ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΟΥΚΡΑΝΟΙ!..
Στα 1978, επί Μπρέζνιεφ η Μόσχα είχε επιλεγεί για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1980 και το καθεστώς εκ των πραγμάτων αποφάσισε να ανοίξει αυστηρά ελεγχόμενα τα σύνορά του και να επιτρέψει την είσοδο επισκεπτών από το Δυτικό κόσμο. Τα δύο μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία της Ελλάδος ΜΑΝΟΣ και ΓΚΙΝΗΣ άρχισαν την οργάνωση τέτοιων ταξιδιών και μια παρέα αρκετών Γιαννιωτών ήμασταν από τους πρώτους που διάλεξαν το ΜΑΝΟΣ για Μόσχα, Λένινγκραντ, Κίεβο. Ήταν φυσικό να συναντήσουμε όλα τα προβλήματα που απέρρεαν από το… θνήσκον απολυταρχικό καθεστώς, όταν ήδη ο Στάλιν είχε… εκπαραθυρωθεί από το Μαυσωλείο της Ερυθράς πλατείας, όπου… «διαβιούσε» δίπλα στον Λένιν. Και στην μεν Μόσχα και το Λένινγκραντ υπήρχε πλήρης οργασμός για τον ευπρεπισμό όλων των μνημείων, ανακτόρων, εκκλησιών, μουσείων, κλπ., υπήρχε όμως ακόμα και η πλήρης δυσθυμία του λαού για τα πολύ σημαντικά προβλήματά του, η οποία δεν ήταν δυνατό να αποκρυβεί.
Τελευταίος σταθμός εκείνης της επίσκεψης ήταν το Κίεβο το οποίο εμείς σαν επισκέπτες δεν θεωρούσαμε να παρουσιάζει διαφορές από τις άλλες δύο μεγαλουπόλεις της Σοβιετικής Ένωσης.
Εν τούτοις ενώ, ο γενικός ευπρεπισμός των κτιρίων υπήρξε και εκεί, η συμπεριφορά του λαού ήταν διαφορετική. Έπνεε δηλαδή ένας άνεμος επερχόμενων ελευθεριών που ο λαός τις οσφραίνονταν. Εάν επί παραδείγματι μας ξέφευγε εμάς τότε που την Σ. Ένωση την αποκαλούσαμε… συντομογραφικά Ρωσία, ότι είναι Ρώσοι, συναντούσαμε την οργίλη απάντησή τους ότι είναι Ουκρανοί! Αυτό μας προκαλούσε μεγάλη εντύπωση, ώσπου συναντήσαμε στην μεγάλη κεντρική πλατεία μια παρέα φοιτητών, οι οποίοι μας ζήτησαν τα σακίδια του ΜΑΝΟΣ που είχαμε στην πλάτη μας και μας ζήτησαν, μπαίνοντας σε ένα λεωφορείο να πάμε σε ένα ήσυχο παρκάκι, όπου μας άνοιξαν τις καρδιές τους γενικά.
Δεν ήθελαν στην πλατεία να μας ακούσουν πιθανόν κάποιοι που θα τους… κάρφωναν, διότι μας είπαν στα ίσια ότι το καθεστώς του κομμουνισμού μαθηματικά απέρχεται, όταν ο λαός μαθαίνει έτσι κι αλλιώς πως ζούνε οι άλλοι λαοί!
Μας προκάλεσε επίσης μεγάλη εντύπωση, η συρροή νέων ανθρώπων στην Κυριακάτικη λειτουργία στο Ναό του πολιούχου του Κιέβου Αγίου Βλαδιμήρου και τον απόλυτα σεβαστό τρόπο με τον οποίο παρακολουθούσαν τη λειτουργία από τον επίσης νεαρό ιερέα… επί Μπρέζνιεφ!
ΟΙ ΙΕΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ!..
Τον τελευταίο καιρό, ύστερα και από τα γνωστά και άγνωστα κρούσματα ιεροσυλιών σε Εκκλησίες και Μοναστήρια, η Μητρόπολη Ιωαννίνων επιδίδεται, σύμφωνα και με κάποιες πληροφορίες, με ασυνήθιστο ζήλο στην συγκέντρωση, ιερών εικόνων, ιερών κειμηλίων, ιερών λειψάνων κλπ., ώστε να… εκτεθούν μελλοντικά για το «κοινό»! Και αυτό γίνεται τις περισσότερες φορές χωρίς την επίσημη έγκριση των τοπικών, έστω και μικρών κοινωνιών ή των αρμοδίων εκκλησιαστικών ή αυτοδιοικητικών οργάνων. Εάν έτσι συμβαίνει, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, αυτό αποτελεί μεγάλη αυθαιρεσία εκ μέρους της Μητροπόλεως και ας μου συγχωρεθεί αυτή η λέξη!
Τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα ιερά αντικείμενα αποτελούν δωρεές ευσεβών Χριστιανών για τους συγκεκριμένους τόπους και κατά την άποψη πολλών δεν έχει κανένας δικαίωμα να τα αφαιρέσει από εκεί που με τόση αγνή και ιερή πίστη τοποθετήθηκαν για προσκύνηση. Με ποιόν σκοπό επομένως θα εκτεθούν κατά τρόπο… μουσειακό για το «φιλοθέαμον» κοινό ανεξαρτήτως πίστης ή και απιστίας;
Θα μου πείτε όμως πως ακόμα περισσότερο δεν έχουν δικαίωμα και οι ιερόσυλοι να τα αφαιρούν προς… εμπορία. Ως εκ τούτου δεν θα πρέπει και η επίσημη Εκκλησία να αποδέχεται την άποψη των ιερόσυλων περί της… «εμπορικής αξίας» των αγίων εικόνων, ενώ η μόνη και αποκλειστική αξία τους είναι η θρησκευτική, την οποία αποδέχεται το σύνολο των ευλαβών Χριστιανών που τις προσκυνά στην θέση στην οποία βρίσκονται στους Ναούς για αιώνες και όχι σε εκθεσιακούς χώρους.
Η ιστορία των Μεγάλων εικόνων της Ορθοδοξίας με τον θαυματουργικό τρόπο με τον οποίο αποκαλύφθηκαν (Πορταϊτισα, Άξιον Εστίν, Ευαγγελίστρια, Γερόντισα, κλπ. κλπ.) αποδεικνύει ότι αυτές δεν διατρέχουν κανένα φόβο από τους ιερόσυλους.
Πέραν όμως αυτού υπάρχουν οι σύγχρονοι τρόποι της φωτογράφισης και του καθαρισμού τους επί τόπου, πράγμα που αποδείχτηκε πολύ αποτελεσματικό και στην περιοχή μας. Θεωρώ επομένως πολύ απογοητευτική και λυπηρή την τελευταία ασφαλή πληροφορία μου, σύμφωνα με την οποία ένας ευσεβέστατος και πολύ σοβαρός συμπολίτης, ο οποίος επισκέφτηκε τη Μητρόπολη για να συζητήσει την τύχη δύο επαναπατρισθεισών εικόνων (φωτό) από ξένες γκαλερί, έτυχε απρεπέστατη μεταχείριση από ιερωμένο στέλεχός της.
Γι - Πας