ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ…
Πόσο δίκιο είχαν ο «Π. Λ.» και ο κραταιός εκδότης του κ. Βασ. Κουτσολιόντος, όταν υποστήριζαν ότι ο συνεχώς και πρώτος εκλεγόμενος βουλευτής της Ν.Δ. κ. Κων. Τασούλας είναι ο πιο κατάλληλος για την Προεδρία της Βουλής των Ελλήνων!
Είχαν προηγηθεί βέβαια οι δύο τελευταίες και ιδιαίτερα η πρώτη περίοδος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν αφήσει βαριά τα χνάρια τους στην πολιτική ζωή της Ελλάδος και στον κορυφαίο αυτό θεσμό του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Όταν τελικά ο κ. Μητσοτάκης με την πρότασή του και η Βουλή των Ελλήνων με τη συντριπτική πλειοψηφία της, προσέφεραν την Προεδρία της στον κ. Κ. Τασούλα, η προσωπική μου πρόβλεψη ήταν ότι η θητεία του στον κορυφαίο αυτόν θεσμό θα είναι… «σημαδιακή» για το διηνεκές. Η πρόβλεψη αυτή οφειλόταν στη γνώση της προσωπικότητας του κ. Τασούλα, όχι μόνο αυτής καθ’ εαυτής, αλλά στην πνευματική καλλιέργεια του ανδρός, την οποία δεν παραλείπει να πλουτίζει συνέχεια και αδιάλειπτα, γενικά, πόσο μάλλον σε ό,τι αφορά στον τομέα και στο μέγιστο θεσμό τον οποίο διακονεί με τόση επιμέλεια και προεδρεύει με τόση επιτυχία.
Ο κ. Τασούλας δεν αφήνει τίποτε να του… πέσει κάτω και είναι λάτρης και «κυνηγός» του χιούμορ, στοιχείου απαραίτητου σε κάθε διακεκριμένο άνδρα που σφραγίζει την προσωπικότητά του με σιγουριά.
Έτσι η διεύθυνση των πιο σοβαρών συνεδριάσεων της Βουλής αφήνουν πάντα πολύ αγαθή πνευματική γεύση και δημιουργούν το σεβασμό των βουλευτών όλων των παρατάξεων. Όπως επίσης δημιουργούν σεβασμό προς το πρόσωπό του όλες οι συναντήσεις του με Έλληνες και ξένους πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι τον επισκέπτονται ή επισκέπτεται εκείνος.
Γράφω τα παραπάνω μετα λόγου γνώσεως, επειδή επανειλημμένα είχα την μεγάλη τύχη από παλιά και σε όλα τα στάδια της πολιτικής του διαδρομής να συζητάω μαζί του και να διαπιστώνω ιδίοις… όμμασιν και ωσίν αυτά που γράφω, που αποτελούν βέβαια προσωπικές σκέψεις και απόψεις, τις οποίες όμως διασταυρώνω με τις σκέψεις πολλών συμπολιτών, με τους οποίους τυχαίνει να συζητώ. Το άρθρο του στον «Π.Λ.» της 3.2.2022 αποτελεί πράγματι μνημείο γραφής και λόγου. Ισχυρίστηκε σε μια ατάκα του στη Βουλή ότι δε… θυμώνει! Φανταστείτε λοιπόν να έγραφε το άρθρο για τα τελευταία διατρέξαντα στη Βουλή με θυμό!
ΟΙ… ΚΗΡΑΛOΙΦΑΔΕΣ!
 Δειλά - δειλά αποκαλύφτηκαν και κάποιοι… κρυφοί έρωτες κατά την τελευταία συζήτηση στη Βουλή. Ακούγαμε επί παραδείγματι από παλιά τον κύριο Κυριάκο Βελόπουλο να ζητά… μια τετραετία από τον Ελληνικό λαό και χαμογελούσαμε βλέποντας το απραγματοποίητο αυτού του αιτήματος με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις, όλων των εταιρειών, πέραν της κάποιας αμφίβολης επίσης, σιγουριάς για εκλογικό ποσοστό! Η τοποθέτηση του κ. Βελόπουλου στην τελευταία συζήτηση στη Βουλή νομίζω ότι ξεκαθαρίζει τα πράγματα.
Είναι ο μόνος από τους πολιτικούς αρχηγούς που πήρε σαφή θέση υπέρ της πλήρους αποδοχής της πρότασης του κ. Τσίπρα, όχι μόνο για την δυσπιστία εναντίον της Κυβέρνησης αλλά και για την… άμεση προσφυγή στις εκλογές. Εδώ και τώρα!
Δεν περνάει βέβαια κανενός από το μυαλό ότι ο κ. Βελόπουλος περιμένει από τον Ελληνικό λαό να… του δώσει την περιπόθητη τετραετία. Τα… κουκιά δε βγαίνουν! Ο κ. Βελόπουλος επομένως δείχνει με σαφήνεια ότι ζήλεψε την αγαστή συνεργασία επί τεσσεράμισυ ολόκληρα χρόνια μεταξύ του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου.
Διαβλέπει επίσης ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει χρονικά περιθώρια να βρεθεί με σημαντικό ποσοστό στη Βουλή ώστε να μπορέσει συνεργαζόμενος… ακόμα και με το διάβολο, να κυβερνήσει! Όσο για τον ίδιο τον κ. Βελόπουλο, ποιος άλλος θα βρεθεί να του παραχωρήσει μέρος της εξουσίας αφήνοντάς τον να… λέει με τα λόγια ό,τι θέλει;
Έτσι λοιπόν, αν σε κάποια… θολούρα, βρεθούν μαζί στη Βουλή, εξουσιάζοντας κάποιο αριθμό βουλευτών… θα τα πάνε μεταξύ τους μια χαρά! Τι νοσηρές… «ιδέες» περνάνε από το μυαλό για έναν αριβίστα καταληψία σχολείων που αναπτύχτηκε με τις ξύλινες εξαγγελίες κομματικών νεολαιών της αριστεράς και πήρε ενηλικιωνόμενος την ηγεσία ενός «συνονθυλεύματος» και το οδήγησε λόγω των περιστάσεων στην εξουσία! Εκεί φυσικά τα… έχασε επειδή βρέθηκε να πρέπει να συνεργαστεί με πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης και του κόσμου! Οι κωλοτούμπες του πήγαιναν σύννεφο και ο… δεξιός συνεργάτης του αγρόν αγόραζε, προκειμένου να γεύεται τα αγαθά της εξουσίας μέχρι… τελικής πτώσεως. Αυτόν ζήλεψε ο… πωλητής των θαυματουργών κηραλοιφών και ξερογλείφεται!
Γι - Πας