ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!..
Είναι λογικό ύστερα από τις μεγάλες καταστροφές που βίωσε η πατρίδα μας αυτές τις μέρες, η μεν αντιπολίτευση, η οποία όλο τον προηγούμενο καιρό αγωνίζονταν να βρει αβλεψίες της κυβέρνησης σε ό,τι αυτή έκανε είτε ορθό, είτε λάθος, η δε κυβέρνηση απαντούσε με ηρεμία στηριζόμενη στα επιστημονικά δεδομένα της διεθνούς κοινότητος και προχωρούσε στο έργο της. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορούσε στην πανδημία, όπου η αντιπολίτευση είτε κρυφά είτε και ολοφάνερα υποστήριζε τους αντιεμβολιαστές που βρήκαν αυτήν την εποχή τρόπους να… ξεσαλώσουν!
Έτσι είχαν τα πράγματα όταν ενέσκηψαν οι μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές και ο τουρισμός της χρονιάς έδειχνε πολύ ευχάριστες προοπτικές.
Η κυβέρνηση μέσα στις δύσκολες συνθήκες έριξε το μεγαλύτερο βάρος στην προστασία της ανθρώπινης ζωής. Σε αυτό το σημείο η επιτυχία υπήρξε εντυπωσιακή. Στο θέμα όμως των καταστροφών τα αποτελέσματα δεν ήταν ίδια και εκεί η αντιπολίτευση επιτέλους βρήκε πεδίο αντιπολίτευσης, χωρίς να σκέφτεται τι θα γίνονταν αν εκείνοι βρίσκονταν στη θέση της κυβέρνησης.
Υπάρχει όμως πλέον το μεγάλο θέμα της αποκατάστασης των πολύ μεγάλων ζημιών και κυρίως της στήριξης όλων όσων επλήγησαν. Σαν πρώτο αισιόδοξο βήμα υπήρξε η εκπληκτική συμμετοχή των κρατών της Ε.Ε. και όχι μόνο, η οποία υπήρξε εντυπωσιακή και προμήνυε αίσθημα αισιοδοξίας και ασφάλειας για το μέλλον, το οποίο προμηνύεται ζοφερό λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Κι όμως αυτές τις άγιες μέρες του δεκαπενταύγουστου δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία των Ελλήνων, την αρωγό σε κάθε δοκιμασία του λαού Της. Ας αιτήσουμε με ψυχική συντριβή την βοήθειά της.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!..
Για άλλη μία χρονιά, ύστερα από την περσινή διακοπή, πέρασα την καλοκαιρινή μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης στο αγαπημένο Μέτσοβο μαζί με τον αδελφικά αγαπημένο μπατζανάκη Γιώργο Μπουσβάρο. Κόσμο είχε, δροσιά είχε, κατάνυξη είχε και προπαντός αισιοδοξία που πήγαζε από την προσμονή και την βεβαιότητα της βοήθειάς Της.
Ο κανονικός θρησκευόμενος κόσμος γνωρίζει ότι η Παναγία του, όπως και… «ο Θεός ο ποιήσας τον Κόσμον και πάντα τα εν αυτώ ουκ εν χειροποιήτοις Ναοίς κατοικεί, ουδέ υπό ανθρώπων χειρών θεραπεύεται».
Ο Θεός και η Παναγία, την κοίμηση της οποίας με τόση κατάνυξη γιορτάζουμε τον δεκαπενταύγουστο κατοικούν μέσα στις καρδιές και στις συνειδήσεις του καθένα που πιστεύει και βρίσκει πάντα τους τρόπους να επικοινωνήσει μαζί τους.
Οι πραγματικοί θρησκευτικοί ποιμένες του αναγνωρίζουν αυτές τις παραδοχές και έδωσαν το «σύνθημα» να ακούσουμε την φωνή της επιστήμης και των εκπροσώπων της (μήπως κι αυτοί δεν είναι γνήσια τέκνα του Θεού και απ’ αυτόν δεν καθοδηγούνται για να τιθασεύσουν τις αρρώστιες και τις καταστροφές;) και ν’ αφήσουμε για τις πιο κατάλληλες στιγμές να… «ευλογήσουμε τον Θεό εν Εκκλησίαις».
Ο κάθε λογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατό να δεχτεί ότι οι διάφοροι άσχετοι Τράγκηδες και Βελόπουλοι έχουν περισσότερο δίκιο από τους Φάουτσι και Τσόδρηδες και όλους αυτούς που με τις πολυετείς σπουδές τους κατέστησαν γνώστες της αντιμετωπίσεως όλων των προαναφερθέντων κακών. Αυτή είναι η δουλειά τους. Εκεί έταξαν τους εαυτούς τους, αλλά με πλήρη συνείδηση του τι πράττουν! Ο Πολάκης βέβαια είναι από… άλλο ανέκδοτο.
Μόνο κάθε μη λογικός άνθρωπος είναι δυνατό να δεχτεί τις θεωρίες συνομωσιών που φαντάζονται οι διάφοροι τυχάρπαστοι αγνοούντες τα πάντα, αλλά φανταζόμενοι ότι… «γνωρίζουν»! Εν τούτοις διεθνώς υπάρχουν κάποιες μικρές μεν, υπολογίσιμες δε σε αριθμό μάζες και όχι ομάδες οι οποίες αρέσκονται να… ακολουθούν κάθε παραλογισμό.
Αλλά «εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος είναι ο Θεός και Θεός ην ο λόγος» κατά τις γραφές. Γι’ αυτό λοιπόν οι λογικοί, οι φέροντες τον λόγο επικρατούν των παραλόγων.
Γι - Πας