομένως, λήγοντας η θητεία της πρώτης τετραετίας του Κυριάκου Μητσοτάκη ο λαός να την ανανεώσει παρά τις… «τρικλοποδιές» της απλής αναλογικής που προσπάθησε να βάλει βρισκόμενος σε απόγνωση ο Τσίπρας. 

Όταν οι λαοί γνωρίζουν και θυμούνται δίνουν πάντα τις σωστές λύσεις και οι λαϊκιστές παραμερίζονται. Στην προκειμένη όμως περίπτωση υπάρχει η ανάμνηση του κάζου και της γεμάτης τετραετίας της «πρώτης φοράς αριστεράς» ώστε να αποκλειστεί εκ των πραγμάτων η εναγώνια επιδίωξη της δεύτερης φοράς αριστερά. 

Όσο για τον κ. Ανδρουλάκη, δεν θέλησε να αντιληφθεί την ευκαιρία της εκλογής του στην ηγεσία του κόμματός του. Δεν μπόρεσε να αντιληφθεί την άμεση άνοδο του κόμματός του και κάνοντας σημαντικά λάθη υποθέτω προσωπικά θα τα πληρώσει. 

Εδώ είμαστε και θα το δούμε. Ας μη θεωρεί ότι η υπόθεση της παρακολούθησης από την ΕΥΠ του τηλεφώνου του, θα του δώσει πόντους. Κάνει λάθος!

Γι - Πας