Προσκήνιο-Παρασκήνιο
ΚΑΙ ΤΑ… ΑΣΧΗΜΑ!..
Δεν επιτρέπεται για κανένα λόγο να παρασιωπούμε και τα άσχημα, που συμβαίνουν τα καλοκαίρια. Όσο κι αν θέλουμε να κατηγορήσουμε τις οργανωμένες παραλίες για εκμετάλλευση, ομπρελών, ξαπλωστρών, κλπ., είναι εκείνες, οι οποίες συντελούν στην καθαριότητα και ευπρέπεια των παραλιών.
Δυστυχώς, παρά τις καμπάνιες που γίνονται γι’ αυτόν το σκοπό και τις εξορμήσεις διαφόρων ομάδων εθελοντών υπάρχει σημαντική μερίδα… «γαϊδουριών» κι ας με συγχωρήσουν τα συμπαθή τετράποδα για την χρήση του ονόματός τους, τα οποία εγκαταλείπουν επιτόπου οτιδήποτε έχουν χρησιμοποιήσει στις παραλίες, από πλαστικά μπουκάλια, ποτήρια, γόπες τσιγάρων, αποφάγια και περιτυλίγματα, μέχρι και γυάλινα μπουκάλια μπύρας τα οποία όταν για οποιονδήποτε λόγο και με οποιονδήποτε τρόπο σπάσουν, καθίστανται επικίνδυνα ακόμα και για τις ζωές παιδιών και ενηλίκων.
Ο αποδοθείς χαρακτηρισμός αυτών των… ανθρωποειδών οφείλεται στο ότι στις περισσότερες παραλίες υπάρχουν κάδοι σκουπιδιών σε πολύ κοντινά σημεία.
Στην περίπτωσή μου ο κάδος απορριμμάτων βρίσκονταν σε απόσταση 5-6 μέτρων από εκεί που εγκαταλείφτηκαν τα προαναφερθέντα. Και ξέρετε από ποιους; Από εκείνους που με στεντόρεια φωνή διαμαρτύρονται ότι οι οργανωμένες παραλίες τους στερούν το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες!
Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας την επομένη μιας τέτοιας… ελεύθερης πρόσβασης, ούτε οι ίδιοι ανθρωποειδείς δεν θα μπορούσαν να καθίσουν και απλά θα… άλλαζαν παραλία!
Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι η σήμανση της δαιδαλώδους διαδρομής, ιδιαίτερα προς Ιωάννινα, μέσα από την Φιλιππιάδα για την πρόσβαση στην Ιόνια οδό είναι απολύτως απαράδεκτη!
Εφ’ όσον οι αρμόδιοι δεν φροντίζουν σύντομα να υπάρξει η παράκαμψη της Φιλιππιάδας ως άμεσης προτεραιότητας, είναι καλύτερα να οδηγούν τα οχήματα μέχρι την διασταύρωση με την παλαιά Εθνική Οδό Ιωαννίνων – Άρτας και από εκεί πολύ εύκολα να κατευθυνθούν προς Άρτα ή Πρέβεζα. Αυτό που έκαναν είναι απαράδεκτο.
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΗΡΑ!..
Ανήμερα της Μεγαλόχαρης βρέθηκα και πάλι στα πατρογονικά… εδάφη και μαζί με τους συχωριανούς μου γιορτάσαμε στο παρεκκλησάκι της, αφιερωμένο στα «Εισόδια» και την Κοίμησή της, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο. Όλοι οι κανόνες της πανδημίας τηρήθηκαν από τους Κοσμηριώτες -σες στο έπακρο, τόσο μέσα στην μικρή Εκκλησία, όσο και έξω από αυτήν στους χώρους συνωστισμού. Τους βγάζω το καπέλο!
Όπως πληροφορήθηκα ο καλός μας παπα-Θρασύβουλος συνταξιοδοτήθηκε και έκτοτε εκτελεί εθελοντικά τα καθήκοντά του, οπότε εκείνος βολεύεται και σε… έκτακτες ανάγκες. Είναι κατά κάποιον τρόπο ανταπόδοση της επίμονης απαίτησης των Κοσμηριωτών για το πρόσωπό του, προς τον Μακαριστό Θεόκλητο, ο οποίος δέχτηκε -και με παρέμβασή μου- να τον μεταθέσει, νεαρό τότε, από τα χωριά του Ζαγορίου στην Κοσμηρά.
Η Κοσμηρά ήταν… παπαδοχώρι και τροφοδοτούσε με παπάδες πολλά χωριά της περιοχής και άξαφνα, με τον θάνατο του τελευταίου Κοσμηριώτη, του παπα-Σωτήρη, βρέθηκε χωρίς παπά. Έτσι ήταν συνηθισμένη να υπάρχει πάντα παπάς σε κάθε ορθόδοξη λειτουργία και θρησκευτική πράξη και ο παπα-Θρασύβουλος υπήρξε συνεπής.
Τώρα δεν γνωρίζω τι μέλει γενέσθαι, επειδή δεν τυχαίνει να έχω καμιά επαφή με την Μητρόπολη.
Τέλος πάντων ο δεκαπενταύγουστος γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες με μεγάλη κατάνυξη και αποθέτουν τις ελπίδες τους για όλα τα δεινά που τους βασανίζουν και δεν είναι λίγα!
«Άξιον εστίν μακαρίζειν την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέραν του Θεού ημών…». Την Κοίμησή της ακολουθεί πάραυτα και Ανάστασή της με την άνοδο της Σεπτής Ψυχής της στα επουράνια τάγματα των Αγίων, όπως αποδεικνύουν όλες οι εικονογραφήσεις της «Κοίμησης», με τον Υιό της και Θεό ημών να την έχει στην Αγγάλη Του!
Είναι βέβαιο ότι Εκείνη θα πρεσβεύει πάντοτε για το καλό της Ανθρωπότητας και για την συχώρεση των αμαρτιών, όσων προσφεύγουν στις πρεσβείες της.
Γι - Πας
